hoofdstuk 58

23 0 0
                                    

pov Yara 

7:00 geeft mijn wekker aan. Ik zucht en laat mijn hoofd weer op mijn kussen vallen. Ik staar maar naar het plafond. Nee ik draai me toch maar weer om in mijn eigen bed. De hele vakantie ben ik met mee geweest op tour. Gister trad Shawn op hier in Toronto net zoals vanavond. Dit word voor mij ook het laatste optreden waar ik bij ga zijn. Shawn gaat daarna door met de tour maar ik moet binnenkort weer naar school voor mijn allerlaatste jaar. Ik draai nog een keer gefrustreerd om in mijn bed. Ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest. Vanavond komen al mijn vrienden en familie kijken naar Shawn kijken. Daar zou ik niet zo zenuwachtig voor zijn, maar ze komen niet alleen naar Shawn kijken. Ik heb eindelijk toegegeven en vanavond ga ik voor het eerst het podium op. Shawn en ik hebben de afgelopen week constant gerepeteerd om de zenuwen te verminderen. Nou dat is niet gelukt zucht ik in mezelf als ik voor de duizendste keer omdraai. 7:30 geeft mijn wekker nu aan, slapen gaat niet meer lukken denk ik en sla de dekens van mij af. Ik trek mijn sloffen aan en pak mijn ochtendjas en trek deze aan terwijl ik zachtjes naar beneden loop. Ik kijk verbaasd op als ik de keuken in loop. Mama zit al aan de tafel met een kop thee en een tijdschrift voor zich. 

'goedemorgen last van de zenuwen' vraagt mama. Ik knik en ga tegenover haar aan de tafel zitten. Mama staat op en schenkt thee in voor mij en zichzelf en komt daarna weer zitten. Ik staar een beetje naar de achtertuin en friemel aan het tafelkleed. 

'yaar het komt goed je had Shawn moeten zien voor zijn aller eerste optreden. Hij was nog 100 keer zo erg' lacht Mama. Ik kijk haar aan en begin met lachen door mama. 'echt' vraag ik half lachend. 

'ja echt en je doet het niet alleen he' zegt mama terwijl ze mijn handen vast pakt. Ik kijk haar dankbaar aan. ik hoor iemand achter mij goedemorgen zeggen en draai me om.  Shawn en Aaliyah komen ook de keuken in en schuiven bij ons aan. Shawn kijkt mij aan en vraagt: 'last van de zenuwen?' Ik knik en neem een slokje van de thee. Shawn en Aaliyah krijgen ook een dampende mok thee voorgeschoven. We drinken in stilte onze thee en kijken ondertussen naar buiten waar de zon tussen de wolken door begint te komen. Nadat de thee op is komt ook papa aan de tafel zitten. We dekken met zijn alle de tafel en genieten van een ontbijtje met het hele gezin. 

'ja dit ontbijt is toch het lekkerst' zegt Shawn terwijl hij een van mama's pancakes naar binnen schuift. Ik snij ook een stukje af en knik enthousiast als ik de heerlijke smaak proef. 

'ik stem voor elke dag pancakes' mompelt Aaliyah als ze haar bord leeg heeft. Papa kijkt haar lachend aan en zegt: 'Nou als je ze zelf maakt doe je best zou ik zeggen.' 

'maak je ze dan ook voor mij liy?' vraag ik smekend. Aaliyah kijkt mij vernietigend aan en pakt nog een pancake. 

'Hoe laat moeten jullie weg' vraagt mama. Ik kijk Shawn aan en die zegt:' rond een uur of 12, aangezien we nu dubbel moeten soundchecken en Yara haar gitaar en oortjes en zo nog moeten afstellen. 

'Dan komen wij wel na mijn werk' zegt Papa. We knikken en ruimen de tafel op als iedereen klaar is met eten. Ik ga maar vast naar boven en pak mijn laptop en plof op mijn bed. Ik open skype e bel Lottie op. 'Heee yaar' zegt ze als ze opneemt. 

Y: hee lot hoe is het?

L: ik denk dat ik dat beter aan jou moet vragen of niet lacht ze 

Y: Ik ga denk ik echt dood van de zenuwen hoor 

L: nee joh je valt misschien alleen flauw op het podium

Y: thanx daar heb ik echt heel veel aan. Kan je mij asjeblieft helpen met het kiezen voor een outfit

L: Ja tuurlijk wat had je in gedachten

Ik loop naar mijn kast en trek daar een lichtblauwe mom jeans uit. Ook pak ik een top met driekwart mouwen. Er staan allemaal vierkantjes op in verschillende kleuren. Als laatste pak ik mijn zwarte hoge vans en een paar sieraden. Ik pleur alles op mijn bed en laat het aan Lottie zien. 

L: waarom bel je mij altijd voor dit soort dingen. 

Y: omdat ik je advies nodig heb natuurlijk. 

L: maar je doet het altijd zelf lacht ze. 

Y: ja oke dat is waar. Ik moet nog even douchen oke dan bel ik daarna nog wel even.

L: ja tuurlijk tot zo 

Ik zeg nog doei en sluit dan mijn laptop af. Ik loop met alles naar de badkamer en spring onder de douche. Ik neurie wat mee en ik merk dat ik door het warme water een stuk rustiger en ontspannen word. Als ik mijn haar aan het inzepen ben wordt er op de deur geklopt. 'wattt' schreeuw ik. 

'Yaar je moet opschieten we moeten eerder weg' roept Shawn door de deur heen. Ik roep oke terug en spoel snel mijn haar uit. Zo snel als ik kan droog ik mezelf af en spring in mijn kleren. Mijn haar laat ik drogen door de lucht en ik ren klaar de badkamer uit. Ik gooi snel alles in mijn tas inclusief mijn make-up en krultang zodat ik alles daar kan fiksen. Ik rits mijn tas dicht, doe mijn schoenen aan pak mijn leren jasje en tas en ren de trap weer af. Shawn staat al helemaal klaar bij de deur te wachten, 

'Yaar vergeet je niet iets' vraagt Shawn gehaast. Ik kijk naar mijn tas en naar Shawn en dan bedenk ik het me opeens.

'shit mijn gitaar' roep ik en ren weer naar boven en weer terug met mijn koffer. Shawn staat grijnzend bij de deur en pakt al zijn spullen op en opent de deur. 

'wij zijn weg' roep ik nog door het huis. Ik hoor een paar keer doei en trek dan de deur achter mij dicht. Shawn heeft de kofferbak al geopend dus daar gooi ik mijn spullen in en neem dan plaats naast Shawn. Hij start de motor en nu kunnen we eindelijk vertrekken. 

Shawn en ik rennen de arena in op zoek naar Andrew. We hebben een heel rondje gerend als we hem bij de kantine treffen. Een beetje buiten adem staan ik en Shawn voor hem uit te puffen. 

'hebben jullie een marathon gerend ofzo?' vraagt Andrew terwijl hij ons grijnzend aankijkt. 

'ja we moesten zo snel mogelijk komen zei Shawn tegen mij' roep ik uit terwijl ik mijn tassen op de grond zet. 

'Ja maar dit was nou ook niet nodig' lacht Andrew. Ik kijk Shawn dodelijk aan en hij kijkt mij grijnzend aan. 

'je bent nu wel even je zenuwen vergeten' lacht hij. Ik pak mijn spullen op en sis: 'ik zou maar rennen als ik jou was' Shawn draait zich om en rent weg ik ren hem achter na. Link rechts links ik draai de laatste hoek om als ik opeens tegen Shawn aan bots. 

'Shawn wat doe je' vraag ik terwijl ik over mijn pijnlijke neus wrijf. 'Hier is de kleedkamer Yaar'

'dus ga dan naar binnen' zucht ik. 

'nee jij mag eerst' zegt Shawn. Ik kijk hem vragend aan maar hij zegt niks. In plaats daarvan zet hij een stap opzij zodat ik de deur open kan maken. Ik doe de deurklink naar beneden en open de deur. Het is donker in de kamer dus ik zoek met mijn hand naar het lichtknopje. Als ik het gevonden heb druk ik hem in. Ik moet even wennen aan het licht maar dan schrik ik zo erg dat ik een gilletje geef. 


I dont know anything About me.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu