I dont know anything About me.

Hoofdstuk 2

Pov Yara

Mijn ouders kijken elkaar aan en mijn vader begint te praten. " als eerst moet je weten dat we ontzettend veel van je houden en je blijft voor altijd onze dochter" mijn vader stopt met praten.

 "ga verder" herinner ik hem. mijn vader kijkt mij met een verdrietige blik aan en gaat verder met zijn verhaal "je moeder en ik hadden een hele grote kinderwens maar het lukte maar niet om zwanger te worden". Ik zie dat mijn ouders het er heel moeilijk mee hebben en dat puck er nog steeds niks van begrijpt.

" uiteindelijk hebben we besloten om een kindje te adopteren" zegt papa. Mijn moeder begint te huilen papa slaat een arm om haar heen en  gaat toch verder met vertellen. "we hebben ons toen ingeschreven bij een adoptiebureau. Na een paar maanden op 6 juni 2000 kregen we bericht dat er in Canada een meisje was geboren die een nieuwe familie zocht. We zijn het vliegtuig ingesprongen om je op te halen. Toen we bij het pleeggezin aankwamen en we je voor het eerst zagen was je onze dochter en dit is nooit meer veranderd". eindigt papa zijn verhaal. 

Het duurt even totdat ik besef wat hij verteld heeft. Ik krijg tranen in Mijn ogen en begin boos te worden. Wat heel knap is want ik word nooit boos. "Wattttt" schreeuw ik. puck loopt huilend weg naar boven. Ik kijk mijn ouders met een woedende en gekwetste blik aan de tranen beginnen te rollen" je zegt nu eigenlijk dat als ik niks gevonden had jullie niks hadden gezegd" schreeuw ik huilend.

Papa heeft ondertussen tranen in zijn ogen. "nee we zouden het je verteld hebben op je 18de verjaardag zoals afgesproken met je echte ouders" zegt hij. "Maar dit kan niet neeee dit kan niet jullie liegen" ik ren huilend mijn kamer in ik pak een tas en doe daar kleren, schoenen, ondergoed, toiletspullen en natuurlijk mijn dans spullen. Als mijn tas dicht zit bedenk ik dat ik nog een oplader moet pakken. Als die er ook in zit Schrijf ik nog een brief voor mijn ouders en Puck. Daarna loop ik nog steeds huilend de deur uit en begin te lopen naar lynn die woont hier dicht bij. Even later kom ik daar aan en druk op de bel. Als er open gedaan wordt zie ik Lynns oudere broer Joe staan die mij nogal raar aan kijkt. Ik zeg hoi. ik kijk in het raam en zie dat heel Mijn gezicht onder de tranen en uitgelopen make up zit. Daarom keek hij mij dus raar aan. " weet je waar lynn is" vraag ik. "ja ze zit boven op haar kamer" antwoordt hij. Ik loop naar boven en klop aan. "Ga weg Joe ik ben bezig" roept lynn. "Dan is het maar goed dat ik niet je broer ben of niet" zeg ik als ik binnen loop. "Yaaarrr wat doe jij hier, Kom zitten" schreeuwt ze. Yep dat is lynn altijd een klein beetje hyper actief. ik ga naast haar op bed zitten en begin alles te vertellen. Over mijn pleegouders en echte ouders. Als ik klaar ben kijkt ze mij met grote ogen aan. Ik staar maar naar mijn handen totdat ze antwoord geeft. 

Xx Isabel