Hoofdstuk 17

58 0 0
                                    

Pov Yara.

Het is vandaag 5 juni dat betekent dat ik morgen jarig ben. Normaal ben ik altijd hyper maar vandaag ben ik juist verdrietig. Dat komt omdat ik mijn familie heel erg mis en ik heb alleen maar ruzie met Jan en Marieke.

Flashback:
Ik ben net uit geweest met Noa, lynn en lauren. En heel misschien heb ik een paar glaasjes teveel gedronken. Ik probeer de deur te openen met mijn sleutel wat best lastig gaat maar ik kom binnen. Ik hang mijn jasje op en loop door naar de woonkamer waar Jan en Marieke zitten.

"Hee ik dacht dat jullie al lagen te slapen" zeg ik met een rare stem.

"YARA VAN DIJK WAAR KOM JIJ VANDAAN" roept Jan boos uit.
En opeens voel ik alle alcohol uit mijn lichaam verdwijnen. 

"Ten eerste heet ik GEEN Yara de wit"

"O ja wel dame" zegt Marieke geïrriteerd.

"Ik heet Yara Mendes en ik ben niet jullie kind ja" roep ik nu ook boos. Ik zie dat ze allebei een geschrokken uitdrukking hebben.

"En O ja ik ga na dit schooljaar helemaal weg dat jullie het weten" zeg ik.

Einde flashback

En zo gaat het dus al de hele maand. En ik heb geen contact met niemand omdat Jan mijn telefoon, iPad en laptop af heeft genomen. Ook hebben ze mij huisarrest gegeven na die keer dat ik te laat en dronken thuis was gekomen.

Jan is gewoon echt verschrikkelijk maar Marieke is nog wel oké.
Klop klop hoor ik.

"Binnen" roep ik.

"Yara ga je slapen morgen komt allemaal familie oké" zegt Marieke.

"Ja is goed" zeg ik.
Marieke loopt weg en ik ga slapen.

Volgende ochtend.
"Happy birthday to you
Happy birthday to you
Happy birthday lieve Yara
Happy birthday to youuuu"
Hoor ik mensen zeggen.

Ik open mijn ogen en kijk om me heen en zie Marieke en puck staan.

"Goedemorgen" zeg ik.

"Kom Yaar het is 10 uur over een uurtje komen de mensen. Ga je je klaar maken" vraagt Marieke.

"Jaja tuurlijk" zeg ik.
Ik open mijn kast en kies een zwart jurkje uit met off shoulders mouwen. Samen met mijn witte hoge allstars. Mijn haar krul ik een beetje en ik doe mijn voorste plukjes haar vast met een klemmetje. Als laatste pak ik de allervoorste plukjes en trek deze er weer ut zodat ze langs mijn gezicht vallen. Verder doe ik make-up op. Poets mijn tanden en loop naar beneden.

Daar zitten puck, Marieke, Jan en mijn opa en oma.
Opa en oma komen naar me toe en feliciteren mij. En geven me een cadeautje.
Ik open het en het zijn nieuwe spitzen.

"Wauw die zijn zoo mooi" fluister ik.

"Ik dacht wel dat je hier blij mee zou zijn" lacht oma.

"Ja natuurlijk ben ik hier blij mee heel erg bedankt" zeg ik.

De rest van de dag verloopt normaal.
Ik doe de deur open ontvang cadeautjes doe gespeeld blij beantwoord vragen en zo gaat het de hele dag door. na het avond eten hoor ik de bel gaan gevolgd met de stem van Jan.

"Yara doe onmiddellijk de deur open" zegt hij. Ik reageer niet maar loop naar beneden want ik zat boven met lauren, Noa en lynn.

Ik loop naar de deur en open die ik zie alleen niemand staan.

"Hallo doe niet zo flauw waar zitten jullie" zeg ik een beetje geïrriteerd. Ik kijk naar rechts daar staar niemand ik kijk naar links ook niemand ik wil de deur dicht doen maar dan steekt iemand zijn voet ervoor.
Dus ik open de deur weer en daar staat iemand die ik nooit had verwacht dat die er zou staan.

