I dont know anything About me.

hoofdstuk 50

het is half 6 en ik sta al een tijde onrustig bij de backstage ingang rond te lopen. Ik kijk op mijn telefoon maar geen meldingen van Puck of Marieke. Ik kijk naar links en hoor opeens gegil. Ik draai mij om en zie daar Puck, Noa, Lynn en Lauren rennen. Ik stop snel mijn telefoon weg en ren op puck af. Ze spreid haar armen en ik til haar op en geef haar een hele dikke knuffel. 

'Ik heb je zo gemist yaar' zegt Puck en houdt mij nog steviger vast. 

'Ik heb jou nog meer gemist Puck' zeg ik en ruik haar vertrouwde geur op. Ik zet haar weer terug op de grond om de rest te begroeten. 

'No, Lau, Lynn ik heb jullie zo gemist' zeg ik en ik merk dat de tranen weer beginnen te rollen. 

'wij hebben jou meer gemist hoor' lacht Noa en geeft mij een knuffel. Daarna volgen Lynn en Lauren ook meteen. 

'o ja wanneer komen wij naar Canada om iemand een klap en een preek te geven' zegt Lauren en ze zet haar handen demonstratief in haar zij. Ik begin te lachen en zeg: 'dan moeten jullie denk ik eerst Shawn ophalen die doet al te graag mee' 

'waar is die eigenlijk' komt Puck tussen ons in. 

'hij was net nog aan het soundchecken kom dan gaan we naar binnen' zeg ik en wil naar binnen lopen. 

'yaar hoe gaat het nu echt met je' vraagt Marieke. 

'ik overleef het wel echt waar ik ben bij Shawn en ik heb nu jullie om mij heen' zeg ik en geef haar een knuffel. 

'ik heb je gemist Yaar' zegt ze. 

'ik jou ook ik jou ook' zeg ik en we lopen samen naar binnen. 

'euh Yaar je moet heel misschien voorop lopen ik heb geen idee waar we heen moeten' lacht Noa. Ik begin te lachen en ga ze voor. Misschien is Shawn nog aan het soundchecken dus ik loop naar het podium. 

'oke geen Shawn maar ik denk dat dit wel iets cooler is' grijns ik. 

'hoe kan iets nou cooler zijn dan Shawn' zegt Puck. ik open de deur en loop het podium op. 

'omg dit is gigagantisch' roept Lynn uit. Uit de rest van de monden hoor ik alleen maar instemmend gemompel. 

' aahhhh hier zijn jullie dus' hoor ik iemand achter mij zeggen. Ik draai mij om en daar staat Shawn. 

'ik neem mijn woorden terug Shawn is gesignaleerd' lach ik. 

'SHAWNNNNN' roept Puck en rent op hem af. 

'PUCKJEEE' roept Shawn en vangt Puck op. Iedereen schiet in de lach wat gelukkig het ijs breekt. We lopen op Shawn en Puck af en begroeten Shawn. 

'willen Shawn en Yara zich melden bij het avondeten ik herhaal willen Shawn en Yara zich melden bij het avondeten' klinkt het opeens uit de intercom. Ik kijk Shawn aan en we beginnen te lachen. 

'ik geloof dat we gaan eten komen jullie mee' lacht Shawn en loopt alvast vooruit. 

'pfff deze chocoladetaart word echt mijn dood' zucht ik en schuif mijn bord weg. De rest kijkt mij aan alsof ik niet goed ben. 

'sinds dat ze hier is eet ze elke avond minimaal 2 stukken' verklaart Shawn mijn gedrag.

'geen verassing he yaar' lacht Noa

'ja ik kan er ook niks aan doen dat taart mijn zwakte is' lach ik. 

'Shawn ga jij met Tiffany mee je moet je nog klaarmaken. O en voor jullie heb ik plek gemaakt voor in de zaal. Er blijft wel bewaking bij gewoon voor het geval dat' zegt Andrew. Shawn staat op en gaat zich klaar maken en wij lopen met Andrew en Jake mee naar de zaal. We nemen een ingang waardoor we vooraan in de zaal binnen komen. we lopen naar onze plek helemaal vooraan. De zaal is zich aan het vullen met mensen en het wordt steeds drukker. Ik pak mijn telefoon erbij en maak een selfie met Noa, Lynn, Lauren, Marieke en Puck en post deze op mijn instastory. Al snel voel ik een hand op mijn schouder.

'omg jij bent het zusje van Shawn toch' zegt een meisje. Ik knik en zie in mijn ooghoek Jake al aan komen lopen. Ik kijk hem aan en maak een gebaar dat het niet nodig is. 

'zou  ik asjeblieft met je op de foto mogen' vraagt het meisje. 

'ja natuurlijk mag dat' zeg ik vrolijk en pak haar telefoon uit haar trillende handen en maak een paar leuke foto's. Ze bedankt mij en ik keer mij weer terug naar mijn vrienden. 

'blijft toch vreemd hoor bevriend zijn met een beroemd persoon' lacht Lauren terwijl ze voor de grap een duwtje geeft. Ik barst ook in lachen uit maar tijd voor een verder gesprek hebben we niet aangezien de lichten uitgaan en de show gaat beginnen. Na het voorprogramma begint de intro en iedereen om mij heen begint te gillen. Shawn komt op en het geluid wordt alleen nog maar harder. Ik besluit vrolijk mee te doen en gil de longen uit mijn lijf. NA het eerste nummer vinden Shawns ogen mij en lacht hij mij toe. We dansen, zingen en gillen de hele avond. tot het Ena laatste nummer: never be alone. Ik sla mijn armen om Puck en Lauren heen. Puck om die van Marieke, Lauren die om Noa en Noa die om Lynn. We zingen zachtjes mee:

You'll never be alone
When you miss me close your eyes
I may be far but never gone
When you fall asleep tonight
Just remember that we lay under the same stars

Door de tekst beginnen de tranen weer te stromen. Ik houd Puck en Lauren nog strakker vast. Ik kijk mijn vriendinnen en pleegfamilie aan en zie dat ook bij hun de tranen over hun wangen rollen. We kijken elkaar allemaal aan en komen in een groepsknuffel terecht. Zo blijven we het hele nummer staan. Totdat de eerste noten van treat you better komen. we laten elkaar los en gaan helemaal los op het laatste nummer. Shawn rent het podium af en wij gillen nog even door. Jake komt ons ophalen en wij verdwijnen door de deur naar achter waar het al een grote chaos is. De crew probeert nu al zo veel mogelijk in te pakken zodat we morgen naar Berlijn kunnen vliegen. 

We lopen naar de kleedkamer van Shawn waar hij al op de bank zit. 

'broertjee wat was je weer goed' roep ik uit en geef hem een knuffel. 

'ja je hebt ons allemaal lopen laten janken hoor' lacht Noa.

'was het zo slecht dan' grapt Shawn. 

'ja je klonk net als een valse kat' zeg ik zo serieus mogelijk waardoor ik in de lach schiet. 

er wordt op de deur geklopt en Andrew komt de kamer in.' ik vind het heel vervelend maar jullie moeten echt afscheid gaan nemen we moeten zo naar het hotel voordat het te vol staat' zegt Andrew en hij verdwijnt alweer naar buiten om mee te helpen. Shawn staat op en geeft iedereen alvast een knuffel. 

'ik euh loop wel met jullie mee naar de deur' zeg ik met een brok in mijn keel. Ik open de deur en ga iedereen voor naar de backstage ingang. Ik open de deur nog niet omdat er waarschijnlijk veel fans staan maar neem binnen afscheid. Ik geef Marieke een knuffel en zeg:' Ik hou van je en ik ga je heel erg missen let je asjeblieft op Puck?' vraag ik bijna smekend.

'Yaar dat zei je de vorige keer ook al ik hou mij aan die belofte' zegt Marieke. Ik knik en laat haar los. Ik loop naar mijn vriendinnen en geef ze een dikke knuffel. 

'Ik ga jullie missen we houden contact he' zeg ik. Ik hoor allemaal ja's. Als laatste kom ik bij Puck. 

'hou je taai he kleintje' zeg ik en geef haar een knuffel. 

'maar Yaar ik wil geen afscheid nemen' zegt Puck en ze begint te huilen. daardoor hou ik het ook niet meer droog. 

'puckie het is ook geen afscheid het is een tot snel. en n de tussentijd skypen we gewoon oke' zeg ik tussen het snikken en geef ze een laatste Knuffel. een beveiliger opent de deur. Ik roep nog een doei ik hou van jullie en dan zijn ze weg. de emoties van de afgelopen week komen er nu in een keer uit. Ik loop een stukje en zak dan tegen de muur aan op de grond met mijn natte gezicht in mijn handen.