Sil Gözünün Yalnızlıklarını

43.Bölüm

Eve geldiğimde Ece de uyumuştu. Mutfağa gidip Nisa için küçük bir pasta hazırlamaya başladım. Belki bu şekilde moralini yerine getirebilirdim. Pastayı hazırladıktan sonra Ece'yi kontrol ettim ama o derin bir uykudaydı. Muhtemelen gece yarısına hatta belki sabaha kadar uyurdu. Ben de oturma odasına geçip oturdum. Kafamı dağıtmak için bir şeyler içiyordum. Saatler ilerlerken Nisa'nın gelmeyeceğini düşünmeye başlamıştım. Televizyon açıp boş boş bakınmaya başladım. Bardaklar biterken artık doldurmaktan yorulup direkt şişeden içmeye başladım.

Uzun bir süre bu şekilde devam etti. Tabii arada gidip Ece'yi de kontrol ediyordum. Bir süre sonra kapı çaldığında hemen açtım. Karşımda Nisa'yı görünce derin bir nefes aldım. "Gerçek misin acaba?" Bana gülümsediğinde ben de gülümsedim. "Sana sımsıkı sarılabilecek kadar gerçeğim hem de." "Gelmeyeceksin zannettim." "Geldim, neden gelmeyeyim? Hem sensiz yapamam ki ben. Ee ne dersin gireyim mi?" Kapıyı sonuna kadar açtığımda içeri girmişti Nisa da. Bana sarıldığında ben de sıkıca sardım onu.

"Bir daha gitme." "Gitmem sevgilim, zaten gitmedim de sen biraz sarhoş musun acaba?" Başımı iki yana sallarken güldüm. "Değilim." "Evet öylesin." "Hayır değilim." Yanağıma bir öpücük bırakırken gülümsedim. "Seni özledim Nisa. Sadece kollarımın arasında ol ama uzağa gitme." "Gitmedim, gitmem bir yere... Ya sen niye duygusallaştın ki şimdi? Kıyamam sana ben, kıyamam. Gel sımsıkı sarılayım sana." "Sarılma, hayır. Gel gidelim odaya."

Nisa'nın elini tuttuğumda gülümsemişti. Onu yanıma getirip oturttuğumda bana bakmıştı. "Baya baya içiyorsun sen." "İçmiyorum baya falan. Hem bekle beni sana bir şey getireceğim." "Ne getireceksin?" "Bekle." Gidecekken dengemi şaşırınca tabii ikimiz de güldük. "Bana bakma Barış önüne bak." "Çok güzelsin. Önüme bakmaktan daha cazip geliyor." "Ama düşeceksin." "Düştüm zaten." Nisa gülerken derin bir nefes aldım. "Öyle değil yere düşeceksin." "Ha şey... Tamam. Bekle ama." "Bekliyorum, kaçmıyorum."

Pastayı alıp geldiğimde gülümsemişti. "Senin için yaptım. İyi ki varsın Nisa." "Evde mum var mı?" "Bekle getireyim hemen." Ben mum alıp gelirken Nisa da yakmak için çakmak getirmişti. Pastaya mumları dikip bana baktığında gülümsedi. "O zaman bu mutluluğu kutlayalım. Bugün bizim ne günümüz olsun..." Nisa düşünürken ona bakıp gülümsedim. "Nisa çok güzel günü olsun." Bana bakıp gülerken ben de ona bakıp gülümsedim. "Nisa sadece bugün mü güzel yani?" "O zaman sadece sevgililer gününde mi sevgili olunuyor Nisa?"

Nisa bana bakarken gülümsemişti. "Ama tüm Nisa'lar güzel demek olur mu?" "Barış'ın Nisa'sı çok güzel günümüz kutlu olsun." "Barış ve Nisa'sı birlikte çok güzel günü olsun o zaman." Nisa elimi tuttuğunda ona bakıp gülümsedim. "Seni seviyorum Barış ve şimdi beraber mumları üfleyeceğiz anlaştık mı?" "Anlaştık. Güzellik. Sonra da beni söndürürsün belki." "Şimdi dur Barış sus. Romantik olma zamanı anlaştık mı?" "Bir dudak alırsam evet." Dudaklarımızı birleştirip birbirimizi öptükten sonra gülümsedim.

Nisa mumları yaktığında onu izliyordum. Elimi sıkıca tutup bana bakmıştı. "Dilek tut ve üfle." Nisa'yı düşünüp gülümsedim. Beraber mumları söndürdüğümüzde gülümsemem büyümüştü. Dudağıma uzun bir öpücük kondurmuştu hemen ardından. Benden uzaklaşınca yeniden öpmesini beklesem de öpmedi. "Yeniden öp beni!" "Ne bağırıyorsun be?" "Öp beni Nisa. Öp hadi öp..." "Senin kafa uçmuş ben emin oldum şuan." "Öpmeyecek misin beni? Lütfen ya bir kere." "Allah'ım adam delirdi." "Senin gözlerin yüzünden. Öyle güzeller ki delirdim."

Nisa dudağıma uzun bir öpücük kondurdu. "Oldu mu?" "Oldu. Çok güzel. Baya..." Nisa'nın dudağına minik bir öpücük kondurdum. "Baya sarhoş ediyor. Daha önce bu kadar güzeli bırak biraz olsun güzel bir kadın görmemiştim. Nisa gerçekten insan olduğundan şüphe ediyorum. Bence hiçbir insan bu kadar kusursuz olamaz." "İnsan konuşmadan önce kendine bakar ya. Neyse hadi dilimle pastamızı yiyeceğiz. Ve sen de yiyeceksin. Yoksa bir daha beni öpmene izin vermem." "O zaman hepsini ben yiyebilirim." "Hayır ben de istiyorum."