Tahimik ang gabi, hindi karaniwan ang dilim na bumabalot sa kwarto
Yakap yakap ang sarili dahil sa lamig na biglang dumampi sa balat ko
Ipinikit ko ang mga mata at sa muling pagdilat ko
Nakatitig ka sa may pinto
Nais akong isayaw ng iyong multo
Gamit ang namamanhid kong mga kamay, sinubukan kong hawakan ang iyong anino
Ngunit sa bawat paglapit ay iyong paglayo
Humakbang pa hanggang ikaw ay biglang naglaho
Akala ko sasamahan mo ako hanggang sa pagsikat ng araw
Ngunit bigla kang nawala at hindi na kita natanaw
Isang panaginip, isang mahabang panaginip
Sa bangungot, sarili ang nagsagip
BINABASA MO ANG
In the midst of whispers
PoetryIn the midst of a whirlwind of emotions, I unearthed my voice. A gentle murmur to my pen, and a poem emerged.
