"Good Morning Eric"
Dining Room ထဲ ဝင်လာသော Eric က သူ့ကို မျက်မှောင်ကျုံ့ကြည့်လေ၏။
Ray လက်ထဲက ဇွန်းနဲ့ ခက်ရင်းကို ချပြီး Eric နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ရသည်။
ဖြေရှင်းချက် ပေးပါဦးဟူသည့် သဘောဖြင့် စိုက်ကြည့်လာတော့ ပုခုံးတွန့်ပြလိုက်ရင်း
"ပြောသလိုပဲ ကျွန်တော် ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ပြန်ရောက်လာတယ်လေ"
ယုံကြည်ချက်ရှိရှိ ပြောလိုက်ပေမဲ့ Eric ဆူရင်လည်း သူ စောဒက တက်မည် မဟုတ်။
"အဖေနဲ့ သွားတွေ့ခဲ့တယ်ဆို"
ရေ အနည်းငယ် မော့သောက်လိုက်ပြီးမှ သူ Eric ကို ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
"သူ မပြောင်းလဲသေးဘူး"
ခွင့်လွှတ်လောက်စရာ အဖြေကို မျှော်လင့်မိတဲ့ သူကသာ ပို စိတ်နာမိရသည်။
"အဲ့ဒီတော့ မြန်မာပြည်မှာ ပျော်ခဲ့ရဲ့လား"
ပန်းကန်ထဲက ငါးပေါင်းအသားလွှာကို ခက်ရင်းနဲ့ဖိကာ ဓားဖြင့် သပ်ရပ်စွာ လှီးဖြတ်ရင်း Eric က စကားလမ်းကြောင်း လွှဲ၏။
"အရမ်းပျော်တယ်"
သူ့ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုက Eric ဆီ သက်ရောက်သွားသည်ထင်။
နှုတ်ခမ်းတွန့်ရုံ ပြုံးလျက် Eric တစ်ယောက် သူ့အား မေးခွန်းထပ်မထုတ်တော့ပေ။
"တက္ကသိုလ်တက်ဖို့ ပြင်ဆင်တော့"
မနက်စာ စားပြီးချိန်တွင် ပြောလာသည့် စကား။သူ့အနာဂါတ်နဲ့ပါတ်သက်လျှင် Eric နှင့် သူဟာ သဘောထား မတူကြ။
သူက Gangster လုပ်ချင်သည်။
သာမန်လူငယ်တွေလို ဘဝကို ဖြတ်သန်းစေချင်တာက Eric ရဲ့ ဆန္ဒ။
"Nevada မှာပဲ တက်မယ်လေ"
Vegas ကနေ မခွာချင်သလို သူ အိမ်နဲ့လည်း မဝေးချင်ပါ။
"ပိုကောင်းတဲ့ တက္ကသိုလ်ကို သွားသင့်တာ"
သူ့ပညာရေးကိုပါ အလေးအနက် ထားတဲ့ Eric က ပြတ်ပြတ်သားသား ဆို၏။
"ကျွန်တော်က ဘာတွေများ ပိုထူးနေလို့လဲ"
တခြား Gang သားတွေလိုပဲ သူ့ဘဝကို Gang ရဲ့ အကျိုးအတွက် Ray မြုပ်နှံချင်ပါသည်။
