I dont know anything About me.

hoofdstuk 53

pov Yara

'even goed als altijd broertje' roep ik terwijl ik de deur van de kleedkamer van Shawn open duw in de O2 arena. 

'dankje Yaar doe je de volgende keer mee' zegt Shawn terwijl hij zijn spullen begint in te pakken. 

'huh bedoel je mij op dat podium' stamel ik

'ja waarom niet' lacht Aaliyah die naast mij op de bank ploft. 

'nou ten eerste kan ik niet zingen, ten tweede durf ik dat niet en ten derde KAN IK NIET ZINGEN' roep ik en maak gefrustreerde handbewegingen. 

'Yaar we hebben je vaak genoeg in de douche of op je kamer horen zingen hoor' zegt Shawn grijnzend. Ik wil er weer tegen in gaan maar papa is mij voot. 

'genoeg ga jij nou verder met inpakken Shawn. Yara, Aaliyah kom maar met ons mee gaan we nog wat drinken in de kantine' zegt Papa. We lopen allemaal de kleedkamer uit richting de kantine. 

'wacht gaan jullie maar alvast ik moet nog plassen' zeg ik en ik loop de andere kant op. achter mij hoor ik Aaliyah nog stamelen dat daar ook een wc is, maar ik loop gewoon verder. Ik loop de wc's voorbij en loop naar de ingang van het podium. De crew die al bezig is met alles opruimen kijkt mij een beetje raar aan maar ik besteed er geen aandacht aan en loop gewoon verder. Sinds dat ik in Manchester op het podium heb gestaan is het een soort ritueel geworden om op elke plek even op het podium te staan of te zitten en gewoon even rond te kijken. Dus dat is precies wat ik ook nu ga doen. Ik plof neer in het midden van het podium en kijk verwonderd om mij heen. 

'jeetje wat is het groot' zucht ik. Ik sluit mijn ogen. in de verte hoor ik het geluid van een gitaar steeds harder worden. Ik herken de melodie en voor ik het weet begin ik zachtjes mee te zingen. 

You've got a hold of me
Don't even know your power
I stand a hundred feet
But I fall when I'm around yaShow me an open door
Then you go and slam it on me
I can't take anymore
I'm saying, babyPlease have mercy on me
Take it easy on my heart
Even though you don't mean to hurt me
You keep tearing me apart
Would you please have mercy, mercy on my heart?
Would you please have mercy, mercy on my heart?

het geluid van de gitaar stopt en ik kijk verschrikt op. 

'ja dat niet kunnen zingen is echt de grootste leugen ooit Yaar' zegt Shawn. Ik draai mij om en inderdaad daar staat Shawn, maar niet alleen Shawn ook Papa, Mama, Aaliyah en de halve crew staat mij aan te staren. 'moest jij niet inpakken ofzo' zeg ik tegen Shawn. 

'ging jij niet iets drinken' kaatst hij de bal terug. 

'nee Shawn ik doe het niet ik ga niet dat podium op' zeg ik en ik sta op.

'buiten dat niemand weet dat dit gebeurt is dus ik hoef ook niet' probeer ik nog een keer.

'Euhm ja nou euhm heel misschien heb ik het gefilmd en op instagram gezet' stamelt Aaliyah die naar de grond kijkt. Misschien ook beter ook want als blikken konden doden was ze nu morsdood geweest.  shawn kijkt mij bijna smekend aan.

'je zou het fantastisch vinden je bent nu al gefascineerd door het podium yaar' zegt Shawn. 

'Shawn nee is nee' zeg ik en ik loop boos het podium af richting de kantine. Ik pak daar een cola en ga aan een tafeltje zitten die uitzicht heeft op de arena. De stoel tegenover mij word naar achter geschoven en ik kijk boos op. 

'Yaar ik dwing je niet echt waar, maar ik wil niet dat je er spijt van krijgt als je het nooit gedaan hebt. Ik hou er nu over op. Als je je bedenkt zeg het maar' zegt Shawn. Hij pakt mijn hand en geeft er een klein kneepje in. Ik knik en glimlach hem dankbaar toe.

'stel he ik bedenk mij ooit. niet dat dat gaat gebeuren maar stel dat Dan wil ik het samen doen oke' zeg ik. 