"Aaaalliyah" zeg ik geschokt. 

"Omg" schreeuw ik
En ik trek haar in een knuffel.

"Wat doe je hier in je eentje" vraag ik.

"Ik ben niet in mijn eentje" grijnst ze. En dan zie ik Shawn papa en mama lopen. Aaliyah gaat aan de kant staan. En ik ren naar ze toe.

"MAMA" schreeuw ik. Terwijl ik haar knuffel.

"Ik heb jullie zo gemist" fluister ik huilend.

"Dat weten we meisje, je hebt de beste vriendinnen ooit. Zij hebben contact met ons gezocht en daarom zijn we nu hier" zegt ze met tranen in haar ogen.

"Papa" fluister Ik.

"Ik heb het echt geprobeerd maar ik kan niet meer" fluister ik.

"lieverd ik weet het, het is oke echt wij zijn er weer" zegt papa. Ik knik en verlaat zijn armen.
Als laatste loop ik naar Shawn. Hij kijkt me boos aan. Ik heb hem nog nooit zo boos gezien.

"Shawn, shawn wat is er" vraag ik voorzichtig.

" JIJ VRAAGT WAT IS ER. JE WEET BEST WAT ER IS JE HEBT GEEN EEN KEER GEREAGEERD IK HEB ELKE DAG GEAPPT ELKE DAG GEBELD ELKE FREAKING DAG. GEEN REACTIE NIKS NUL IK DACHT DAT WE ELKE DAG CONTACT ZOUDEN HOUDEN. NOOIT IS GEEN ELKE DAG YARA JE WILT NIET WETEN HOEVEEL ZORGEN IK MIJ HEB GEMAAKT" zegt hij ziedend.

De tranen die net opgehouden waren met stromen beginnen weer opnieuw. Ik draai me om en iedereen staat bij de deur echt iedereen.

"Sorry hoor meneer ik weet het allemaal zo goed maar daar kon ik helemaal niks aan doen hij daar" en ik wijs naar Jan.
"Heeft mijn telefoon iPad laptop alles afgepakt toen ik terug kwam. Ik had niks meer ik mocht niet eens brieven schrijven ofzo dan valt er weinig te reageren of niet" zeg ik rustig iets te rustig.

Ik draai me om en ren weg naar het park in de buurt

Pov Shawn.

"Sorry hoor meneer ik weet het allemaal zo goed maar daar kon ik helemaal niks aan doen hij daar" en ik wijs naar Jan.
"Heeft mijn telefoon iPad laptop alles afgepakt toen ik terug kwam. Ik had niks meer ik mocht niet eens brieven schrijven ofzo dan valt er weinig te reageren of niet" 

Ze draait zich om en rent weg 

"Waarom gaan jullie ontmoetingen altijd mis en eindigt het met een huilende Yara" zucht Aaliyah.

"Shawn kan ik even met je praten" vraagt mama.

"Ja tuurlijk mam" zeg ik
Aaliyah en papa lopen met de rest naar binnen.

"Shawn" begint mama zuchtend.

"Moest je nou echt zo tegen haar uitvallen. Je wilt niet weten hoe veel ze om je geeft ze was de hele tijd super gebroken doordat ze geen contact met je kon hebben. We zijn hier niet voor niks ze trok het hier niet meer"

"Maar mam hoe moet Ik weten dat ze niet kon reageren" zeg ik

"Shawn denk is goed na jullie hadden zo veel lol natuurlijk moest ze een goede reden hebben" zegt mama.

"Denk daar maar eens over na" zegt ze nog en loopt weg.

wat ben ik toch een volslagen idioot. Tuurlijk zou ze me nooit zo in de steek laten. waarom moest ik nou weer zo reageren denk ik bij mezelf. Ik loop de richting op waar Yara verdween en kom uit bij een park. Ik kijk om mij heen en zie haar dan zitten onder een grote boom. Ik ga wat harder lopen en ga naast haar zitten. 

Xx Isabel

I dont know anything About me.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu