Chapter 49

5 0 0
                                    

Alexa İngiltere'ye geldiğinden beri ilk defa biriyle konuşabilecek cesareti bulmuştu.Damon ile konuşup her şeyi anlatmıştı.Onu hemen affedemese bile bir gün affedeceğini söylemişti.İçi biraz olsun rahatlamıştı fakat hala konuşmaya korktuğu biri vardı.Damon ile konuştuğu günden beri sürekli Alex'i arıyordu.Fakat açmıyordu.Onunla okula gitmeden önce konuşmak istiyordu.Onsuz geçirdiği aylardan sonra onu çok özlemişti.Onu görmek istiyordu artık daha fazla uzatmanın anlamı olmayacağına karar vererek annesinin yanına gitti."Ben yarın okula gidiyorum."dedi.Annesi şaşırmıştı "Alexa emin misin?Kendini hazır hissetmiyorsan yapmak zorunda değilsin.Hiçbir şey senden önemli değil."dedi.Alexa için kendinden önemli biri vardı."Hayır hazırım."dedi ve odasına çekildi.Telefonunu alarak tekrar Alex'i aradı fakat yine açmadı.Kendini yatağa bırakarak yaptığı hataları tekrar tekrar düşündü.Hala içinde her şeyin eskisi gibi olabileceğine dair bir umut vardı.Eski hayatını çok özlüyordu.Onu seven insanlarla çevrili bir çevresi vardı,onu mutlu etmek için uğraşıyorlardı.Fakat o hepsini mahvetmişti.Bu düşüncelerle beraber uyudu.Sabah kalktığında ılık bir duş alarak kendine geldi.Okula gittiğinde güçlü bir görünüm vermek istiyordu.İnsanların ona acıyarak bakmasını istemiyordu.Hafif bir makyaj yaparak kendine çeki düzen verdi.Okul kıyafetlerini de giyerek aşağıya indi.Kahvaltı yapmak istemiyordu canı zaten son günlerde pek bir şey yediği söylenemezdi.Arabaya geçerek Tim'i bekledi.Onun gelmesiyle arabayı çalıştırdı.Timothee "İstiyorsan ben kullanayım."dedi endişeli bir şekilde.Alexa gülümseyerek "Gerek yok,ben iyiyim.Ve burada büyük olan benim sürekli benim hakkımda endişelenme."dedi.Tim bir şey demeyerek önüne döndü.Kısa bir yolculuktan sonra okula varmışlardı.Arabayı parkederek okula girdiler.Alexa üstünde birçok göz hissediyordu.Fakat hiçbirine bakmayarak yürüyordu.İçinden sürekli kendine güçlü olmasını söylüyordu.İnsanların fısıldaşmalarını duymuyormuş gibi davranıyordu.Hızlıca sınıfına çıktı ve bir sıraya geçti.Damon'ın yakınına oturmasını diliyordu içinden.Sınıf yavaş yavaş dolmaya başlamıştı.Bu Alexa'yı geriyordu.Birçok kişi yanına gelerek geçmiş olsun dileklerini iletip onunla konuştular.Fakat hiçbiri ona samimi gelmemişti.Eskiden de bu okuldaki çoğu kişinin samimiyetine inanmazdı.Hayatına çok kişi almayı zaten sevmezdi.Hiçbir şeye kulak asmayarak güçlü durmaya çalıştı okul bitimine kadar.Bu onu yoruyordu çünkü kendini şu an güçlü hissetmiyordu.Eskiden Damon dışında yakın olduğu birkaç arkadaşıyla vakit geçirmişti.Alexa'ya soru sormaya çalışmışlardı sürekli fakat hiçbir cevap alamamışlardı.Sonunda korkarak beklediği zaman gelmişti.Aylardır bu konuşmayı kafasında konuşuyordu.Onun sözleri hep aynıydı ama Alex'in sözlerini sürekli kafasında değiştiriyordu.Herkes