BİR NEFES YETER (Tamamlandı)

49

Beş hafta sonra

Bugün okulların açıldığı gündü. Elvan, son sınıfa, Beren ikinci sınıfa, Anka üçüncü sınıfa geçmişti.

Anka uzun zamandır hasret kaldığı okuluna heyecanla girdi. İlerlerken okulu bir kez daha nasıl özlediğini fark etti.

Çoğu insan okula gelmekten nefret etsede Anka hiçbir zaman onlardan biri olmamıştı.

Anka keyifle okulunda ilerlerken biri ona çarptı. Anka da, kendisine çarpan çocuk da aynı anda:

- Pardon!

- Pardon! Dedi.

Anka, üniversiteye başladığında ilk tanıştığı arkadaşı Umut' u görmesiyle şaşkınlıkla:

- Umut?

Umut da aynı şaşkınlıkla:

- Anka?

Anka, özlediği arkadaşına sımsıkı sarıldı. Umut da aynı şekilde Ankaya sarıldı. Ayrıldıktan kısa süre sonra Umut, elleriyle Anka' nın yüzünü tuttu.

- Sen bunca zamandır neredeydin Anka? Doğum günü akşamı evine geldiğimde polisler her yerdeydi. Annenle baban... Ama sen... asıl sen nerelerdeydin?

- Çok kötü şeyler oldu Umut, hem de çok kötü şeyler. (Akan yaşlarını silip) Ama hepsi geride kaldı yine buradayım, okuldayım.

Umut, tekrar Ankaya sarıldı. Ayrıldıktan sonra koluna girmesini sağladı.

- Jale, seni gördüğüne çok sevinecek. Senin kaybolduğunu öğrendiğinde yıkılmıştı.

- Şu an iyi değil mi?

- İyi merak etme. Kantinde beni bekliyordu.

Umut ile Anka, kol kola kantine doğru ilerledi.

Jale, sevgilisini heyecanla kantinde bekliyordu. Onunla kısa süredir çıkmasına rağmen her gün buluşurken kalbinin atışına engel olamıyordu. Gözleriyle kantinin bütün girişlerini taradı. Bir kızla kol kola ve gülüşerek geldiğini görünce önce içini büyük bir kıskançlık sardı fakat sonra kolundaki kişinin bir yıldır kayıp olan arkadaşları Anka olduğunu görmesiyle şaşkınlıkla ayağa kalktı.

- A-Anka?

Anka gülümseyip:

- Jale' m? deyip Jaleye sımsıkı sarıldı.

Jale kendisine sarılan kişinin Anka olduğunu bilsede yaşadığı şokla bir tepki vermemişti.

Umut, sevgilisi Jale' nin omzunu okşayıp:

- Gerçekten o Anka canım.

Jale, Anka' yı bedeninden ayırıp gözleriyle baştan aşağı süzdü.

- S-sen gerçek misin?

- Evet Jale, benim Anka.

Jale mutluluktan akan yaşıyla sımsıkı Ankaya sarıldı.

- Aman Allahım! Sensin ve yaşıyorsun.

Anka da akan yaşlarına engel olmayıp Jaleye tekrar sarıldı.

Umut, Anka ile Jaleyi zorla ayırıp:

- Anka' nın bizi şaşırttığı yeter. (Ankaya dönüp) Biraz biz seni şaşırtalım.

Anka anlamazcasına arkadaşlarına baktı:

- Ne demek o şimdi?

Umut ile Jale birbirlerine gülümsedi ve Umut, Jale' nin elini tuttu. Jale mutlulukla: