The Billionaires Maid

CHAPTER 72- Under

"Calm down, man." Napa-taas ang kilay ko sa tanong niya. Paano niya 'yan nasasabi, eh kahit siya ayaw din niyang magsuot ng ganyan si Janine, tapos ito siya ngayon pinapakalma ako.

What an asshole.

"How can I fucking calm down if my baby's wearing a fucking bikini in front of many people?!" Malakas na singhal ko sa kaniya. Halos mapapikit siya roon, bagay lang sa 'yo yan. Tanginang 'yan.

"OKay, okay, Sabihin na nating naka-suot nga siya ng bikini sa harap ng maraming tao pero think of it man this is a contest, a pageant at hindi lang naman siya ang naka-suot ng bikini." Naalog na ba utak nito?na-baliw na ata ang pota.

"You're kidding me, right?" Para akong baklang sinabihang papatol sa babae, at imposible 'yon.

"I'm not, dude. Big day sa kanila 'to, importanteng maranasan ng babae ang mga bagay na nararapat sa kanila-" Sa subrang pagka-inis ko ay hindi ko na siya pinatapos.

"Ang magsuot ng bikini? sa harap ng madaming tao? tangina mo, pangarap mo bang mamatay ng maaga, huh?!" Singhal ko ulit sa kaniya. Sarap mag mura ng mag mura sa harapan niya,
tangina niya kasi.

"Hmm, 'yong mamatay ng maaga hindi, pero 'yong magsuot ng bikini?pwede na." Should I punch this asshole? Should I?

"Gan'to na lang man, isipin mong nasa private Island kayo tapos malamang ikaw at siya lang." Parang gusto ko na talaga siyang suntukin. 'Yong tipong hindi na siya makikilala pagkatapos nang gagawin ko. Hintayin mo lang Vigancillio may araw ka rin sa 'kin.

"Gan'to na lang din man, isipin mo bukas mamatay ka na." Kampante kong sabi, kita ko ang paglunok niya.
Takot ka din naman pala, better kist shut your mouth.

"Oy, walang ganiyanan man, nandito lang ako para pakalmahin ka, hindi mamatay."

"I don't care, gusto lang kitang patayin, what do you think?"

Sabay taas ng kilay ko
Ngumisi ngisi nalang siya

"Well man, hindi naman ako papagalitan ni Ele kung mamamatay ako... Hmm, sino kaya ang papaglitan ni Ele kapag ginalaw mo 'ko?" Fuck-

"Where did you get that?"

"Of course, from my baby Janine." Mapaglarong ngumisi ito at halata talaga nang-aasar.

Nagulat na lang ako nang hilahin ako ni Janine, "Janine, ba't andito siya?sabi niya may meeting daw siya." Tumango tango naman si Janine.
Malalim din ang iniisip niya tungkol sa nangyari kanina, kagaya ko.. na kinakabahan pa rin hanggang ngayon.

Pinatigil muna pansamantala ni Janine ang contest. Okay lang naman daw kasi kanila naman daw ang school na 'to kaya sila pa rin ang magde-desisyon.

"I call his secretary at na banggit niya raw ang tungkol sa magaganap na pageant at um-oo naman si kuya, at halata namab kung bakit siya um-oo" Umirap ito sa hangin.

Okay, nakakalito na ang araw na 'to. May point na talaga sa 'king dapat sinabi ko na lang sa kanila kung bakit ko kailangan at kung ano ang problema.
Hindi sana mangyayari 'to. Hindi madadamay si Azi na ngayo'y kinakausap pa rin si Sy at si Janine na nalilito sa kakaisip kung anong gagawin ko.

"Bakit siya um-oo?" Inosenteng sabi ko. Tinaasan niya lang ako ng kilay.

"Syempre para makita ka, ano pa ba nga ba? duh!" Ay ang taray

"Pero... May isa pa tayong chance." Napatingin kaagad ako sa kaya

"What do you mean?" Ngumiti siya sa 'kin na para bang na wala na ang mabigat at nakakalitong pangyayari kani kanina lang. Bilib na talaga ako sa babaeng 'to. Ang tali-talino.

"Papakalmahin namin si kuya samantalang ikaw ra-rampa ka roon ng walang takot sa mukha, nang sa gano'n hindi na pumalag si kuya at payagan ka." Gusto kong matawa sa inimongkahi niya. Imposible 'yon, makita ko lang ang madilim niyang awra ay para na 'kong binuhusan ng mainit na tubig, tapos ra-rampa ako doon na walang takot? God, that's crazy.

"How? Hindi ko rin 'yon magagawa, natatakot ako sa reaksiyon niya at sigurado namang bibigyan niya ako ng pinaka maliit na score, wala ring saysay. Ang kailangan ay manalo ako at payagan ako ni Sy."

She sigh, "Naku, under ang putcha." Napataas naman ang kilay ko sa sinabi niya, kung maka-asta kasi parang 'di rin under, eh.

"Bakit ikaw? hindi ba? tangek ka!" Sabay kaming natawa sa sinabi ko.