Las Vegas,US.
"ဒီအင်္ကျီကို ပစ်လိုက်"
စနေနေ့ ညစာ ထွက်စားစဥ်က ဝတ်ခဲ့တဲ့ Coat ကို သန့်ရှင်းရေးဝန်ထမ်း လက်ထဲ
ထည့်လိုက်သည်။ရေမွှေးဗူးမှောက်ကျထားသည့်အလား အဝတ်မှာ စွဲနေသည့် အနံ့အီအီကြောင့် Noah နောက် ဆုတ်သွားတာ အမှတ်ရတဲ့အခါ Eric နှုတ်ခမ်းတွန့်ရုံ ပြုံးဖြစ်သည်။
"Lord စုံစမ်းခိုင်းထားတာ သိရပါပြီ"
Server ကနေ ပို့လိုက်သည့် File ကို ဖွင့်ကြည့်တော့ သူထင်ထားသလို ဖြစ်နေခဲ့တာ သိပ်တော့ အံ့ဩစရာ မရှိ။
"Mrs.Hadley နဲ့ Date စီစဥ်လိုက်ပါ"
အတွင်းရေးမှုးကို အကြောင်းကြားပြီး Eric ကိုယ်တိုင် ကားမောင်းကာ အပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
Bellagio Fountains ရဲ့ ရှုခင်း ကို ကောင်းစွာ မြင်နိုင်သည့် စားသောက်ဆိုင်ရဲ့အပေါ်ထပ်တွင် ချိန်းထားတဲ့ အချိန်ထက် Eric စောရောက်နေ၏။
ငါးမိနစ်ခန့် ကြာသောအခါ
ပန်းရင့်ရောင် Dress နဲ့ မိန်းမလှတစ်ယောက် Eric အနားသို့ ကြွရွစွာ လျှောက်လှမ်းလာသည်။
"ကျွန်မ နောက်မကျပါဘူးနော်"
ဝတ်စုံနှင့် အရောင်တူ နှုတ်ခမ်းဆိုးဆေးထက်က အပြုံးဟာ ခပ်ယဥ်ယဥ်။
သူ နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံတွင် ဝင်ထိုင်ရင်း တစ်ပြိုင်နက် လက်ထဲက အိတ်ကို စားပွဲပေါ်ချလိုက်ပြီး
သွယ်လျသည့် ခြေထောက်တွေကို ချိတ်လျက်
လက်ကလေးပြရုံဖြင့် Waiter ကို လှမ်းခေါ်သည်။
"ဝိုင်ပဲ ပေးပါ"
Menu ကို ပြန်ပိတ်ပြီးနောက် သူ့ဖက်လှည့်လာသည့်Hadley။ ဟန်ဆောင်အပြုံးမှာ မည်သို့ပင် ချိုနေပါစေ အသက်မပါ။
လှလှပပ ပြင်ဆင်လာခဲ့တဲ့ Hadley ရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုတွေက ဒီနေ့အဖို့တော့ နှမြောစရာပါပဲ။
ဓာတ်ပုံ တစ်ချို့ပါသည့် စာအိတ်တစ်အိတ်ကို ရှေ့ချပေးလိုက်တော့ အပြုံးမပျက်မျက်ခုံးတစ်ချက်ပင့်သည်။
"ဘာများလဲ"
ဟန်ဆောင်မျက်နှာဖုံး ကွာကျတဲ့အခါ
