May problema pala talaga siya sa kompanya? Bakit 'di niya sinabi sa 'kin, tapos sabi niya pang aalis kami na may problema na pala siya sa kompanya niya. 'Di ba talaga siya nag-iisip? Inuna niya pa 'yong pag-alis namin bago 'yong kompanya niya at higit pa roon babalik na ang mama at papa niya. Jusko, ang dami pala talaga niyang problema, pero wait, 'di ba sabi ni Janine may sarili ring bahay ang mama at papa nila pati nga sila mayroon din, eh. Kinakabahan na talaga ako sa mga susunod na araw.
"Hey, baby." Napalingon agad ako sa kaniya nang hapitin niya ang bewang ko.
"Aalis na tayo, are you ready?" Kumunot ang noo ko at talagang itutuloy niya pa ang pag-alis namin, ah.
"Kailan mo sasabihin sa 'kin ang tungkol sa nagyayari sa kompanya mo?" Bakas ang gulat sa mata niya nang marinig ito sa akin.
"Hmm, what are you talking, baby?" Mga lalaki nga naman talaga, kahit na nabisto na ay hahanap pa rin ng palusot, jusko.
"Tks, talking about ka riyan, gusto mo sapak?" Hamon ko rito, ngumisi lang siyang tumingin sa 'kin pero bakas pa rin ang kaba sa mga mata niya.
"I want kiss." Sabay nguso niya, shit! ang cute— ops! self, 'wag kang ano, ginagawa niya lang 'yan para makalusot ulit.
"Stop it Sy, umamin ka na, huli ka na kaya." Sabay ikot ng mata ko sa kaniya. Taray tarayan effect kahit pahulog na, rupok, eh.
"Hmm, baby naman, I want kiss.." Nag-pout ito sa harapan ko.
"Stop it, You're not cute kaya so just answer my question." Inirapan ko ulit ito, mas lalo siyang kinabahan sa sinabi ko.
"Bakit ba kasi?" Tinaasan ko siya ng kilay sa tanong niya.
"Tell me, anong problema ng kompanya? babagsak na ba ito o ano?" Nag-aalalang tanong ko pero siya itong humahagalpak ng tawa pero pinilit ko paring mag seryuso.
"What's funny?" Masungit kong tanong dito.
"Damn, baby. what's did you said? babagsak? oh— fuck" Humagalpak ulit siya nang tawa at mayamaya ay natapos din siya at ngumisi sa akin, tinaasan ko lang ito ng kilay.
"Wala ka bang tiwala sa 'kin, baby? C'mon, hindi babagsak ang kompanya, kung babagsak man 'yon siguradong patay patay na ako no'n." Ngumisi pa ito, inirapan ko lang siya.
"Siguraduhin mo, Sy. "
"Naman, baby."
"For now, 'di tayo aalis, asikasuhin mo ang kompanya at "wag ako intindihin."
"What baby? but... No!" Mabilis itong umiling iling.
"No buts, baby, change your outfit." Sabay tulak tulak ko rito.
Gusto ko rin sanang maka-bonding siya pero knowing na may problema ang kompanya ay hindi puwede at isa pa, pro-problemahin ko pa ang pangbayad sa operasyon ni chang.
Minutong nagdaan simula noong umalis na si Sy ay naglakad lakad lang ako sa hallway ngayon, iniiisip kong anong trabahong puwede kong pasukan. Jusko naman kasi, wala akong maisip. Wala talaga akong ma-isip na trabahong puwedeng pasukan, kung mag ba-bar naman ako ay patay ako kay Sy n'yan at kahit itago ko malalaman din naman niya.
"Aray ko po!" Daing ko. Aray naman, ang sakit ng ulo ko, bumangga ata ako sa pader.
"What the fuck?" Napalingon kaagad ako sa nagsabi non.
"Hoy! bulag ka ba? kita nang naglalakad ako rito, eh." Suplada at pasinghal na sabi ko.
"Kita mo ring nakatayo ako rito." Pagsusungit niya pa. Nakakabadtrip na nga dahil wala akong ma-isip na trabaho gan'to pa ang sasalubong sa 'kin.
"Sino ka ba, huh? ang yabang yabang mo, ah." Mas masungit na sabi ko. Aba, hindi ako magpapatalo sa kaniya, no.
"You don't know me? how stupid." Ang yabang nito, ah. Away ata gusto.
"Dapat bang kilalanin ka?" Inirapan ko ito, he just tks-ed.
"Well, I don't care kung sino ka man, no." Sabay irap ko ulit, aalis na sana ako nang hilahin niya ang siko ko.
"I'm Callur Del Gozon, don't you dare to forget that name, stupid." Sabay alis niya.
Naiwan akong nakatulala roon at wait, bakit parang familiar ang apilyedo niya?
YOU ARE READING
The Billionaires Maid
Romance[ completed &. edited ] billionaires #1 Symon Axel Santilian, a living Multi Billionaire, who hates noisy people. He doesn't like anyone wandering around inside his mansion. He hates gardening or even flowers. And for the record, he hates vegetables...
