The Billionaires Maid

EPELOGUE

"Hey, Ele!" Napatalon ako sa kinauupuan ko dahil sa gulat.

It's Janine, pilit ko siyang ngitian dahil nagtataka ang mukha niya kung bakit ako gulat na gulat, lutang lang talaga ako.

"Ba't gulat na gulat ka?" Sinabayan niya pa 'yon nang pagtawa, gumaan ng kaonti ang loob ko ng marinig ang pagtawa niyang 'yon.

Wala siyang alam, hindi niya pa alam na wala na kami ni Sy kaya naman nagagawa niya pa akong pansinin at tawanan.

"W-wala." Kahit nauutal ay pinilit ko paring ngumiti.

I wanted to cry and tell her that we're done, but then I should keep this a secret. Hindi ko alam kung bakit gusto kong itago pero ang alam ko tinatago ko ito para walang masaktan. Janine is a part of my relationship with Sy, ginawan niya pa nga kami nang love team, the 'PorXel' thing. I can't still forget that love team name made by her.

"Ba't ang lungkot mo? nag-away na naman ba kayo ni kuya?" Mabilis akong umiling, hindi kami nag-away kasi wala nang pag-aawayan pa, hiwalay na eh. I want to tell that to her but I stopped myself.

"No, just don't mind me." I fake a smile at bumuntong hininga
Ngayong gabi ay ang pag-alis ko, yes aalis na nga ako, sinabi ko na 'to kay Sy and this is what happened,

"Sy— I mean Axel?" Stupid me, Why did I called him Symon again. Yes, hindi pa ako sanay na Axel ang itawag ko sa kanya kasi palagi niya akong pinagalitan noon kapag hindi ko siya tinatawag na Symon, kaso ngayon kailangan ko nang sanayin ang sarili kong tawagin siyang Axel, labag man sa kaluoban ko pero ito ang dapat kong gawin. Wala na, eh, hiwalay na.

Cut the drama, Portia.

"What do you want?" Malapit akong mapaatras dahil sa gulat sa kanyang tuno. He's so cold, how stupid of me, of course magiging malamig siya sa akin. Ikaw ba naman ang hiwalan, you do think magiging sweet pa rin siya sa 'yo Ele gaya no'ng una? that everyday na papansinin mo siya maglalambing siya at lalandiin ka? No! you break his heart so what are you axpecting for? sanayan na lang 'to.

"I just amh... want to—"

"Straight to your point, you're wasting my time." Halos manlambot ang tuhod ko sa sinabi niya.

Wasting his time? this is the first time na sinabi niya sa akin yan kasi noon he always wan't my atention and he always pay atention to me but everything change.

"I'm leaving." Deritsohan kong sabi. Gusto kong pagaanin ang pagsabi ko no'n but what for? hindi na tatalab ang malambing kong tuno sa kanya, not anymore.

"Go ahead and make sure you will never come back." Parang sinaksak ng paulit ulit ang puso ko dahil sa sinabi niya.

Ayaw na niya! ayaw na niyang makita pa akong muli! this is so hard for me pero kailangan ko 'tong gawin. I know this is all my fault but can you be a little gentle? don't make this hard to me Sy kasi malapit na naman akong bumigay, konti na lang luluhod na ako pabalik sa 'yo, begging for you to take me back, as if.

"S-symon," I want this fast pero kung ganito siya parang gusto ko nang bagalan, gusto kung unti-untiin. Hindi pa rin siya tumitingin sa akin, buong atensyon niya ay nasa laptop niya.

"Is that all you want to say? you can leave now." Malamig pa sa hanging sabi niya. Sy naman! Pero wala na akong nagawa kundi umatras at tumalikod na sa kaniya, kasi ramdam na ramdam kong gusto na niya akong umalis so I give him a favor, pero bago pa man ako tuluyang maka-alis sa kuwarto niya narinig kong may binulong siya, that made my heart ached.

"Please, don't leave me baby. Please don't," Hindi ko na mapigilan ang luha ko sa pagtulo, sabay sabay na tumulo ang luhang pinipigilan ko kanina

He don't want but I have to.