sınıftan çıkınca o da çıktı.Alex'in gitmemiş olmasını dileyerek prova yaptıkları odaya doğru çıktı.Okul çoktan boşalmıştı,Alex eskiden de sürekli prova odalarında bir şeyler üstünde çalışırdı.Alexa bacaklarının titrediğini farketti.Ama bugün artık bu konuşmayı yapmak istiyordu.Merdivenleri çıkmayı bitirdiğinde Alex'i gördü.Prova odasından çıkmıştı.Tahmin ettiği gibi hala okul çıkışları çalışıyordu.Alex telefonundan kafasını kaldırdığı zaman Alexa'yı gördü.Bugün okula geldiğinin haberlerini almıştı fakat bir anda karşısına çıkmasını beklemiyordu.Alexa onu görünce gözleri dolmuştu.Birkaç adım daha atarak "Alex konuşmamız lazım,lütfen beni dinle."dedi.Alex "Konuşulacak bir şey yok ortada Alexa her şey çok net.Anlamam uzun sürdü ama anladım senden bir şey dinlememe gerek yok."dedi.Alexa ağlamamak için kendini sıkıyordu "Alex yalvarırım böyle yapma.Seninle konuşmak istiyorum buna ihtiyacım var senin de buna ihtiyacın var."dedi.Alex sıkıntılı bir şekilde nefes verdi.Alexa gitmediğine göre onu dinleyeceğini anlamıştı.En baştan başlamak istiyordu "Hepsi benim hatamdı,benim salaklığımdı.Hastalığımı öğrendikten sonra bunalıma girdim.Ölmekten çok korktum,hastalığım ilerlemişti."dedi.Yutkunarak devam etti "Son zamanlardaki kavgalarımızda da bunlar etkiliydi.Seni herkesten kıskanmaya başlamıştım Perla'dan bile."dedi utanarak.Alex lafını keserek "Neden bana söylemedin?"dedi. "Çünkü korktum,beni terketmenden beni bırakmandan korktum."dedi.Alex"Ben seni seviyordum Alexa seni hasta olduğun için bırakacak biri değildim."dedi.Alexa "O zamanlar mantıklı düşünemiyordum ki.Aklımı kullanamıyordum.Güzelliğimi kaybedeceğimi benden sıkılacağını başka birini bulacağını düşündüm."dedi.Alex biraz düşündükten sonra "Bulmazdım,bırakmazdım seni."dedi.Bunları duymak Alexa'nın daha da canını yakıyordu.Her şey güzel olabilecekken her şeyi mahvetmiş gibi hissediyordu.Gözleri dolu bir şekilde devam etti "Tedavi için Amerika'ya gitmeye karar verdim.İlk başta istemedim fakat tedavi için gerekliydi.Gitmeden önce Damon'a anlattım olanları.Ona kimseye söylememesi gerektiğini söyledim.Seni burada bırakmayı istemiyordum ama buna mecburdum."dedi.Alex ona bakarak "Hayır değildin.Bana söyleseydin yanında olurdum,seninle gelirdim."dedi.Alexa "Evet yapardın ama bunları da istemedim senden.Benim için hayatını mahvetmene izin veremezdim.Senin güzel bir geleceğin olacağı belliydi.Yaşayacağı bile belli olmayan bir kız için oradan oraya sürüklenmene göz yumamazdım.Benim için üzülmeni istemedim."dedi.Alex alaycı bir şekilde "Sen gidince üzülmedim mi sanıyorsun?O kardeşin gelip burada bağırırken senin hasta olduğunu öğrenmek beni üzmedi mi sanıyorsun?"dedi.Alexa elleriyle oynamaya başladıktan sonra "Onun öyle bir şey yapması her şeyi daha da kötüleştirdi.Ama ben öyle yapmasını istememiştim.Ona daha sonra bu konuda çok kızdım.Öyle öğrenmeni istemezdim."dedi.Alex "Cidden bu planının beni üzmeyeceğini mi düşündün?Beni terkettin,o salak kardeşin beni suçladı ablamın yanında olmadın o hastayken sen her şeye devam ediyorsun dedi.Eğer hasta olduğunu söyleseydin herkes daha iyi olurdu Alexa.Ben küçük bir çocuk değildim benim mutluluğumu üzüntümü düşünene kadar dürüstçe bana anlatsaydın her şey farklı olurdu."dedi.Alexa ağlamaya başlayarak "Nasıl olurdu?"diye sordu.Alex "Nasıl mı olurdu?Ben senin yanında olurdum,seni bırakmazdım.Her şeye aynı şekilde devam ederdik."dedi bunlar Alexa'yı daha çok ağlatmıştı."Beni bırakırsın sandım."diyebildi sadece.Alex "Senin hasta olduğunu öğrendikten sonra bile sana ulaşmak için her şeyi yaptım.Kaç kere kardeşinle konuştum,kaç kere evinize gittim.Hiç kimse hiçbir şey söylemedi.En yakın arkadaşın olacak o kişiyle de konuşmaya çalıştım."dedi biraz düşündükten sonra "Damon'a benim Perla'dan uzak durmam gerektiğini sen mi söylettin?"dedi.Alexa ağlamaya devam ederek "Alex ben çok üzgünüm."dedi.Alex "Perla'dan ne istedin?Sadece arkadaştık.Beni herkesten uzaklaştırdıktan sonra gelip her şeyi senin üzülmemen için yaptım deme."dedi.Alexa "Alex çok üzgünüm her şey için.Seni bıraktığım için,Perla'dan kıskandığım için,sana anlatmadığım için,insanlar seni yanlış anladığı için çok üzgünüm.Ama elimden geldiğince düzelteceğim."dedi.Alex"Hiçbir şeyi düzeltemezsin Alexa."dedi.Biraz sessizce durduktan sonra Alexa "Neden okuldakilere gerçeği anlatmadın?"diye sordu."Çünkü onların hiçbiri umrumda değildi.Sadece sen umrumdaydın."dedi.Alexa korkarak bir soru sordu "Peki 'umrumdaydın'dedin artık değil miyim?"diye sordu.Alex "Değilsin."dedi.Bu Alexa'yı daha da yıkmıştı.Burnunu çekerek devam etti "Tedavi işe yaradı,tedaviden sonra biraz psikolojik destek gördükten sonra geri döndüm.Seninle dışarıda konuşmak istemedim ama telefonlarıma cevap vermedin."dedi.Alex bir şey demedi.Alexa ağlamaya devam ederken "Hayatımda birçok hata yaptım.Ama bu yaptıklarım yüzünden her şeyi kaybettim."dedi."Alex biliyorum zamana ihtiyacın var,düşünmen lazım.Herkesin zamana ihtiyacı var ama biliyorum ki bizim sevgimiz bu şekilde bitmeyecek."dedi.Alex "Benim zamana ihtiyacım yok.Sen yokken düşünecek çok zamanım vardı."dedi.Alexa "Ben seni hala çok seviyorum Alex.Seni çok özledim."diyerek Alex'e doğru bir adım attı.Ona sarılıp her şeyi unutmak istiyordu.Eskiden olduğu gibi onun kollarında teselli bulup Alex'in ona "Her şeyi halledeceğiz."demesini istiyordu belki de umuyordu.Alex'e doğru kollarını açarak bir adım attı fakat Alex geriye doğru giderek "Hayır Alexa benden bunu bekleme.Onca şeyden sonra hiçbir şey olmamış gibi devam etmemizi bekleme.Geriye alınamayacak çok şey oldu.Eskisi gibi de olmayacak hiçbir şey."dedi.Bu sözler Alexa'nın canını çok yakmıştı.

Maidstone AcademyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin