Chapter 2

64 4 0
                                    

Estella'nın ağzından

"Hayır geç kalmayacağım emin ol tam zamanında orada olacağım. Merak etme güzel geçecek sakin ol "dedim telefondaki Allison'a. Telefonu kapatır kapatmaz arabanın oraya gidip valizimi yükledim. Eğer biraz hızlı olmazsak cidden geç kalacaktık. İlk günden geç kalmak istemiyordum.

Aslında bu okulu pek istemiyordum. Güzel bir okuldu, eğitimi de iyiydi. Fakat evimize birkaç saatlik uzaklıktaydı. Her gün bu yolu çekmek için akıllıca bir iş değildi, bu yüzden okulun yurdunda kalmayı tercih ettim. Allison da aynı şekilde.

Bu okulu seçme sebeplerimden biri de Allison'du. Küçüklüğümden beri en yakınım dediğim tek insandı. Arkadaşlığımız biraz garip başlamıştı ama zamanla yakınlaşmıştık. Zaman geçtikçe ailem gibi olmuştu. Çevremdeki boş kalabalıkta gerçek anlamda beni seven ve yanımda olan tek insan olmuştu. Küçük yaşta babasının işi yüzünden İspanya'dan buraya taşınmışlardı. Taşındığı gün burada ona yabancı gelmeyen tek şey bendim sanırım, yani o öyle diyor. Şimdi de beraber aynı okula gidiyorduk. Bir gün ayrılmak zorunda kalacaktık, bunu biliyordum.

Ben düşüncelere dalmışken okula geldiğimizi fark ettim. Yurda yerleşmek için daha bir saatim vardı. Zamanında gelmiştim. Ailemle vedalaşıp arabadan indim. Büyük ihtimal uzun süre göreceğim tek bina burası olacaktı. Binaya uzun uzun bakarken arabanın çoktan gittiğini fark ettim.

Yavaşça yürüyerek okula girdim. Allison'u arayıp geldiğimi haber vermeliydim. Fakat önce yerleşmek istedim. Yurt listesinden odama baktım. 2. katta kalacaktım. 555 numaralı odaydı. Odaya girdiğimde kimse yoktu. Önce beklemeyi düşündüm fakat okul temsilcisi okulu gezdirecekti, onu kaçırmak istemiyordum. Bu okulu çok merak ediyordum. Ben de yerleşmeye başladım.

Oda güzel ve büyüktü ortak banyo vardı sanırım. İki yatak karşılıklı koyulmuştu. Minik bir balkonu vardı iki tabure anca sığardı. Bu odada en çok bu balkon dikkatimi çekti. Odayı incelemeyi bitirdikten sonra rastgele bir yatağa nevresimimi takmaya başladım. Yanda bir komidin vardı. Getirdiğim okuma kitaplarını dizmeye başladım. Ders kitapları okuldan verileceği için birkaç defter ve okuma kitabı dışında bir şey getirmemiştim. Odanın içinde büyük bir dolap vardı. Kıyafetleri bana ayrılan kısma yerleştirmeye başladım.

Yerleştirmeyi bitirip telefonumdan saate bakarken Allison'dan gelen cevapsız aramaları gördüm. Bazen gerçekten saçmalıyordum neden kızı aramamıştım. Ben tam arama tuşuna basacakken kapı açıldı. İçeriye giren kız açık kahverengi saçları, yeşil gözleri olan bir kızdı. Sanırım oda arkadaşımdı. Elimi tanışmak için uzattım. Fakat elimi görmezden geldi ya da cidden görmemiş miydi?Görmemesi imkansızdı 30 saniyedir elim havadaydı. Elimi indirerek onu incelemeye başladım. Bana dönüp "Neden bu tarafa yerleştin?" diye sordu."Dur sen söylemeden ben söyleyeyim bu taraf daha büyük olduğu için" diye devam etti. Gözleriyle ölçüm mü yapıyordu."Rastgele seçtim neden büyüklüğüne bakayım ikimize de yeter zaten burası"dedim sakince.

Sakin olup ilk günden sorun çıkarmayacaktım ama beni zorluyor du. Alaycı bir gülümsemeyle "Kesin rastgeledir.Neyse diğer tarafa geç mevzu uzamasın" dedi. Bu kız neyi paylaşamıyordu? Sakinliğimi korumakta zorlanıyordum."Bir saattir buraya yerleşmeye uğraştım.Şimdi onları söküp tekrar yerleşemem okulun tanıtım programına katılmak istiyorum diğer taraf da aynı metrekare hesabı yapmayı bırakıp sorun çıkarma.Ve bana emir verme" demiştim. Dediklerime daha da çıldırmıştı.

Koridora çıkıp bağırmaya başladı. Arkasından bende çıktım.Koridorda kimse yoktu. İlk başlarda ona cevap vermezken iyice sabrımı taşırdı ve dayanamayıp "İstiyorsan bu odada kalma yanıma gelecek bir arkadaşım var zaten.Onunla kalmayı tercih ederim"dedim.

Dayanamayıp görevlinin yanına gidip o kızla kalmak istemediğimi arkadaşımla yer değiştirmelerini istediğimi söyledim. O sırada yanımıza üstünde okul temsilcisi olduğunu belirten bir kart asılı kız gelmişti. Görevlinin kulağına bir şeyler fısıldayıp adımızı öğrenip gitti. Görevli yanımdaki kıza başka bir oda verdi. Ben de Allison'u benim odama aldırdım. Ona sormamıştım ama kızmayacağını düşünüyordum. Sahi hala onu aramamıştım merak etmiş olmalıydı. Telefonum odada kalmıştı. Odaya girip telefonumu aldım ve saati görmemle yıkıldım. Tanıtım programını kaçırmıştım. İnanamıyordum heyecanla beklediğim tek şeyi saçma bir kızla vakit harcayarak kaçırmıştım.

Hemen Allison'u aradım."Neredesin sen? Sabahtan beri arıyorum merak ettim,programı da kaçırdın!"diyerek bağırmaya başladı. "Biliyorum yurt odasındaki kız yüzünden kaçırdım.Okul temsilcisiyle konuşurum belki bana okulu gezdirir geç kalan öğrenciler için tekrar program yapar"diyerek kapadım. Aynı odada kaldığımızı söylemeyi unutmuştum. Görünce söylerim diye düşündüm ve okul temsilcisini bulmaya gittim.

En sonunda danışmandan kağıt alırken onu yakaladım."Merhaba tanıtım programını kaçırdım ,bir sorun oluştu.Tekrar yenisi yapılacak mı veya siz bana okulu tanıtır mısınız?"diye sordum. Bana uzun uzun bakıp "Koridorda kavga edeceğine gelseydin.Tekrarı olmayacak benim işim başımdan aşkın"diyerek arkasını döndü."Ben kavga etmiyordum o ediyordu" dedim kendimi savunmaya çalışırken.Ama dinlemedi çoktan gitmişti. Nefesimi sesli vererek oradaki koltuklardan birine oturdum.

Konuşuncaya kadar başka birinin yanımda oturduğunu farketmedim."İstersen sana okulu gezdirebilirim burayı tanıyacak kadar vakit geçirdim burada"dedi yanımdaki ses. Şaşkınlıkla yanıma döndüm. Yanımda uzun boylu dalgalı saçları olan bir çocuk vardı. Bakışları ve gözleri çok farklıydı hiç böylesini görmemiştim. Uzun süredir cevap vermeden çocuğu incelediğimi farkettim utanarak önüme döndüm."Teşekkür ederim ama seni yormak istemem hem dersin vardır birazdan senin"dedim yüzüne bakmadan. "Aslında bir işim yok dersim var ama girmesem de olur"dedi. "Sana engel olmak istemem."dedim. Okula yeni geldiğimiz için derslerimiz haftaya kaynaşma partisinin ardından başlayacaktı.Bencilce davranıp başkasının dersten geri kalmasını istemiyordum.

"Cidden benim için sorun olmaz eğer seni gezdirmezsem kafeteryada oturacağım her türlü girmeyeceğim bu derse"dedi."Eğer sorun olmayacaksa olur"dedim mahçup bir tavırla.Elini uzatarak "Ben Timothee "dedi.Elini sıkarak "Ben de Estella" dedim.

Ayağa kalktık ve minik gezimiz başlamıştı.Her yeri karış karış gezdirip anlatıyordu.Bana dönerek "Bir şey isteyeceğin en son insan Perla olsun ,tamam mı ?" dedi.İlk başlarda anlamamıştım ama Perla'yı tanıdıkça neden dediğini daha iyi anlayacaktım.

Etraf sessizdi.Fakat bir müzik sesi duydum birileri şarkı söylüyordu sanırım.O tarafa doğru yöneldiğimde önümü keserek "Oraya grup üyeleri dışında kimse giremez"dedi.Ve sonradan
"Perla bile " diyerek ekledi.Kapıdan uzaklaşarak merdivenlere yöneldik."Çok güzel çalıyorlar.Neden içeriye kimse giremiyor?Bizde dinlerdik ne güzel"dedim heyecanla.Düz bir yüz ifadesiyle "Bence o gruptan da o kapıdan da müziklerinden de uzak dur."Şaşkınlıkla yüzüne baktım.

Kafeteryaya indik."Gerçekten çok teşekkür ederim.Okulu bir günde anlayamasam da çok yardımı oldu."dedim gülümseyerek."Rica ederim ihtiyacın olduğu zaman buralardayım herhangi birine sorarak bile bulabilirsin beni"dedi."Görüşürüz"diyerek yanından ayrılıp bir masaya oturdum.

Telefonuma gelen bildirimlere bakarken köşedeki Allison'u farketmiştim.Fakat tek başına değildi yanında bir çocuk vardı üst sınıflardan olduğu belliydi.Uzun süre yüzleri ifadesizce konuştular.Allison yeni tanıştığı insanlara sıcak ve neşeyle yaklaşırdı.Ya bu çocuk ona güzel şeyler anlatmıyordu ya da önceden tanışıyordu.Uzun süre onları izledim hala konuşuyorlardı.Kimdi bu çocuk?

Dayanamayıp yanlarına gittim.Allison beni son anda farketti."Artık aynı odada kalıyoruz hallettim o işi"diyerek yanındaki çocuğa ters ters bakmaya başladım.Allison panik bir şekilde "Şey bu da Damon müdürün oğlu bana ders programını anlatıyordu." dedi.Damon'a dönerek"Herkese bu kadar detaylı anlatıyor musun?"diye sordum.Şaşkınca"İşim bu hatta gidip diğer öğrencileri de bulmalıyım"diyerek yanımızdan çekildi.Çok ilginç bir gün oluyordu.

Maidstone AcademyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin