I dont know anything About me.

Hoofdstuk 4

Daarop antwoordden mijn ouders "ja je broer is Shawn Mendes Yara".
"Maar dat is onmogelijk dat kan echt niet. Puck zegt altijd dat het alleen Shawn en Aaliyah  met z'n tweeën zijn. Ze heeft nog nooit iets gezegd over een zus" roep ik huilend.

Ik sta op en loop naar mijn kamer. Mijn kamer waar ik al die jaren heb geleefd en waar iedereen tegen we gelogen heeft. Die kamer die eerst o zo vertrouwd was en mij deed denken aan thuis. Is nu gewoon een kamer niet mijn kamer.  Ik ga op bed liggen en draai en draai maar de slaap vatten lukt maar niet. Ik pak mijn telefoon en het briefje met het telefoonnummer. Ik wacht en probeer al mijn moed bij elkaar te rapen. Uiteindelijk type ik met trillende vingers het nummer in.  De telefoon gaat over en nog een keer en nog een keer. Net wanneer ik op wil hangen hoor ik een stem aan de andere kant van de lijn. 

"Hallo met Karen" zegt ze. Ik ben even verstijfd en dan pas besef ik me dat ik moet regeren. "Hallo u spreekt met Yara van Dijk" zeg ik. Ik wacht gespannen af maar ik hoor niks. "Hallo bent u er nog" vraag ik en dan hoor ik dezelfde stem weer ."Yara Yara meisje ben jij dat, mijn dochter" zegt Karen. "Ja dat ben ik, ik weet het de afspraak was 18 maar ik kwam het kistje tegen met de foto's en ik was te nieuwsgierig en toen konden mijn ouders euh ik bedoel pleegouders niet meer niks zeggen sorry" ratel ik. Ik hoor Karen snikken en schrik. "sorry sorry vergeet dat dit gebeurt is vergeet mij maar dat is denk ik beter" stamel ik. "nee nee Yara dit zijn tranen van geluk ik wacht hier al 16 jaar op ik ben zo ongelofelijk blij. Rare vraag maar Zou  je hier naar toe willen komen om ons te willen ontmoeten. Alleen als je wilt hoor" zegt Karen. Ik bedenk mij opeens wil ik mijn oude leventje wel opgeven alles wat ik ken. dadelijk val ik tegen en willen ze mij toch niet. alles gaat door mijn hoofd heen. Uiteindelijk beslis ik en reageer weer na een paar seconden. 

"Ja dat zou ik wel willen ik moet wel kijken of ik iets met school kan regelen en of er nog tickets zijn" zeg ik. Daarna flap ik er nog iets uit. "hebben jullie spijt" ik heb al spijt als ik het gezegd heb maar voordat ik er iets van kan zeggen geeft ze al antwoord. 

"Yara lieverd vanaf het moment dat je uit mijn armen werd gepakt had ik al zoveel spijt. En die spijt is bij mij en je vader vanaf dat moment elke dag groter geworden, maar we konden niks doen we hadden geen mailadres geen telefoonnummer niks daarom ben ik ook zo blij dat je belt lieverd" Ik begin te stralen maar ja dat ziet ze natuurlijk niet. we praten nog even en dan hang ik op met een megagigantische glimlach op mijn gezicht 

Xx Isabel