81.Bölüm

435 38 161
                                    

"Seni seviyorum." Nisa bana bakarken gülümsemişti kocaman. "Biliyorum." Gülümsedim. Saçlarımı okşarken yavaşça ayağa kalkmıştı. "Beraber film izleyelim zaman geçsin." "O kadar mı sıkıldın benden?" "Poposu bile güzel oğlumun dediğine bak ya... Özledim sadece ama toparlaman gerek." Ona sarıldım ve göğsüne yattım. "Benimle ilgilen Nis... Ben ilgi isteyen bir bebeğim." Nisa gülerken elleri saçlarımı sarmış ve okşamıştı. "Oğlum benim oğlum. Duygusal kedim... Film izleyelim." "Yaaa benimle ilgilen boş ver filmi." "Sıkıldım Barış. Evde otur otur bunaldım. Ne zaman bitecek bu hastalık? Bitse de tatil yapsak..."

"Sen git yap tatilini. Filmini de izle ben gidiyorum odaya. Barış giderken gergince arkasından baktım. "Yardım ister misin?" "İstemem git başımdan." "Ben Nisa'yım, bana öyle davranamazsın." "Ben de Barış'ım beğenmiyorsan yine bırakıp gidersin... Zaten alıştım ben terk edilmelere." Odaya giderken kapıyı sertçe çarpmış ve yatağa uzanmıştım  yavaşça. Kapıya sırtımı dönüp sessizce ağlarken kapı açılmıştı. "Barış! Bu kapıları çarpıp bana a... Ağlıyor musun sen?" Nisa yavaşça yanıma geldiğinde hemen kollarımın arasına girmiş ve yüzümü sarmıştı. "İyi misin?"

Cevap vermedim. Ağladım bir süre... O da yüzümü okşamıştı. "Seni ağlatmak istemedim..." Yavaşça göğsüne sığındığımda saçlarımı okşamıştı. "Yeniden çıkıyor dökülen saçların. Toparlıyorsun. Sen çok güçlüsün." "Değilim." Bana baktığında kocaman gülümsemişti. "Öylesin diyorsam öyledir. Ve bir daha gitmek yok. Ama bana sesini yükseltme..." "Sen yükseltirsen ben de yükseltirim." "Aynı şey değil. Ben Nisa'nım senin. Sen bana kıyamazsın." "Beni sevmiyorsun hâlâ değil mi?" "Sevmiyorum, ben gerizekalı olduğum için sevmediğim bir adamla evlendim. Hatta belki ölürsün de mirasın bana kalır diye bekliyorum. Deli ya..."

Nisa gülerken başımı göğsüne göğmüştü. "Aşığım sana Barış. Sen bana bağırınca kötü hissediyorum kendimi. Yetersiz gibi..." "Benim de canım acıyor ben de öyle hissediyorum." "Özür dilerim." "Tamam şey sorun etme ya... Ben de özür dilerim." "Seni özledim babacık ya..." Ona baktığımda kıkırdamıştı. "İlgilen onlarla." "Yaramaz serseri mi? En sevdiğim." Ellerim tişörtüne gittiğinde mırıldanmıştı. Başını geriye atıp yatağa yayılınca ona baktım. "Alev alev yanıyor kızım." "Çok özledi seni... Evden çıkamıyor. İyileştiğin an odaya kapanacak seninle." "Ben iyiyim." "Dikişlerin çıkmadan olmaz." "O minik bir şey dikiş bile sayılmaz."

"Olmaz... Seni riske atamam." Sıkıntıyla bir nefes verdiğimde kapı çalmıştı. Nisa ile birbirimize bakarken o kapıya ilerlemişti. Ben de kendimi toparlayıp peşinden gittiğimde Duygu ve Ece'yi görmüştüm. "Biz geldik... Abiye geçmiş olsun diyelim istedik." Nisa bana bakarken gülümsemişti. "Çok büyümüş." "Abim benim." Ece'yi kucağıma aldığımda yanaklarıma öpücükler bırakıyordu. Hep beraber içeri girdiğimizde Nisa da yanımda Ece'yi seviyordu. "Barış büyüdükçe sana benziyor." Nisa'ya baktığımda gülümsemişti. "Gözleri aynı sen..." "Değil mi? Ben de abisine benzetiyorum."

Ece bana bakarken gülümsedim ve yanağına uzun bir öpücük kondurdum. O da gülümseyip yüzümü okşamıştı. "Baba..." "Annem abi o... Barış Abini tanımadın mı?" Ben gülümserken Ece de bana şaşkınca bakıp gülmüştü. "Siz nereden duydunuz ki hasta olduğumu?" "Baban ortalığı ayağa kaldırdı yine... Barış babanı biraz olsun sevmem ama sana değer veriyor." Nisa bana bakarken gülümsedim belli belirsiz. "Yüzüme kötü şeyler söyledikten sonra benim için bir değeri yok." "Neden böyle yaptığını bilmiyorum... Tek bildiğim dilinden düşmediğin." Nisa yüzümü okşarken derin bir nefes aldım ve gülümsedim belli belirsiz.

...

Duygu giderken Ece bizimle kalmak için epey ağladığında biz de ısrar edince gitmemişti. Akşam annesi gelip alacaktı onu. Boncuk gözleriyle bana bakarken gülümsedim. "Abi..." "Abim..." Onu kucağıma aldığımda Nisa'ya bakmıştı gülümseyerek. Nisa da onun ellerine minik öpücükler bırakmıştı. "Ne kadar güzel bir kız olmuş bu... Darısı bizim başımıza artık." Nisa'ya baktığımda gülümsemişti. "Dünya turumuzdan hemen sonra." "Anlaştık birtanem." "Ben acıktım." Ece'ye bakarken kıkırdadım. "Hazırlarım abime yemeğini ben... Annen vermişti malzemeleri." "O sırada Ece'yi alabilirim." Nisa Ece'yi alıp odaya giderken gülümsedim.

Sil Gözünün Yalnızlıklarını Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin