I dont know anything About me.

Hoofdstuk 40

Pov Yara.

Ik hoor vage stemmen om me heen. Ik probeer mijn ogen te openen wat lukt maar knijp ze weer dicht door het felle licht.

"Yaar, Yara ben je wakker" hoor ik mama's stem. Door haar stem probeer ik het nog een keer. Dit keer met meer succes. Als ik mijn ogen open zie ik alles nog een beetje wazig maar dat verdwijnt gelukkig na een paar seconden. Als ik om me heen kijk zie ik een witte kleine kamer met een paar mensen genaamd: Luke met een blauw oog, mama, papa en Aaliyah.

"Luke gaat het" vraag ik geschrokken door zijn gescheurde kleren en blauw oog.

"Ja met mij gaat het goed jij bent degene die out is gegaan dus hoe voel je je" vraagt Luke

"Ja goed denk ik alleen last van mijn ribben en van mijn hoofd" zeg ik.

"Dat zou best kunnen juffrouw Mendes, je ribben zijn licht gekneusd en je hebt een zware hersenschudding" zegt de dokter die binnen komt lopen.

"o en wanneer mag ik weg en hoelang gaat dit dan duren" zeg ik versuft. 

"Je mag zo weg als alle onderzoeken binnen zijn." Zegt de dokter.

"Okee bedankt meneer" zeg ik. Hij loopt de kamer weer uit en ik keer me weer om naar mijn familie.

"Luke wat is er precies gebeurt ervoor en na dat ik er was" vraag ik.

"Euhm nou dave en ik waren gewoon een beetje aan het praten en zo bij de fietsen en toen kwam Mitchel aangelopen. En hij kwam regelrecht op ons afgelopen dus toen dachten we al O God hebben we hem weer. Duss hij kwam bij ons staan en begon een verhaal te vertellen dat ik alleen maar met jou ging vanwege Shawn dus ik werd al boos en toen ging hij door dat jij echt een trut was en lelijk en schijnheilig. En dat was de druppel dus gaf ik hem een klap en dat waardeerde hij niet echt dus gaf hij mij een klap terug. Dave ging dus jou halen en vanaf toen wist je het en toen je knock-out ging kreeg ik een waas voor mijn ogen dus ging ik helemaal los en hij dus ook en de leraren stonden bij jou dus kwamen dave en Michael in actie door ons uit elkaar te halen. En blijkbaar heeft jou lerares een ambulance gebeld en je ouders en toen zijn we naar het ziekenhuis gereden en Mitchel moest naar de rector dus ja" eindigt Luke zijn verhaal. 

"o shit kan die gast nou niet gewoon oprotten ofzo" zeg ik boos

"waarschijnlijk is hij ook wel een tijdje geschorst" zegt mama om mij te sussen

We kletsen nog wat en dan komt de dokter binnen.

"Ik kan je vertellen dat je naar huis mag maar je moet nog wel een week rust houden. Je mag pas naar school als al je klachten over zijn oke" zegt de dokter ik knik en hij loopt weg ik ga zitten en wil snel opstaan maar dat gaat niet zo als gepland want het begint te draaien.

"Oké Yaar rustig, blijf eerst nog even zitten Dan proberen we zo nog een keer" zegt mama. Ik knik en blijf nog een paar minuten zitten. Als ik denk dat het lukt sta ik op en dit keer gaat het beter. We lopen de kamer voorzichtig uit richting de auto.

Als we thuis aankomen lopen ik en Luke naar boven en gaan we op bed liggen.

"Zeg Luke waar hadden jij en Dave het over in de fietsenstalling" vraag ik.

"Nou Euh ja daarover" zegt Luke stotterend.

"Luke kom op zo erg kan het niet zijn ik bedoel" zeg ik.

"Nou kijk Dave vind lot leuk" zegt Luke.

Xx Isabel