Locked by you 2 [herschrijving]

69.

Evelien

'Hier. Je krijgt mijn hoodie. Zo moet je niet de hele tijd naakt rondlopen. Daar is het te koud voor op dit moment en ik wil je nog sparen.'

Pieter gooide zijn zwarte hoodie naar me toe. Zonder twijfelen trok ik h'm aan. De hoodie leek op diegene die Jonas altijd droeg. Het design en de zwarte kleur zijn hetzelfde. Alleen was die van Pieter veel groter, het rijkt bijna tot aan mijn kniëen, maar die van Jonas stonk tenminste niet zo heel erg.

'De tweede keer ging het beter,' zei Pieter dan,'je was niet meer zo afwezig. Hoe vond je het zelf?'

'Dat je dat zelfs durft te vragen.'

'Je gilde van genot.'

'Omdat je Jocke dreigde te wurgen als ik dat niet deed, je dreigde dat je hem zou laten doodvriezen!' schreeuwde ik naar hem,'alles wat jij me beveelt, zal ik doen, maar ik doe het enkel om Jocke te beschermen. Nooit zou ik het doen om jou te plezieren.'

Hij grinnikte. 'Wacht maar af... Jij gaat dit nog leuk vinden.'

'Hou op! En doe niet alsof je me beter kent dan ikzelf.'

'Maar, lieve schat, ik ken je ook beter dan dat je jezelf kent.'

'Noem me geen schat.'

'Ik noem je hoe ik wil. Je bent van mij nu. Geef me nog een paar weken en je doet alles uit liefde voor me.'

'Wie is er nu naïef...'

'Jij kan het je misschien niet herinneren, lieve schat, maar toen je die drugs van Con kreeg... Je veranderde helemaal. Plots wilde je het ruw... Je wilde zo graag dat ik je zou...'

'Dat lieg je!'

'Blijf het maar ontkennen... Onbewust verlang je naar me.'

'Stop, alsjeblieft.'

'Heb ik gelijk, of heb ik gelijk?!' hij verhief zijn stem.

'Je hebt geen gelijk!' schreeuwde ik terug,'ik walg van jou! En ooit, Pieter... Ooit neemt iemand wraak op je. Misschien ben ik het niet, omdat ik te bang ben dat je Jocke wat aan zou doen, maar misschien keert Nicky wel terug en zal ze-'

'Denk je echt dat Nicky mij iets zou durven aan te doen? Dat kind is te onhandig en te fragiel.'

'Dat was ik ook, ooit...'

Hij grinnikte. 'Dat ben je nog steeds. Je kan het alleen beter verbergen.'

'Pieter,' mompelde ik nadat het enkele minuten stil was geworden,'mag ik zelf iets voorstellen?'

'Hoe bedoel je?'

'Wel... gewoon... Ik heb zelf een idee... om jou te plezieren.'

'Vertel op, je maakt me nieuwsgierig.'

'Het gaat over Jocke.'

'Vertel,' zuchtte hij.

'Ik zou echt alles voor je doen. écht alles. Ik zou nooit meer tegenwerken. Ik zou proberen om verliefd op je te worden. Echt waar. Ik zou me volledig op jouw wensen focussen, zonder dat je me ooit nog ergens toe moet verplichten. Op één voorwaarde... Je moet me beloven dat je...' ik begon spontaan te huilen. Hij fronste zijn wenkbrauwen en ging weer tegen me aanzitten. Hij sloeg een arm om me heen en duwde mijn hoofd in zijn nekholte.

'Rustig maar... Je voorstel begon al goed. Ik heb interesse. Wat is je voorwaarde?'

'Je moet me beloven dat je opzoek gaat naar een nieuwe, veilige thuis voor Jocke. Als je niemand vindt, breng hem dan naar een weeshuis of instelling voor me.'