I dont know anything About me.

Hoofdstuk 1

Pov. Yara
"Maaaaammmmm ik ben thuis" roep ik door het huis en meteen hoor ik Puck naar beneden rennen.

"yaaaarraaaaaaa" schreeuwt ze. Puckkkkk schreeuw ik terug. "Puckje weet je waar mama is, ik moet wat vragen voor een schoolopdracht" vraag ik."Euh Jaa volgens mij is ze op zolder de was aan het doen" antwoordt Puck. "Okee dankje" schreeuw ik nog. Ik ren naar boven en wanneer ik aan kom. (Na een paar keer bijna Mijn nek gebroken te hebben) Zie ik mama daar staan . "Mam hebben we foto's van ons gezin van vroeger die ik kan gebruiken voor een schoolproject. we doen voor kunst namelijk een project over familie en daar hebben we foto's voor nodig" zeg ik in een ademteug nog moe van het traplopen. "Euh ja tuurlijk schat kijk maar in de studeerkamer van papa daar in een kast staan alle fotoalbums" antwoordt mama zonder op te kijken van de was. 
"Oké dankje mam " zeg ik en ren weer een verdieping omlaag naar de studeerkamer van papa. ik open de deur en open de kast waar de fotoalbums staan. Ik installeer mij op de grond en pak alle fotoalbums uit de kast. ik blader alle albums door en pak foto's die leuk zijn. foto's van mij en mijn ouders, foto's met zijn vieren en foto's van mij en puck van verschillende leeftijden. Na een uurtje ben ik tevreden. als ik alle albums terug wil zetten zie ik in een hoekje een kistje staan. Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en pak het kistje uit de kast. het is een klein grijs kistje wat helemaal stoffig is geworden. blijkbaar staat het er al een tijd. Ik probeer hem open te maken het kistje klemt een beetje maar geeft dan mee. Ik kijk in het kistje en zie een paar foto's. De eerste foto is een foto van 2 lachende mensen. Een man en vrouw, Ze komen mij niet bekend voor op de achterkant staat geen beschrijving ofzo. De tweede foto is van dezelfde mensen met een kindje van een jaar of 2. De mensen kijken liefdevol naar het kindje. Ook deze foto leg ik aan de kant. De laatste foto is een foto van weer deze 2 vreemde mensen. De vrouw ligt in het ziekenhuisbed en heeft een baby in haar armen. Als ik naar het kindje kijk schrik ik. Ik pak een van de foto's die ik zojuist heb uitgekozen en leg deze naast de foto. Ik kijk naar mezelf en het andere kindje. Dezelfde neus, Dezelfde ogen. Dezelfde bruine ogen als het jongetje. 

"YARA ETEN" 

Ik schrik op uit mijn gedachten. Ik sta vlug op doe de 3 foto's terug in het kistje en loop met het kistje onder mijn arm naar beneden. Ik loop richting de eettafel. Inplaats van aan tafel te gaan zitten zet ik het kistje op mijn bord neer en zeg kalm

"wat is dit" 

Mijn ouders kijken naar het kistje en daarna meteen naar elkaar. "ik wacht" herinner ik ze aan mijn vraag. Mama kijkt mij aan ze is helemaal bleek geworden. En ook papa die normaal altijd iets te zeggen heeft is opeens heel erg stil. Zelfs Puck die normaal altijd vrolijk is voelt de spanning en kijkt van mij naar het kistje naar papa naar mama en weer terug. Ik sta nog steeds achter mijn stoel totdat papa de stilte verbreekt. 

"lieverd ga zitten. We gaan zo wel even praten zullen we eerst even eten anders wordt het koud". Ik knik en ga stil aan tafel zitten. Er wordt opgeschept maar niemand durft iets te zeggen. Na het eten gaan papa en mama naar boven en ruimen Puck en ik alles op. Als we klaar zijn gaan we op de bank zitten en kijken tv totdat papa en mama tegenover ons gaan zitten. 

Xx Isabel