Pabalik balik ang lakad ko sa kusina dahil hinihintay kong umiwi si SIR AXEL. Hindi umuwi si Janine, nagtext siya sa 'kin kanina na may kailangan daw siyang gawin.
"Ele, ikaw mo na bahala riyan, ah? may aasikasohin lang ako. Bye, take care!" Iyan ang sabi sa akin ni Janine.
Si Simon Xander naman 'yong twin ni SIR AXEL may inutos daw sa kaniya ang daddy nila kaya umalis din siya. Siya na rin ang naghatid sa 'kin pauwi kanina. Ang suwerte ko nga, eh.
"Shshsh," bigla akong kinabahan sa narinig ko. Magnanakaw ba 'yon? Hala! ako lang mag-isa rito- gosh, nakakatakot!
"Symon- I mean sir ikaw ba 'yan?"kinakabahan kong sabi
"Argh, no- ahh!" Shit! S-sino 'yon?
"'Wag dito, sa hotel o condo na lang " parang lasin 'yon, ah. Manyak?
"Man, stand straight. We're here." Hala! dalawa sila? Ayaw ko pang mawala ang V card ko!
"Hello, may tao ba rito?"
"W-wala!" Wala sa sariling sabi ko, nanlaki ang mata ko nang magsink-in sa akin ang ginawa kong katangahan.
Ang bobo mo Ele!
Mahina itong tumawa, "Are you Portia?" Kaagad napa-angat ang tingin ko sa kung sino man 'yon. A-ang pogi!
"A-ako nga," Bigla siyang may-itinuro, kaya sinundan ko iyon ng tingin.
"Symon?" Gulantang kong tawag sa pangalan nito. Kaagad kong dinaluhan si Symon na naka-higa sa sahig.
"Ang daming ininom, eh. Sorry huh?" Dinaluhan niya rin ako at tinulangang ipatayo si Symon.
"Ah, okay lang."
"Ang laki-laki ng problema niyang lalaki na 'yan." Sabay naming hinagis si Symon sa sofa.
"Argh!" Mahinang ungol nito. Masakit ba? dapat lang sa 'yo 'yan, sinaktan mo rin kaya ako, patas na tayo.
"Naku, iinom inom 'di naman pala kaya." Pagtataray ko dito na ikinatawa niya lang.
"ikaw nga 'yong Portia... kaya naman pala, mahirap pakawalan, eh." Naguluhan kaagad ako sa sinabi niya
Ano raw? Anong mahirap pakawalan?
"Huh?" 'yon na lang ang naitanong ko sa pagtakaka. Nang hindi siya sumagot ay dinaluhan ko na lang si Symon na naka-dapa na naman ngayon sa sofa. Dahil lasing 'to puwede ko na siyang itratong kagaya lang no'ng Symon na kilala ko noon.
"Sy, gising!" Niyugyug ko ito, narinig ko lang tumawa iyong lalaki sa likod ko. Hay naku, hindi ko pa pala kilala 'tong lalaki na 'to. Ano nga pala pangalan niya?
"Sino ka nga pala?" Sabay lingon ko sa lalaki. Tumawa siya at nagkamot ng ulo. May kuto ba siya? kay pogi naman, baka yong kuto rin niya pogi gaya ng amo, pff.
"Ah, sorry, hindi pala ako nagpapakilala.. my name is Astraniel Santilian, cousin of this hearth broken man." Astral?.. Wait, parang narinig ko na 'yon, ah?Astral.. Astral..
"Sino ba iyang Astral na 'yan?" Nagtatakang tanong ko.
"Ah, 'yong lukong 'yon? si Astraniel Santilian-" Pinutol ko kaagad siya.
"You mean Santilian?" kaagaran kong tanong dito.
"Oo.".napa-silip siya sa gate at nanlaki ang mata.
"Hala, relative ata no'ng gonggong na 'yon 'yann maya-ari ng mansion." Napa-tingin din ako sa gate nang mansion ni Symon.
"GOLD TILIANEST" Sabay naming sabi.
"Kilala mo si Haele?" Kaagad kong tanong no'ng maalala ko 'yong unang pagkikita namin ni Haele.
"Ano? kilala mo siya?" Napa-tango naman ako.
"Ah oo, mag-kaibigan kami-" Natigilan kami sa pagku-kwentuhan nang parang may humawak sa kamay ko.
"P-portia, I love you..." Nabato ako sa narinig ko. Tama ba ang narinig ko?o nabibingi na ako?
"N-narinig mo 'yon?" Kinamot niya lang ang ulo niya.
"Hindi, eh. Sige, alis na ako, kaya mo naman 'yan. 'Wag kang mag-alala walang gagawin 'yan sa 'yo, bye. Nice to meet you again!" Kumaripas na siya ng takbo na parang may humahabol sa kaniya.
"Portia, I'm sorry." Bulong bulong nito. Tks, pagkatapos niya akong pahirapan kanina sa trabaho sasabihin niya akong 'I love you' Mahal mo ba talaga ako, huh?
"Portia, ibigay mo nga 'to sa first floor sa office. "
"Kanino ko ibibigay, sir?" Dapat itanong ko talaga no at baka pagalitan ako nito kapag sa maling tao ko 'to naibigay
"Can you read?" Sarkastiko niyang sabi. Edi ikaw na ang boss.
"Yes sir." Kinuha ko kaagad 'yong papel na hawak niya at kaagad nag martsa paalis.
"Ms. Jinathan Loisen.." Basa ko sa pangalan na naka-lagay sa itaas nito.
"Excuse me, sir. Nandito po ba si Ms. Loisen?" Tanong ko sa lalaking naka-upo lang sa naka-halerang upuan.
"Yes miss, she's here." Naka-ngiting sabi nito.
"Thank you, sir."
"Cut the sir, alam kong magkasing-edad lang tayo, just call me Nathan," sasagot sana ako nang mag ring ang cellphone ko. Kaagad kong hinablot ang cellphone ko sa bulsa at sinagot ito.
"Hello-"
"Inutusan lang kitang ibigay 'yong papelis at hindi makipag-kuwentuhan." Malamig niyang sabi. Kilala ko 'to ah, si Symon- I mean si Sir Axel.
"Sorry, sir." Kaagad kong pinutol ang tawag. Kainis din 'to, eh. Alam naman niyang wala naman akong kilala rito at hindi ko rin kilala itong si Ms. Loisen. Tks, kainis.
"Thank you, Nathan. Sige, aalis na ako." Kaagad akong gumilid para maka-daan at umalis na.
Ilang minutong nagdaan, "Portia!" Napa-igtad ako sa subrang galat.
"Yes, sir?" Argh! Ang sarap nang buhagan 'to ng apoy. Nakakapagod naman 'tong pagsilbihan. Nagpapabili lang ng kape, hindi pa rito gusto niya pa 'yong nasa ibang lugar. Kakapagod.
"Buy me some food."
"Sa canteen sir?" Patanong kong sabi, umiling siya. My god, pagod na talaga ako.
"Sa ***" What?! ang layo no'n, ah para lang sa 'some food' na sinasabi niya?
Puwede bang mag-quit na lang?
"I love you ka riyan, tadyakan kita, eh!" Bulong ko rito.
"Hali ka na nga." hinigit ko siya patayo, "argh! ang bigat mo. Nakaka-bigat ba 'yang mga abs mo, huh?"
"I'm sorry." Bulong bulong niya. Nagulat na lang ako nang siya na ang humigit sa 'kin pa-upo pero hindi sa sofa kundi sa hita niya.
"Please? Just trust me.." Natulala ako sa sinabi niya pero mas nagulat na lang ako nang sakupin niya ang labi ko.
YOU ARE READING
The Billionaires Maid
Romance[ completed &. edited ] billionaires #1 Symon Axel Santilian, a living Multi Billionaire, who hates noisy people. He doesn't like anyone wandering around inside his mansion. He hates gardening or even flowers. And for the record, he hates vegetables...
