Sana panaginip lang 'yon. Panaginip? Masamang panaginip.
Dahan dahan kong minulat ang mata ko. Napatingin ako sa gilid at una kong nakita ang naka-bukas na bintana. Gapi na pala? Kitang kita ko mula roon ang buwan.
"Gising na siya.." Nagulat ako nang may nagsalita sa harapan nitong kama Ayaw kong lumingon. Kinakabahan ako.
"Portia, hey, are you okay?" Si symon 'yon, ah. Doon ko na napiling. Dahan dahan akong lumingon at napatili na lang ako sa nakita.
"Wahh! dalawang Symon!" Malakas na tili ko.
"Hey, hey, calm down, it's me Symon."
"Miss Anghel? okay ka lang?"
"Wahhh!" Tuloy tuloy ang tili ko. Parang mahihimatay ulit ata ako.
"Janine!" Sigaw noong nagsabing siya raw si Symon
"What?" Biglang sumulpot si Janine sa gilid nila, kaya napatikom naman ng bibig ko.
"Oh my god janine, did you see them?" Napatawa ng mahina si Janine sa sinabi ko. May nakakatawa ba? Nakaka-stress.
"Of course yes Ele, anong tingin mo sa 'kin bulag?" Napa-pout na lang ako sa sinabi niya.
"Pero kasi—" Pinutol niya kaagad ang sasabihin ko pa sana.
"it's okay, twin sila, sorry kong hindi ko na sabi sa 'yo, nahimatay ka tuloy." Nag-aalala niyang sabi.
"Twin?" Hindi siguradong tanong ko rito.
"Yeah. thus is Simon Xander Santilian kambal ni palalab mo." naka-ngising sabi, samatalang namula naman ako roon. Palalab raw? Nakakahiya naman sa kambal ni Sy.
"Hi, Miss Anghel?" Naka-ngiting sabi no'ng twin ni Symon.
"I told you don't call her Miss Anghel." Masungit na suway ni Janine rito.
"Tks. Ang sungit mo naman. Ano kasi full name niya?"
May napansin ako. Napansin ko sa kanilang dalawa ay may pinagkaiba sa kanila. Iyong si Simon Xander, napaka ganda ng awra, hindi ko sinasabing pangit ang awra ni Symon, huh? magka-iba lang talaga. Pala ngiti si Simon, samantalang busangot naman ang mukh ni Symon palagi.
"Tell me Janine.." pangungulit nito.
"Ayaw ko nga, hindi mo sinama si Azi, eh." Sabay dila nito kay Simon.
"Hmp, ako na nga lang." Tumayo ako at naglahad ng kamay sa kaniya. Napa-ngiti naman siya sa ginawa ko.
"Hello, my name is Portia Ele Del Gatilio, you can call me Ele and it's nice to meet you," Kukunin niya sana ang kamay ko para mag-shake hand na kami nang pinitik ni Symon ang kamay ni Simon at siya na lang ang nakipag-shake hand.
"Ayiee, si kuya nag-seselos!" Naka-ngising pang-aasar ni Janine. Napa-tingin ako kay Symon na namumula at hindi maka-tingin sa 'kin.
"She's off limit bro. No shake hand." Maotiridad na sabi ni Symon.
"Tks. Bakit? may boyfriend na ba siya?" Bigla akong napa-singit sa usapan nila.
"Wala." Nakangiti kong sabi, umigting naman ang panga ni Symon na pinagtataka ko.
"Wala.. wala pa." Mariin niyang sabi. Nabigla na lang ako nang may humigit sa 'kin.
"Ops, twins, sabihin na nating off limits siya. So, tara na at gutom na ako. let's eat everyone!" Napabuntong hininga ako. Salamat at umiral ang pagka-singitira nitong si Janine. Dahil may namumuo nang matinding kumusyon dito sa kambal.
Naku, stress na ako sa magkapatid pero mukhang mas ma-stre-stress rin ata ako sa kambal. My god, help me.
Mayamaya ay kumain na nga kami. Walang imikan sa amin ni Symon, si Simon at si Janine tudo kuwentuhan. Minsan sinasama nila ako sa kuwento nila pero 'oo' at 'hindi' lang ang minsan kong sinasagot.
"Bro, let's talk." Sabi sa 'kin ni Simon nang matapos kaming kumain. Tumayo na rin si Portia at sumabay na rin sa pagtayo si Janine rito. Napa-tingin ako sa kambal ko na todo ang tingin kay Portia. Nainis naman kaagad ako kaya umiwas na lang ako ng tingin. Sinundan ko ng tingin si Portia na ngayo'y pa akyat na sa hagdan.
"What is it?" Tumayo na rin ako at naglakad sa labas. Nakarinig ako ng yapak na tanda nang sinusundan niya ako.
"You want?" Sabay lahad niya sa 'kin ng hawak hawak nitong wine. Tumango ako at tinanggap ang wine.
Sumimsim ako roon, "Hindi na ako mag paligoy-ligoy pa.." napa-taas naman ang kilay ko sa sinasabi niya.
I'm not sure if i'll like what he will say next.
"What do you mean?" Pilit nag-tatakang sabi ko at sumimsim ulit ako sa wine.
"I like her," Sa sinabi niyang 'yon ay naibuga ko ang iniinom ko, kaya ayon sapol sa mukha nito.
Fuck!
"Bro, ano ka ba naman?" Sabay hawi niya sa mukha niyang basang basa na.
"I-i'm sorry." 'Yon lang ang nasabi ko rito.
"Hindi okay sa akin pero dahil may kailangan ako, sure it's all fine." Ngiti niyang sabi. 'Yan na naman siya. Kaya ako naiinis sa kaniya, eh kahit na agribado ko na siya ngingiti lang.
"Tks!" Inis kong sabi at napabuntong hininga na lang.
Mahina itong natawa na ikinalingon ko, "Twin, makaka-bawi ka na rin sa 'kin. Do you remember the car?"
"Twin, pahiram ng kotse."
"Naku tol, 'yong dala ko si Airah lang."
Si Airah ang mahal na mahal na girlfriend ni Simon. Namatay ang girlfriend ni Simon at ang ang pinaka huling regalong ibinigay ni Airah ay ang kotse. Pinangalanan niya itong Airah dahil subrang mahal na mahal niya ito at nang dahil din sa pagkamatay ni Airah ay naging misirable ang buhay ng kambal ko kaya noong nasira ko ang pinaka mama-mahal niyang kotse ay halos hindi niya ako pinansin ng dahil din do'n sa ibang bansa siya lumaki lumayo siya sa 'min.
"I'm really sorry." Naka-yuko kong sabi.
"Nah, pinapatawad na kita basta ba i-reto mo ako kay Portia." Parang gumuho ang mundong binuo ko kasama si Portia dahil sa kahilingan niya.
I dont know If I can do that. Pero isa lang ang alam ko, hindi ko 'yon kaya pero paano na ang kambal kong nagluluksa ng halos buong buhay niya dahil sa pagkamatay ni Airah at dahil rin sa 'kin? Ngayon siya bumalik at may kahilingan pa.
A wish that's is obviously I can't grant.
YOU ARE READING
The Billionaires Maid
Romance[ completed &. edited ] billionaires #1 Symon Axel Santilian, a living Multi Billionaire, who hates noisy people. He doesn't like anyone wandering around inside his mansion. He hates gardening or even flowers. And for the record, he hates vegetables...
