Sil Gözünün Yalnızlıklarını

62.Bölüm

"İyi misin?" Başımı iki yana sallarken kolumu omzuna atmış ve yaramın üzerindeki elime destek olmuştu. "Gel birtanem dinlen biraz." Eve ilerlerken kesik nefesler alıyordum. "Tamam sakin ol..." "Yanıyor." İçeri girdiğimizde koltuğa uzanmamı sağlamıştı. Yarama bakarken derin bir nefes aldım. "İyisin, yormuşsun onu... Kan falan yok." Elini tutarken derin bir nefes aldım. "Ağrı kesici..." Beni başıyla onaylarken ağrı kesici alıp gelmişti. Yavaşça doğrulup ilaç içerken derin bir nefes aldım.

...

"Babam geldi mi?" "Gelecekmiş birazdan. Sorun ne?" "Sen boşver şimdi." Beni başıyla onaylarken derin bir nefes aldım. "Sen biliyor muydun?" "Neyi?" "Babam bir şeyler anlattı benimle ilgili..." "Barış... O kız da seni korumak için çabalıyordu." Kaşlarım çatılırken ona bakmıştım. "Hangi kız?" "Aycan işte. Baban yanında olman için para teklif etti ama o para iste..." Sinirle koltuğa vurduğumda Aslı gergince bana bakmıştı. Bir süre öylece baktı. Dudaklarıma yaklaşırken derin bir nefes aldım ve durdurdum onu.

"Yapma..." "Özledim seni..." "Aslı..." Bana bakarken derin bir nefes almıştı. "Babanla gerçekten eş gibi yaşamıyoruz. Hâlâ bana bir şans verebilirsin biliyorsun değil mi?" Başımı iki yana sallarken elini tutup kalbime getirdim. "Burası Nisa diye sayıklarken imkansız. Niye babama bağladın ki kendini? Git hayatını yaşa." "Seni bırakıp gitmem. Gidemem... Hatalar yaptım biliyorum ama seven insan hata yapar. Bu çok doğal değil midir?" "Babamla evlendin... Bu basit küçük bir hata değil." "Nisa da..." "Onunla ilgili konuşma."

Nisa'nın Ağzından ||

"Cemo... Çok kırıldı çok..." Cemal saçlarımı okşarken ona sığınıp ağlıyordum."Yapma böyle Nisa..." "Yok abi açmıyor delirtecek bu çocuk beni..." Berkan'ın sözleri üzerine derin bir nefes aldım ve telefonumu çıkarıp ben de onu aramaya başladım. Uzun uğraşlar sonucu telefon açıldığında derin bir nefes aldım. "Neredesin sen?? Aklım çıktı nasıl korktum biliyor musun?!" "Nisa... benim Aslı." "Barış'ın telefonu neden sende..? Bir şey mi oldu ona..?" "Yok... Yanımda ama telefonu açtığımı bilmiyor. Gayet iyi Nisa..." Derin bir nefes aldım.

"Her konuda gayet iyi şuan... Sana epey öfkelenmiş bana geldi... Şimdi duş alıyor." Yüzümü ekşitip derin bir nefes aldım. "Saçma sapan imalarla anlatma şunu..!" "İma?" Büyük bir kahkaha atarken sinirden ellerim titriyordu. "Neredesiniz? Gelip onunla konuşmam gerek..." "Barış yalnız kalmamızı istedi... Bir oteldeyiz şimdi. Minik bir kaçamak işte..." Otelin ismini öğrenince gözyaşlarımı sildim ve kendimi toparladım. "İyi miymiş ne oluyor Nisa?" "Aslı'nın dedikleri doğruysa Nisa katil olmaya gidiyor."

Ceketimi ve telefonumu alıp hızla evden çıktığımda Cemal de peşimden gelmişti. "Ne oluyor anlamadım ki?" "Barış'ın telefonunu Aslı açtı. Otel dedi yalnızız dedi Barış baya iyi dedi! Bak doğruysa o gerizekalıyı gerçekten öldüreceğim!" "Barış yapmaz Nisa yapsa da ona mı gider sence?" "Göreceğiz." Arabaya bindiğimde elbette Cemal de binmişti hemen. Aslı'nın söylediği otele geldiğimde kimseye bir şey sormadan odaları gezinmek istesem de Cemal çoktan öğrenip gelmişti bile yanıma. "En üst ka..."

Hızlı adımlarla asansöre ilerlerken epey gergindim. Barış bana bunu yapmaz... Barış bunu yaparsa onu hayatından sileceksin Nisa... Bunu affedemezsin... Cemal bana bakarken asansörün durduğunu anlayıp indim. Odalara bakınırken Aslı'nın beni bekliyor olduğunu görünce derin bir nefes aldım ve yanına ilerledim. Onu es geçip odaya girerken Barış'ı göremeyince derin bir nefes aldım. Odadan çıktığımda ona baktım öfkeyle. "Ne bu şimdi? Dalga mı geçiyorsun?"

"Yoo sadece Barış'la bir şansımız hiç mi yok emin olmak istedim. Ama sen bile bana dönmesinden bu kadar korkarsan bahsettiği kadar imkansız değilmişiz demektir." "O küçük aklından ne geçtiği umurumda değil. O yaralı Aslı. Nerede olduğunu söyle. İyi olduğunu görmem gerek." Elime telefonunu uzattığında Barış'ın telefonunu almıştım hemen. "Babasıyla konuşuyorlar. Akşam bizimle kalır mı bilmiyorum. Kalması için ısrar edeceğim." Sonra oradan uzaklaşırken Cemal'e baktım. "Bakma öyle bana kızıp hata yaptı sandım." "Bir şey demedim..."