Sil Gözünün Yalnızlıklarını

67.Bölüm

Dudaklarına uzun bir öpücük kondurduğumda Barış kocaman gülümsemişti. Aslında dakikalardır böyleydik. Onun kucağına oturmuş çorba yediriyor arada da dayanamayıp o güzel dudaklarına öpücükler bırakıyordum. Seviyordum onu. "Teşekkür ederim güzelim." "Güzelin yer seni dikkat et." "Keşke." Barış'a bakıp gülümsedim. "Ne keşke?" "Keşke yese güzelim beni." Dudaklarına uzun bir öpücük kondurdum ve gülümsedim. Bir kez daha ve bir kez daha... "O zaman ben bu tabağı bırakayım ilaçlarını getireyim sonra da beraber bir şeyler yaparız." "Anlaştık."

...

Birlikte film izliyorduk. Barış'ın kollarının arasında göğsüne yaslanmış bedenime sarılı kollarıyla bu dünyanın en güzel aktivitelerinden birisi olmuştu. "Ben bu adamı anlamadım Barış amacı ne bunun? Kızı seviyor, kız da bunu seviyor. O zaman neden kaçıyorsun ki?" Barış bana bakarken ben de ona baktım uzun uzun. Dudağıma uzun bir öpücük kondurmuştu. "Yıllardır bunu kendime soruyordum Nisa. Cevabı bizde saklı." "Ama..." Durup düşününce derin bir nefes aldım ve gülümsedim. "Ben korkmuştum." "O da korkmuştur belki."

"Ben bu filmi sevmedim." Televizyonu kapatıp Barış'a baktım. "Ben seni izlemek istiyorum." "Ben de seni seviyorum güzelim." "Yaa ben seviyorum demedim. İzlemek istiyorum dedim." "Ha sevmiyorsun yani?" "Öyle mi dedim?" "Bilmem bir şey demedin..." Barış'a bakıp gülümsedim ve televizyonu yeniden açtım. "Vazgeçtim filmi izleyelim." "İzleyelim bakalım serseri." Barış omzuma uzun bir öpücük kondurduğunda gülümsedim ve filme odaklandım tamamen. Bir süre sonra Barış da aynı şekilda filme odaklanmıştı.

...

"Tamam artık... Nisa ağlama ama." Barış'a sarılırken hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım bu kez de. Aptalca bir aşk filmi için burada hüngür hüngür ağlıyordum. Barış beni sımsıkı sarınca bir süre sonra sakinleşmiştim. "İyi misin serserim?" "İyiyim galiba. Ben hiç ağlamazdım niye böyle oldum ki?" Barış bana bakarken gülümsedim. "Gerçekten iyiyim." "İyi ol. İyi ol güzelim benim." Yanağıma uzun bir öpücük kondurduğunda gülümsedim. "Bak işte adam gurur yaparken kızı kaybetti Barış. Ben seni kaybetmedim. Ben seni seviyorum. Tamam mı?" "Oyy benim sevdiğim."

Barış beni bebek gibi severken dudaklarımı büzüp uzun bir öpücük kondurmuştu onlara. "Sen bir de onu bana benzetmiştin... Ben senin yanındayım bak." "Ha sen ona... Nisa'm serserim ben onu sana benzetmedim. Sen nasıl korktuysan o da korkmuş olabilir dedim." "Ben onun kadar korkak değilim ama aşkım değil mi?" "Sen çok cesursun." Barış yüzümü okşarken burukça gülümsedim. "Seni kaybetmem değil mi? Bir kere kaybetmiştim zaten." "Etmezsin. Ben senden başkasına bakmam bir daha. Asla göz ucuyla bile. Ya seninleyim ya yapayalnız." Barış'ın yanağına uzun bir öpücük kondurdum.

Flashback Nisa'nın Ağzından ||

"Nisa..." Barış'a bakıp gülümsedim. "Sen burada mıydın? Ne tesadüf?" "Ya... Değil mi benim evimde olmam büyük bir tesadüf sevgilim." "Haklısın saçma oldu." Barış beni izlerken gözlerimi devirdim. "Ne ya?" "Diyorum ki bugün işlerin yoksa beraber vakit geçirsek? Olmaz mı?" Bana sarılıp yanağıma uzun bir öpücük kondurduğunda ondan uzaklaştım. "İşlerim var benim. Arkadaşımın doğum günü için plan..." "Tabii. Hep başkaları için koş Nisa. Aman sevgilin için güzel tek bir şey yapma..."  "O ne demek şimdi?" Saçlarımı toparlarken Barış'a baktım.

"Kıskandın mı acaba sen beni?" Barış'a yaklaşıp kollarımı boynuna dolarken gülümsemişti. "Nisa bitirelim." Barış beni biraz kendinden uzaklaştırırken derin bir nefes aldım. "Pardon?" "Diyorum ki bitirelim." "Nasıl... Beni sevmiyor musun?" "Çok seviyorum. Ama böyle olmuyor. Gitmiyor tamam mı? İlişki böyle olmaz." Barış'a bakarken derin bir nefes aldım ve gözlerine baktım. "Özür dilerim. Tamam... Seninleyim bugün. Lütfen. Saçma sebeplerle bitiremeyiz... Barış lütfen sevgilim." Barış'a uzun uzun baktığımda yüzümü sarıp gözlerime bakmıştı. "Bugünü birbirimize ayırırız tüm sorunlarımızı çözeriz."