69.BÖLÜM

162 23 2
                                    

1 hafta sonra...

Yeni hayatıma merhaba demem bir haftayı buldu. Çok mutluydum. Çok mutluyduk.

Bugün Aysima evimize, kendi evine geliyordu. Annemler Aysima'dan kolay ayrılamadıkları için bir hafta Aysima'nın onlarda kalmasını istemişti.

Bir hafta boyunca günün her saatinde Aysima beni sürekli arıyor ve beni özlediğini söyleyip duruyordu. Bugün kocam ile annemlere, Aysima'yı almaya gidecektik. Tabi kocam midesini doyurursa...

Kutay kahvaltısını edene kadar ben de yukarı üstümü giyinmeye gittim. Masayı toplamak için obur kocamı beklersem eğer geç kalırız. Bu yüzden önce giyinip sonra da masayı toplayacaktım.

Dolaptan beyaz pileli ve kiremit renginde gömleğimi çıkarttım. Hızlıca üstüme geçirerek beyaz renginde şalımı da taktım. Ufak bir dudak nemlendiricisinden bir şey olmaz diyerek dudaklarıma nemlendirici sürdüm.

Tamamen hazır olduğuma kanaat getirerek tekrardan aşağıya mutfağa indim.

Masada hâlâ oturmuş tıkanmaya devam eden bir adet koca beklerken, Kutay çoktan kalkmış ve masayı topluyordu. Hemen yakışıklı kocamın yanına giderek elinde ki tabağı alıp tezgaha koydum.

" Ya ben seni yerim ama. Ben hallederim masayı. Sen git giyin canım. Yalnız çok yakışıklı olmamaya dikkat et. " dedim.

Kutay bu halime güldü.

" Tabi elimden geleni yaparım. Yalnız sen de bu kadar güzel olmamalısın. Yukarıda seni bekliyor olacağım hayatım. " dedi.

Ne yani bu şimdi benim attığım ok'u bana geri iade mi etti? Hayır asla. Bir kere ikinci kez elbise değiştirecek kadar çalışkan biri değilim. Bu yüzden asla olmaz.

Kutay hâlâ cevap beklercesine karşımda dikilmeye devam ediyordu. Karşımda duran Kutay'ın yanaklarından öperek yukarıyı işaret ettim kafamla.

" Hadi canım geç kalmayalım. Aysima bizi bekliyordur şimdi. Sen giyin" dedim.

Kutay bana iflah olamazsın bakışları atarak yukarı çıktı. Ben de Kutay'ın yarım bıraktığı işi tamamlayıp masayı tamamen toplayıp bulaşıkları makineye yerleştirdim.

Sonunda Kutay aşağıya indi. Beraber evden çıktık. Kutay bana sorgularcasına baktı.

" Hazır dışarı çıktık. Yukarıda ki komşuyu da mı uyarsak. Akşamları uyuyamıyorum gitar sesinden. Güzel çalsa iyi. Acemi biri almış eline gitarı çaldıkça çalıyor " diye mızmızlar şekilde bana şikayetini sunan kocama bakıyordum.

Bu son üç gündür yukarıda ki evde fazlasıyla ses geliyordu. Üşendiğim için sürekli erteliyordum uyarma işini. Kutay'ın da dediği gibi hazır dışarıdayken onlarla konuşmaya gitmeliydik.

" Haklısın canım. Hadi o zaman yukarı çıkalım." Dedim.

Kutay ile el ele tutuşarak merdivenlere yöneldik. Tam da evimizin üstünde olan evin kapısının önünde dikildik. Açıkçası biraz çekiniyordum.

Kapıya ürkek vurarak kapının açılmasını bekledik. " geldim" ikazından sonra kapı açıldı.

Kadının siması bana çok tanıdık gelmişti. Kadın bize, biz kadına bakıyorduk. Sonunda kadın konuşmaya karar vermiş olacak ki gülümseyerek bize baktı.

" Buyrun. Hoş geldiniz " dedi.

Şimdi bu tatlı kadına nasıl akşamları çıkan gitar sesinden dolayı rahatsız olduğumuzu söyleyecektim.

ÇAYşkım / Çeyrek   TEXTİNG Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin