ÇAYşkım / Çeyrek TEXTİNG

39

Tuba'dan devam ediyor...

Berkay

"  Tuba! "

Ben karşımda ki Berkay'a   öylece bakıyordum. Burda stajyerlik  mi yapıyordu.

Berkay'ın  yanında ki  doktor  ikimizin birbirimizi tanımasına önce şaşırmış şimdi de benim ayağımla ilgileniyordu.  Tabi sadece ilgilenmeye  çalışıyordu.

Çünkü ayağımda tikim olduğu için doktor  ayağıma ellediği   ayağımı çekip  kahkahalarla  gülüyordum

Bu sefer benim gülmekten karnım ağrımış doktorun da  sabrı taşmıştı.

Bunu Berkay fark etmiş olacak ki

" Hocam isterseniz bu sefer de ayağa ben bakayım? "

Dediğinde    doktor olur anlamında başını sallamıştı.

Bu sefer Berkay ayağıma  ellendiğinde  ayağımı bu sefer tikten   dolayı hızlı çekmemle   ayağımdan gelen sesle orantılı bağırmaya başladım.

Sanırım ayağım yerinden çıktı.

Doktor benim bağırmamla  ayağıma hızla bakarken   annemlerin de   içeri girmesi bir oldu.

Artık ağlıyordum.  Ayağım çok ağrıyordu.  Doktor  Berkay'a  endişeyle bir şey söylediğinde   Berkay hızla odadan çıkıp gitmişti.

Ben aynı küçük kız çocuğu gibi bağırarak

" Annee babaaa  ayağım çok ağrıyor"

Diyordum. Annem benim ağlamama dayanmayarak   ağlamaya başlamıştı.

İçeri giren Ayemir  ile ona baktığımda     korkuyla bana bakıyordu.

Gözümü Ayemirden  alıp gelen Berkay'a  baktığımda elinde kocaman bir iğnenin olduğunu görmemle   yine   bağırmaya başlamıştım.

Bu sefer kaçacak yerim olmadığı için doktor zor şartlar altında  o iğneyi   koluma vurabilmişti.

Sanırım  sakinleştiriciydi.

İğnenin tadına bakmamla  gözüm kararmaya başlamasıyla  her yer karanlık ...

Kağan'dan  devam ediyor...

" Nee ! Ne diyorsun oğlum sen kim kaza yapmış? "

Diye  Kutay'a  bağırıyorum.

Sonunda dayanamayıp  bütün çizgimi  aşarak    Selim ı aramıştım.    Ona ne olduğunu sorduğumda  sadece  Tuba'nın   ayağının   burktuğunu söyledi.

Ama ben burda böyle bekleyemezdim. Ben de hastaneye gidecektim. 

Hastanenin  yerini sorduğumda önce beni terslese  de  dayanamayıp  hastanenin yerini söylemişti.

Yol üstünde  Kutay'ı  da almış  hastaneye doğru endişeyle yürüyordum.

Canımdan çok değer verdiğim   sevdiğim belki de şuan acı çekiyordur.

Sonunda hastaneye girdiğimizde    Tuba'nın  nerde olduğunu  öğrenip   o tarafa doğru yürümeye başlamıştık.

Biraz daha ilerlerken   Tuba'nın  annesini babasını ve bizimkileri falan görmüştük.

İlk yanlarına gitmeye  çekinsem de   içerden   Tuba'nın  bağırma sesinin gelmesiyle annesi içeri koşmuştu.

Ben de o tarafa doğru koştuğumda  bir genç doktor odadan çıkmıştı.