'tuurlijk denk je nou serieus dat ik je zo in het diepe zou gooien' lacht Shawn. 

'jongens ik wil jullie niet onderbreken maar het wordt tijd dat we naar het vliegveld gaan anders missen we onze vlucht' zegt Mama die de kantine binnen is komen lopen. Shawn en ik staan snel op en lopen naar zijn kleedkamer waar we allemaal al onze bagage hadden neer gezet. Ik pak snel mijn koffer en rugzak. Ook pak ik nog een van Shawns koffers aangezien die er nogal wat mee had. We checken alles en dan lopen we naar het busje die ons naar het vliegveld brengt. In het busje kletsen we wat na over het optreden en over Londen. Na iets meer dan een uur komen we aan bij het vliegveld. Ik wil de deur al opengooien, maar ik word tegengehouden door Jake. 

'wacht maar even er staat een hele menigte aan fans ik heb gevraagd om extra beveiligers aangezien er zo veel fans staan en jullie nu ook met meer zijn' We knikken en gelukkig komen de extra beveiligers al snel. De deur wordt open gedaan en ik stap snel uit. Ik wil mijn koffers pakken maar ik word al mee getrokken door een beveiliger. 

'maar mijn spullen' stamel ik en wil terug lopen. 

'mijn collega's nemen die mee kom maar snel mee dan zijn we snel weg uit deze gekte' zegt de norse meneer. Ik knik en volg de meneer. Binnen in het vliegveld is het gelukkig een stuk rustiger waardoor de extra beveiligers niet meer nodig zijn. Ik krijg inderdaad mijn koffer terug en we lopen nu snel naar de incheck balie. doordat het zo laat is staat er gelukkig niet zo'n hele lange rij. We lopen meteen door naar de douane. 

de vlucht naar Toronto kan gaan boarden wordt er omgeroepen door de intercom. We lopen snel door naar de gate en stappen het vliegtuig in. Ik zit bij het raam en Shawn zit naast mij. Achter ons zitten Mama, Papa en Aaliyah. 

'Yaar hoe was het eigenlijk op school ik heb er niks meer over gehoord' zegt Shawn opeens als we al een uur in de lucht hangen. 

'ugh Lot, Em, Dave en Mike zijn echt de aller beste vrienden ooit geweest echt waar. Mitchel was gewoon Mitchel. Olivia was het bijhangsel van Luke en Luke zelf heeft een paar keer geprobeerd om te praten maar die heb ik of iemand anders weg gestuurd' vat ik alles snel samen. 

'ik maak geen grapje ik wil hem nog steeds slaan' zucht Shawn boos. 

'Hij is gewoon compleet anders geen aandacht aan besteden' zeg ik. Ik doe mijn oortjes in en sluit mijn ogen om het gesprek af te sluiten en ook om te gaan slapen. 

'Yaar yaar wakker worden we gaan landen' hoor ik iemand ver weg zeggen. Ik besteed er geen aandacht aan en draai mij nog een keer om. Ik sukkel weer in slaap totdat er opeens iemand in mijn zij aan et kietelen is. Ik veer op en haal mijn oortjes uit mijn oren. 

'WAAR WAS DAT GOED VOOR' schreeuw ik naar een lachende Shawn.

'ja hee jij wilde niet wakker worden dan maar zo. Maak je gordel nou maar vast we gaan landen' lacht Shawn. Ik doe wat hij zegt en binnen een uur staan we al weer op de grond te wachten op de koffers. Uiteindelijk hebben we ze allemaal en we lopen naar de uitgang van het vliegveld. Dit keer zonder beveiligers komen we aan bij de auto. we proppen de spullen in de auto en gaan dan zelf op de vrije plekken zitten. 

'Shawn waren al die koffers nou nodig' zucht Aaliyah die tussen twee koffers ingepakt zit. We kijken haar aan en barsten in lachen uit. Na een niet zo'n comfortabel ritje komen we de straat in. Ik kijk naar buiten en zie dan dat er iemand voor onze deur zit te wachten. Hoe dichter we bij ons huis komen hoe beter ik weet wie daar zit. Die groene ogen herken ik al van een kilometer ver.