I dont know anything About me.

Hoofdstuk 55

Pov Yara, 

Met Luke Wilson

Hij staat op en loopt een stukje weg om rustig het gesprek te voeren. Nu pas komt eigenlijk alles helemaal binnen. Ik kijk naar mijn knieën en friemel wat aan mijn vest. 

'Yaar wat is er' vraagt Shawn terwijl hij de plek van Luke opvult. 

'huh wat' zeg ik en ik kijk Shawn aan. 

'als je loopt te friemelen is er iets aan de hand' zegt Shawn. 'Shawn ik heb me als een trut gedragen. Als ik nou gewoon geluisterd had was het niet zo'n probleem geworden; mompel ik. Ik sla mijn ogen weer neer en de tranen komen weer omhoog. Shawn slaat zijn armen om mij heen en trekt mij in een knuffel. 

'Yaar dit is niet jouw schuld als er iemand schuldig is zijn het Mitchel en Olivia wel' zegt Shawn. 'Shawn' roept papa van de deuropening waarschuwend. 

'oke oke degene die Luke gechanteerd en bedreigd hebt' herstelt Shawn zijn zin. Ik kijk Shawn aan en glimlach om zijn gezicht. 

'het kan hier ook nooit eens normaal gaan he'  hoor ik Aaliyah achter mij zeggen. Ik draai mij om en ze komt naast mij zitten. 

'normaal wat is normaal dat staat niet in mijn woordenboek hoor' lach ik tussen de tranen door. Shawn en Aaliyah grinniken ook om mijn opmerking. Daarna is het stil, geen ongemakkelijke stilte maar juist een vertrouwde en fijne stilte. We wachten allemaal af totdat Luke klaar is met bellen. Na een tijdje hangt Luke op en komt weer onze kant op.

'en wie was het' vraag ik.

'de politie' zegt Luke alleen maar.

'ja ga door' zegt Shawn. 

'nadat ik bij het bureau ben geweest hebben ze direct de school ingelicht aangezien daar de berichten meestal zijn gestuurd. Maar niet allemaal, de andere berichten kwamen van een ander adres. Ze zijn naar dat adres toe gegaan. Daar aangekomen hebben ze met de ouders gesproken. De agenten mochten in de kamer van de verdachte kijken en daar vonden ze meer dan genoeg bewijs dat hij de dader is. Hij is meteen opgepakt en zit nu op het bureau' vertelt Luke het verhaal. 

'en wie was het?' vraagt Aaliyah nieuwsgierig. 

'Mitchel Brown' 

'zie je wel pap' zeg ik terwijl ik mij omdraai naar mijn ouders. 

'is het dan nu over asjeblieft' vraag ik en kijk ik Luke smekend aan. Hij kijkt mij aan en knikt voorzichtig. Ik veer op en spring in zijn armen. Ik kijk in zijn o zo bekende ogen. Ik leun naar voren en plant mijn lippen op die van hem. Hij trekt zich zelf terug en zegt: Yaar wil je weer mijn vriendinnetje worden'. Ik kan alleen maar knikken en lachen. 

'kuch kuch ik wil niet storen maar' zegt Shawn. 

'doe het dan niet' lach ik. 

'maar maar we gaan zo naar de stad om lekker te eten weet je nog' probeert Shawn. Ik draai mij hoofd en kijk naar een mega ongemakkelijke Shawn. 

'zeg dat dan meteen' lach ik. Ik spring uit Lukes armen en ren naar mijn kamer om mezelf om te kleden. Ik trek mijn kast open en trek een paar kledingstukken uit mijn kast. Uiteindelijk kies ik voor een geruit rokje met een zwart koltruitje. Ook een legging, dokter martens en een paar kettinkjes pak ik erbij. Ik trek alles aan, doe mijn make-up, krul mijn haar een beetje en dan ben ik helemaal klaar. Ik vis mijn spijkerjasje van de grond en ren weer naar beneden. Of course staat iedereen al weer te wachten.

'sorry Shawn is de schuldige' grijns ik.

'niet waar' 

'wel waar' 

'niet'

'wel'

'genoeg' roept Papa tussen ons door. We kijken Papa verontwaardigd aan, maar hij kijkt zo streng dat we er niks meer tegen in brengen. 

'lets goooo' roept Aaliyah en ze loopt de voordeur als eerste uit. Papa, Mama en Shawn volgen haar voorbeeld. Ik pak Lukes hand vast en volg de rest. Aaliyah stapt bij Shawn in en ik en Luke bij mijn ouders. Onze handen laten elkaar niet meer los tijdens de autorit. Ook na de autorit kunnen we elkaar niet meer los laten. We lopen met zijn alle naar het restaurant toe. Het is een mooi Italiaans restaurant. Niet chique maar wel heel mooi. Bij binnenkomst staat er een meisje bij de ingang van onze leeftijd. 

'euh euh hallo' stamelt het meisje.

'hoi wij hadden gereserveerd voor 6 personen' zegt Papa. Het meisje knikt en ze loopt ons voor naar de tafel.

'dankjewel' zegt Shawn.

'euh ja tuurlijk geen probleem' stamelt het meisje. Ze wordt rood en draait zich snel om en loopt weg. We bestellen wat te drinken en alvast een voorgerecht. 

'pfff wat was het lekker' zucht ik na mijn overheerlijke pizza.

'zeg dat wel' zucht Shawn ook. 

'willen jullie nog een dessert?' vraagt Mama. Ik knik enthousiast net zoals de rest van de tafel. 

'zouden we de dessertkaart mogen' vraagt Luke aan de over. De ober knikt en loopt weg om de kaarten te halen. Hij geeft ons de kaarten en ik open de kaart om te kijken wat ze hebben. 

'hebben jullie een keuze kunnen maken?' vraagt de ober. Ik knik en zeg: 'voor mij de chocoladetaart asjeblieft' zeg ik zo beleefd mogelijk. Als Shawn ook bestelt heeft kijkt hij mij aan. Ik kijk hem ook aan en we barsten in de slappe lach uit. 

'wat de heck gebeurt hier nou weer?' vraagt Aaliyah verward. Als Shawn en ik uitgelachen zijn begin ik te vertellen over mijn chocoladetaart verslaving en dat ik dacht dat dat mijn dood zou worden. Alsnog begrijpt niemand het maar Shawn en ik gaan weer helemaal los. Na een mega gezellige avond liggen Luke en ik uitgeput in bed. Ik lig in zijn armen in mijn donkere kamer. Ik val bijna in slaap als Luke begint te praten. 

'Yaar' 

'uhhu' mompel ik slaperig. 

'weet asjeblieft dat ik van je hou en dat ik er altijd voor je ben altijd' Ik draai mij om zodat ik hem aan kan kijken. Ik knik en geef hem een lange zoen.