I dont know anything About me.

Hoofdstuk 15

Pov Yara.

"Yaartje wakker worden" hoor ik iemand zeggen.

"Uhm geen zin" zeg ik als ik mijn ogen open en ik kijk recht in de ogen van Shawn. Ik kijk om me heen en zie dat ik niet in mijn bed lig maar op de bank.

"Hoe laat is het" vraag ik aan Shawn aangezien niemand beneden is.

"5 uur s'ochtends veelte vroeg" zegt Shawn en hij gaapt.

"Shawn niet gapen dan moet ik ook gapen" zeg ik en ja hoor nu moet ik ook gapen.

"Yara maak je klaar je vliegtuig vertrekt over een paar uur" zegt Shawn.

Ik knik en loop naar boven. Ik pak een zwarte spijkerbroek en een grijze trui met mijn vans en vind het helemaal prima.In mijn tas doe ik een oplader mijn I pad, een boek, mijn ticket, paspoort en nog wat handige dingen. Daarna poets ik mijn tanden doe wat make up op en doe mijn haar in een rommelige knot. Daarna neem ik mijn koffer en tas mee naar beneden. Als ik de deur open doe zie ik daar een slaperige Aaliyah staan en mijn ouders.

"We kunnen gaan ik ontbijt wel bij de Starbucks" zeg ik.

" oké dan gaan we" zegt papa. We lopen naar de auto. Papa en mama gaan voor in zitten en Shawn, Aaliyah en ik op de achterbank. Gelukkig zijn er geen files en kunnen we goed doorrijden. Na een rit van ongeveer een half uurtje komen we aan bij het vliegveld. We stappen uit en ik pak mijn spullen. Als ik ze allemaal heb lopen we het vliegveld in. Gelukkig zijn er geen fans te bekennen. Ook wel logisch op dit tijdstip. We lopen naar de incheck balie en ik check me in. En nu komt het moeilijkste moment het afscheid. Ik loop eerst naar Aaliyah.

"Ik ga je missen zusje" fluister ik.

" ik jou meer" zegt Aaliyah.
Ik zie dat ze moeite heeft om haar tranen in te houden.

"Kom is hier" zeg ik en ik trek haar in een knuffel. Ik merk dat mijn schouder nat wordt en daardoor word de brok in mijn keel steeds groter. Ik geef haar nog een laatste knuffel en loop door naar papa.

"Hou je sterk meisje je komt snel weer terug en we houden van je vergeet dat niet" zegt papa.

"Ik zal het proberen ik hou van je pap" zeg ik en geef hem een hele lange knuffel.
Dan loop ik door naar mama.

"Mijn kleine meisje toch net weer terug en nu ga je weer weg" huilt mama.

"Mam niet huilen" probeer ik. Maar het is te laat. Al de tranen die in mijn ogen zaten vallen er nu allemaal uit. We belanden in een knuffel waarvan ik hoop dat die nooit zou eindigen maar helaas ik moet echt gaan. 
Als laatste ga ik naar Shawn. Ik zie dat bij hem ook al de tranen over zijn wangen rollen. Hij trekt me in een knuffel. En zo huilen we uit.

"Shawn ga door voor je fans en voor je familie voor mij en we houden contact elke dag ja"

"Ja Yara elke dag" zegt Shawn met een lach.

"Ik hou van jullie allemaal" zeg ik en we belanden in een Groeps knuffel. We nemen afscheid en ik loop naar de douane. Als ik door de douane ben loop ik naar de Starbucks.

"Hallo wat kan ik voor u doen" vraagt de medewerker.

"Een ontbijtje en een thee asjeblieft" zeg ik.

"Okee welke naam kan ik noteren"

"Yara"

" o Okee komt er aan" zegt de medewerker.
Ik ga aan een tafel zitten en pak mijn telefoon. Ik ga naar instagram en plaats de foto die we gister hebben gemaakt met deze quote er onder: When we have each other, we have everything. En tag iedereen er in. 

"Yara" wordt er omgeroepen door een medewerker. Ik loop naar de balie bedank de medewerker en loop met mijn eten naar mijn tafel toe. Terwijl ik mijn eten op eet kijk ik nog een beetje op mijn telefoon. Als ik klaar ben met eten gooi ik alles netjes weg en loop richting de gate. "De vlucht naar Amsterdam kan gaan boarden" wordt er omgeroepen. Ik loop iets harder door en kom aan bij de gate.

Ik laat mijn paspoort en mijn ticket zien en kan naar het vliegtuig lopen. Ik ga op mijn plek zitten en pak alles wat ik wil gebruiken dus: mijn telefoon, iPad en oortjes en ik maak me het gemakkelijk. De stewards en stewardessen leggen alles uit en dan stijgen we op. weg uit Canada, weg bij mijn familie.

Xx Isabel