ÇAYşkım / Çeyrek TEXTİNG

11. BÖLÜM

Selamünaleyküm kardeşlerim 😇😇

Nasılsınız ? İyisinizdir inşallah.

Dün oturup düşündüm de bu kitabı gerçekten sadece huzur ve mutluluk duymam ve duymanız için yazdım. Yani artık oy istemiyorum okuyup da oy vermemeniz tamamen size kalmış bişey ama lütfen yorumlarınızı yazın. Yani ben de her yazar gibi kitabın gidişatını merak ediyorum.

Ve bu kitabın başından beri beni , bizleri hiç yalnız bırakmayan yorumlarıyla destek veren kalbi güzelliklere dolu olan MslmanTrk5 kardeşime bu bölümü ithaf ediyorum. 😙😙

İyi okumalaaar ❤❤

Ben ve Tuba korkuyla arabaya bakıyorduk ki arabadaki ayyaş soytarılar çıktı. Biri Tuba'nın kolunu tutup çekiştirerek

" hiiişt yavruum arabaya bin de eğlenelim biraz " dediğinde Tuba sinirle adamın kolunu itmeye başladı.
" Bırakın kolumu siz ne hakla kolumdan tutarsınız " dedi ve adamın karnına geçen yıldan karetede öğrendiğimiz savunma teknikleriyle tekme attı. Adam acıyla kıvranırken diğeri bu sefer benim yanıma gelip kolumdan tutarak:

" Vayyy arkadaşın fazla vahşi çıktı " dediğinde bu sefer ben de vahşilik neymiş de görün dediğim gibi adamın yüzüne diken şeklinde olan eklemliğimle yüzüne bir yumruk yapıştırdım. Evet vurarak da temas etmiş oluyorum ama kendimizi korumamız için bu şart yani.
Ben gülümseyerek adamın acıdan kivranmiş halini izlerken bir an Tuba'yı unuttuğumu fark ettim. Tuba'ya baktığımda adamın biri kolundan tutup Tuba'yı zorla arabaya koymaya çalışıyordu. Tuba ise korkudan ağladığı için fazla bişey yapamıyordu. Ben o an ki sinirle adamın bacaklarına tekme atarak adamı yere düşürdüm. Sonra da bi kafasına bi karnına bir bacağına tekme atmaya başladım. Adamın arkadaşları bizi kahkahalarla izlerken adamın
" Ulan salaklar ne gülüyorsunuz kurtarsanıza beni " dediğinde onlardan biri beni tutup geriye doğru götürmeye başladı. O adam da ayağa kalkarak Tuba'ya doğru yürümeye başladı. Ben her nekadar Tuba ya ulaşmaya çalışsam da arkamdaki adam beni birakmiyordu. Artık tamamen umudu kesip hıçkırarak yardım istemeye başladım.

Arkadan gelen sesle arkama döndüğümde Kağanları gördüm. Hemen yanında olan Arın ı da gördüğümde bu sefer daha çok ağlayarak yardım istedim.
Onlar da o bağıranın ben olduğumu gördüklerinde hemen bize doğru koştuklarını görmemle zor ayakta duran bacağım beni fazla taşıyamayarak yere yığdı. Ben o korku halimle bizimkilerin ve o ayyaşların kavgalarını izlerken bir anda göz odağıma giren Kağan'nın nasıl da şiddetle adama vurduğunu gördüm. Tuba ise kireç gibi olmuş yüzüyle yere çökmüştü. Tuba'nın bu halini gören Kağan adamı yere sert bir şekilde fırlatarak hemen Tuba'nın yanına çöktü ve Tuba'nın yüzünü avuçlarının arasına alarak destek vermeye çalışıtı. Yüz ifadesinde korku endişe üzüntü vardı onun. O an Kağan'nın Tuba'yı düşündüğüm gibi sevdiğine tamamen emin oldum. Bakışlarımı onlardan alıp diğerlerine çevirdiğimde bu sefer de ismini bilmediğim Kağan ' nin yakının daki çocuğu gördüm. O da kağan dan farksız çok sinirliydi. O sinirle de adamları liğme etmişti. Bana baktığında göz göze geldik. Ben hemen bakışlarımı yere indirirken kafama yediğim darbeyle başım döndü ve sonrası karanlık.

###

" Ayemiir uyan güzelim ne oldu sana öyle " diyen hiç tanımadık sesle gözlerimi araladim.

Karşımda o çocuğu görmemle hemen etrafıma baktım. Hastanede olduğumu gördüğüm de korkuyla yine o çocuğa bakarak :

" Tuba nerde o iyi mi " diye sorduğum da o çocuk