Nisa bana bakarken derin bir nefes aldım. Onu kendime çekip sıkıca sarmıştım. "Sen benim birtanemsin. En değerlimsin. Ben senin için yaşıyorum yapma böyle serserim." "Beni neden bu kadar düşünüyorsun? Ben iyi biri bile değilim. Ben seni hep kırıyorum sen ise her seferinde daha da iyi davranıyorsun bana?" Ağlarken sesi küçük bir çocuk gibi çıkmıştı. Saçlarını okşayıp ona baktım. "Hâlâ kimin olduğunu bilmediğimiz arabaya binebilir miyiz? Sana ne iyi gelir biliyorum." "Şimdi istemiyorum." "Şşş sen ağlarken sevişme derdinde olmam ben."
Bana sıkıca sarılıp dudağıma minik öpücükler bırakmaya başlamıştı. "Bana ne iyi gelir ben bile bilmiyorum ki..." "Ben biliyorum ama." Onu aniden kucağıma aldığında başını göğsüme yaslayıp gülümsemişti. "Kokun iyi geliyor bana galiba..." "Sen her ihtiyaç duyduğunda Barış'ın yanında." Yanağımı okşayıp gülümsemişti. Arabaya bindiğimizde bana bakmıştı. "Çok kaba ve kırıcıydım değil mi?" "Serseri Nisa'mdın işte. Sen böylesin içinden geldiği gibi..." "İçimden çok şeyler geliyor ama korkuyorum." "Korkma... Yanımda olduktan sonra her şeyi halledebiliriz."
"Beni terk etmenden korkmuyorum. Küs bile kalamıyoruz ki artık. Bulduk birbirimizi... Kaçtık, savaştık ama birbirimiz olmadan yapamadık. Eğer doğru insan gerçekten varsa o sensin Barış'ım..." Nisa'ya bakarken derin bir nefes aldım. "Bunu senden duymak... Çok özel bir insanım ben. Fazla özel." Nisa bana sıkıca sarılıp yüzümü okşamıştı. "Bana özel. Benim... Benim Barış'ım." "Sadece ve sonsuza dek senin... Ölsem bile seninim." "Ben de ölsem bile seninim. Ama sen ölürsen orasına bakarız."
"Rüyaların benimdir." "Bak sen... Uyumadan önce güzel giyinmem gerek galiba..." "Sen her türlü güzelsin. Herhangi bir şey yapmana gerek yok." Yanağıma uzun bir öpücük kondurduğunda kemerimi bağladım ve gülümsedim. "O zaman Nisa ve Barış'ın arabası yolculuğa hazır." "Seni seviyorum." Nisa'ya bakıp gülümsedim. "Ben..." Elleri dudaklarımı kapatıp konuşmama engel olmuştu. "Hadi gidelim sür arabayı..." Eline uzun bir öpücük kondurdum. O da bana bakıp gülümsemiş ve elini çekmişti.
Kemerimi takıp arabayı sürerken ara ara Nisa'ya bakıyordum. Morali epey bozuktu ve bu canımı sıkıyordu. Arabayı durdurduğumda uyuduğunu görünce gülümsedim. "Ah ne güzel şeysin sen..." Yanağına belli belirsiz bir öpücük kondurduğumda gülümsemişti. Ardından aynı şekilde dudaklarına uzun bir öpücük kondurdum. "Seni seviyorum Nisa." Arabadan inip onu kucağıma aldığımda irkilip gözlerini açmıştı. "Özür dilerim..." "Kartal minik uçurtmayı uçurmaya mı karar verdi?" "Evet bu özgür ruhlu uçurtmayı uçurmaya karar verdi."
Nisa yüzünü okşarken etrafa bakınmıştı. "Neredeyiz biz?" Etrafımda yavaşça dönüp ona arkayı gösterince gülümsemişti. "Minik bir kulübe istiyorum, şehirden uzak ama aynı zamanda da bir o kadar yakın... Evet serseri dileğin gerçek oldu. Şimdi hemen burada yenisini dilemen gerek." Gözlerini kapatıp derin bir nefes aldıktan sonra gözlerime bakmıştı. "Sevdiğim bu adamla artık nişanımızı yapmak istiyorum." Gülümseyip yanağına uzun bir öpücük kondurdum. "Haftasonunu burada benimle geçirir misin?" Beni başıyla onaylamıştı. "Seve seve..."
Kucağımdan inerken heyecanla kulübeye ilerlemişti. Arabadaki eşyaları alıp yanına ilerledim ve kapıyı açtım. İçeri girince kocaman gülümsemişti. "Bizim yuvamız... Sıcacık çok güzel Barış..." "Sen beni terk edip gittikten sonra eşyalarımızı attın mı demiştin ya... Kızım kıyabilir miyim onlara? Hepsini sakladım ve şimdi burada hepsi." Nisa gelip bana sarılırken ben de sıkıca sarmıştım onu. "Seni seviyorum Nisa. Bizi bu günlere getiren sensin biliyorsun değil mi?" "Nasıl yani?" Gözlerini kırpıştırıp bana bakarken dudağına minik bir öpücük kondurdum.
"Gel oturup son kez geçmişimizi konuşalım bu gece. İkimize de iyi gelecek Nisa... Harika bir fikrim var. Ama önce yemek yiyelim." Beni başıyla onaylarken derin bir nefes aldım ve gülümsedim. "Seni seviyorum. İyi ki varsın." "Üzerini değiştirerek evimize uyum sağlayabilirsin. Çünkü ben öyle yapacağım." Gülümseyip peşimden gelirken huzuru hissetmiştim yeniden... Odaya geldiğimizde derin bir nefes aldım. "Şimdi ben bir kaç parça ayarlamaya çalıştım... Aslında Cemal'den yardım istedim biraz ve Cemre ile hazırladılar. Ben burayla ilgileniyordum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sil Gözünün Yalnızlıklarını
Hayran Kurgu[TAMAMLANDI] Mikrofonu elime alırken onlarca insan bana bakmıştı. "Öncelikle kardeşime teşekkür ediyorum. Biliyorum hepiniz buraya eğlenmek için geldiniz. Ama sizinle içimdekileri anlatacak bir şarkıyı paylaşmak istiyorum. Merak etmeyin fazla vaktin...