Sil Gözünün Yalnızlıklarını

7.Bölüm

Barış'ın Ağzından ||

Telefona gelen yeni bir bildirimle derin bir nefes aldım. Nisa'dan gelmişti. Yazdığı şeye anlam veremezken sordum. "Ne için bu teşekkür Nisa? Seni hayatımdan çıkardığım için falan mı?" Anında cevap geldiğinde kırdığım potun farkına yeni varmıştım. "Numaram kaydedilmiş, hala umut var demek ki." "Whatsapp profiline baktım belki kimsin diye?" "Kullanmıyorum ki." Telefonu bir kenara bırakıp yemeklere geri dönmüştüm. Yeni bir bildirim daha gelirken herkes bana bakıyordu tabii. "Kursla alakalı bir problem var da. Onu halletmeye çalışıyoruz."

"Hemen kızıp gitme ya." "Ne o gözlerimin içine bakarken beni istemediğini söyleyemediğin için Berkan'ı mı yollamaya karar verdin?" Güldüm. Komikti çünkü. "Gözlerinin içine bakarken de söyleyebilirim. Buradan da söyleyeyim: seni istemiyorum Nisa." "Adres yolla istersen hemen geleyim... Gözlerimin içine bakman için yanlış anlama." Telefonu bırakırken gözlerimi devirdim. Tam yemeğe dönecekken bildirim üzerine bildirim gelmeye başladı. Hepsi de Nisa'dan olunca telefonu sessize aldım. "Barış pek ilgini çekmiyoruz bugün galiba." "Dedim ya Aycan kursla ilgili bir problem var diye."

"Kursla ilgili problemlerini çözmek için fazla mutlusun ama neyse, sabah eski bir arkadaş akşam kurs olmadığım için şanslıyım sanırım." "O kim kız? Sabah arkadaş akşam kurs?" "Bilmem Barış'a sormak gerek onu." "Kıskançlık kokusu alıyorum ben." "Kıskanılacak bir durum yok. Şuan kim var yanımda ona bakmak gerek." "Ooo Barış beyden romantik bir atak." Cemal'e ters bakışlar attığımda susmuştu anında. "Yanılıyorsunuz Barış bey... Yanınızdaki değil aklınızdaki olmak önemli. Ki ben yanındayken bile umurunda olmadığıma göre aklınızdaki de ben değilim." "Aklım enkaz zaten, emin ol orada olmak istemezsin." "Emin ol orada olabilmek için her türlü enkaza razı olurum."

Bakışlarımı ondan kaçırırken telefonumda onlarca bildirim birikmişti. "Gidiyorum ben." "Kaç bakalım Barış nereye kadar kaçacaksın bakalım." Evden çıkarken Berkan'ın yanına gitmiştim. Onunla konuşmam gerekiyordu. Kapıyı açtığında yüzüme baktı direkt. "Gel babakom valla ben böyle bir şey görmedim daha önce. Kendi kafasında bir şeyler kurmuş ona inanıyor resmen." İçeri girerken sıkıntıyla bir nefes verdim. "Ben artık çok sıkıldım ama ya. Neyse tamam kapayalım bu konuları. Yakında yine gidecek zaten hepimiz biliyoruz bunu. Sonra tam unuttum diyeceğim yine çıkacak karşıma."

"Barış... İyi misin kardeşim?" "Değilim... Onu ikinci kez kaybetmek istemiyorum." "Onu yeniden kazanmadın Barış. Onu kazanmayacaksın da. O seninle istediği gibi oynamak istiyor sadece." "Biliyorum. Ama yeniden gitmesini istemiyorum. Keşke burada gözümün önünde olsa." "Barış... Yapma kardeşim, uzak dur ondan. Sonunu bile bile yanlış yola giremezsin." "Girmeyeceğim." Kendi kendime binlerce kez hatırlattım bunu. Berkan'ın kapısı çalarken ona baktım. "Birini mi bekliyordun?" "Hayır." Berkan kapıyı açmak için gittiğinde duyduğum isimle derin bir nefes aldım. "Nisa? Senin ne işin var acaba burada?"

"İçeri almayacak mısın Beko beni?" "Hayır." Derin bir nefes aldım. "Tekrar soruyorum niye geldin Nisa? Yeterince açık konuştum zannediyordum ama istersen tekrar edeyim senin için." "Yoo yeterince açık tehdit etmiştin beni. Ben de net bir şekilde Barış'ı geri istediğimi ve geri kazanacağımı söylemiştim sana aslında." "Nisa uzatma git." "Sana gelmedim zaten. Bana Barış'ın adresi lazım." Berkan gülerken derin bir nefes aldım. Bana mı gelecekti yani? "Barış'ın adresini istemeye geldin hem de bana? Komikmiş bu ya."

"Veriyor musun? Hayır nezaketen soruyorum çünkü senden almasam bile bir yolunu bulup öğrenirim ben." "Hayır ne yapacaksın evini öğrenip 'Yeterince üzmemişim seni, biraz daha üzeyim.' falan mı diyeceksin çocuğa?" "Seni geri kazanacağım diyeceğim sadece. Seni çok kırdım ama kalbini yeniden onaracağım diyeceğim." "Dur tahmin edeyim sonra da Barış hemen kollarına atlayacak öyle mi?" "Sonrası bizim özelimiz ama Beko.." Hadi ama biz diye bir şey yoktu artık ki özelimiz olsun. Daha fazla bu konuşmaya dayanamayıp yanlarına gittim ben de. Nisa beni görünce gülümsediğinde gözlerimi kaçırdım ondan.