Sil Gözünün Yalnızlıklarını

85.Bölüm

Barış'ın Ağzından ||

Maçlar yaklaşmıştı. Yeni takımımda Beko da bana eşlik ediyordu yeniden. Şimdi ise antrenmana ara vermiştik. Cemal de gelip otururken ayağa kalkmıştım ki durdurmuştu beni. "Konuşalım kardeşim. Benden uzaklaşma. Emin ol ben de seni düşünüyorum." "Ya sen her anımda yanımda olmadın mı Cemo? O zaman neden şimdi hâlâ geçmişi açıp Nisa'yı kırıyorsun?" "Özür dilerim. Uzak olmayalım Barış. Böyle olmuyor." "Özür dilemen gereken ben değilim. Nisa sana çok kızgın hatta kırgın. Ve emin ol o seni affetmeden ben hiç affetmeyeceğim." "Bar..." Telefonum çalarken konuşma bölünmüştü.

Kayıtlı olmayan bir numara. Açtığımda duyduğum cümlelerle orada öylece kalmıştım. Nisa'm... Hastanedeydi. Cemal bana bakarken etrafa bakındım. "Beko..." Berkan hızla yanıma gelirken ona sarılıp derin nefesler aldım. "Beko beni hastaneye götürür müsün?" "İyi misin?" Başımı iki yana sallarken derin nefesler aldım. "Nisa... Beko... Nefes... Nefes alamıyorum." "Tamam sakin. Nisa iyidir korkma." "Neyi varmış?" Cemal'e bakarken başımı iki yana salladım ve yavaşça arabaya ilerledim. Gözyaşlarımı kurulasam da yeniden akıyordu.

...

Hastaneye geldiğimizde odayı öğrenip yanına gitmiştim hızlıca. Berkan da içeri girerken Nisa bana bakıyordu şaşkın şekilde. "İyi misin güzelim? Çok korktum..." "Tanışıyor muyuz?" Gözlerime bakarken gergince Berkan'a baktım ve yavaşça yanına oturdum. "Nisa? Ne demek tanışıyor muyuz sevgilim?" "Ne sevgilisi ya ben tanımıyorum seni..." Başındaki minik sargıya bakarken yutkundum. "Nisa'm..." "Anlamıyor musun beni? Seni tanımıyorum. Kafan mı güzel acaba?" Berkan da gergince otururken Nisa ona bakıp el sallayınca gergince ona baktım. "Seni de tanımıyorum. Hoş geldin ama."

"Nisa ona bakma bana bak. Gözlerime... Hatırlamıyor musun beni?" Nisa gözlerime bakarken bakışlarımı kaçırınca gergince elini tuttum. "Sevdiğim kadınsın sen." "Aslında ben bir çok erkeğin hayalindeki kadınım, sevdiği kadınım. Ama seni hatırlamıyorum. Sevişmiş olabilir miyiz daha önce? Baya tatlısın da..." İstemsizce gülsem de elini tutup kalbime getirdim. Ardından avucuna uzun öpücükler bıraktım. "Çok korktum. Beni unuttuysan bile hatırlatırım kendimi. Sen iyisin ya o yeter bana..." "Ağlama. Hey ağlayan erkeklerden hoşlanmam. Yaa şapşal. Gel sarılayım."

Gözyaşlarımı silerken başımı iki yana salladım. "Nisa çok korktum." Nisa Berkan'a bakıp düşüncelere dalarken çenesinden tutup bana bakmasını sağladım. Nisa da büyük bir kahkaha atıp boynuma uzun bir öpücük kondurmuştu. "Seni unutur muyum ben hiç şapşal? Hadi ismini unuttum ya hislerim?" Gözlerine baktığımda gözyaşlarımı silip gülümsemişti. Ona sımsıkı sarıldım ve kokusunu içime çektim. "Nisa'm... Çok korktum. İyisin değil mi?" "Beko bizi yalnız bırakırsa seninle sevişecek kadar iyiyim. Adımı unutsam seni unutmam." "Bak ya..." Başına uzun öpücükler bırakırken o da gülümsemişti tatlı tatlı.

"Arabanı mahvettim." "Bir gram umurumda değil. Buraya nasıl geldim bilmiyorum bile... İyi misin?" "Değilim. Beni öpmen gerek. Prensler prenseslerini öper." Dudağına uzun bir öpücük kondurdum ve yüzünü okşadım. "Seni çok seviyorum." "Ben de Barış..." "Nisa'm... Senin için ne yapayım? Söyle bana." "Ben iyiyim. Elimi tut yeter." "Nisa geçmiş olsun." Berkan'a bakıp gülümsemişti. "Hadi oradan ölsem de Barış benden kopsa diye düşünmüşsündür sen." "Değerlisin. Barış için çok çok çok değerlisin. Ben sana kızmıyorum. Onu sevmediğini düşünmüştüm. Ama sen beni de inandırdın. Valla saygı duyuyorum."

"Barış ben başımı çok sert çarptım galiba..." Ben gülümserken Nisa da elime uzun bir öpücük kondurmuştu. "Anlat bakalım nasıl oldu?" "Araba sürüyordum. Önümde ayna var ve kendi ışıltımdan gözlerim kamaştı." "Nisa..." Nisa bana bakarken buruklaşmıştı. "Dün gece kâbus gördüm. Beni bırakıp gitmiştin. Onun yüzünden... Barış ben senden sonra hep sarhoştum... Birileriyle yattım evet... Ama..." Gözyaşları süzülürken onları silip gülümsedim burukça. "Kendini affet lütfen..." "Yapamıyorum. Cemal haklı. Geçmişim hep karşımıza çıkıyor seni yoruyorum. Bir gün sıkılacaksın."