BİR NEFES YETER (Tamamlandı)

92

Tolunay duyduklarından sonra sevgilisine gülümsedi. Sağ elini tutup öptü. Ardından kutudaki yüzüğü çıkarıp Beren' e uzattı. 

- Sanırım bu sana ait.

Beren gülümseyip yaşlarını sildi. 

- Takar mısın?

Tolunay başıyla onu onayladı ve yüzüğü Beren' in parmağına taktı. Elini okşayıp:

- Seni seviyorum.

- Bende seni seviyorum, deyip Tolunay' ın dudağından öptü.

Bir ay sonra

Egemen ve Tolunay, bu bir ayda başkomiserlik için gereken her şeyi yapmıştır ve bugün sonucun açıklanacağı zamandır.

Tolunay ile karşılıklı oturan Egemen, kendinden emin bir duruşla:

- Gör bak ben kazanacağım kardeşim. Sonra sana emir vermek harika olacak.

Tolunay gülüp:

- İnşallah kardeşim, ikimizin içinde hayırlısı. 

- Sen istemiyorsan söyle bilelim.

- Elbette istiyorum ama senin kadar değil.

- Başkomiserlikten bahsediyorsun oğlum. Nasıl istemezsin? 

- Ben şu an bile ailemle vakit geçiremiyorum, başkomiser olunca hiç vakit geçiremeyeceğim.

- Seni harbiden anlamıyorum Tolu. Aileni gururlandırmak istemiyor musun?

- Elbette, ki bunu yaptığımı da düşünüyorum. Bunun için başkomiser olmama gerek yok sadece.

- Tamam kardeşim sen olma ben olurum.

- Peki, deyip güldü.

Tolunay ve Egemen kendi aralarında konuşurken başkomiserleri yanlarına geldi. Onu gören Tolunay ve Egemen ayağa kalkıp:

- Başkomiserim.

- Başkomiserim. 

Başkomiser sandalyeye otururken:

- Oturun çocuklar.

Egemen otururken yüzü asık komiserine:

- Bir sorun mu var efendim?

- Evet.

Tolunay:

- Sorun nedir efendim?

Başkomiser:

- İkinizde eşit oy aldınız ve son kararı bana bıraktılar. 

Egemen heyecanla:

- Eminim ki siz çoktan kararınızı vermişsinizdir. 

Başkomiser:

- Evet ama kurulun yardımcı olabileceğini düşünmüştüm.

Tolunay:

- Sanırım pek yardımcı olmadılar. 

Başkomiser:

- Aynen öyle. Neyse, ben emekli olana kadar bana yardımcı olacak kişi... 

Egemen:

- Evet efendim?

Başkomiser:

- Tolunay. 

Egemen duyduğu isimle şaşkınlığa uğradı. Oysa başkomiserin sözünü ikiletmeyen biri olarak kendisi olacağını düşünmüştü.

- Ne?