Locked by you 2 [herschrijving]

12.

Jonas

Mijn ogen blonken toen ik haar van de trap zag gaan en een glimlach sierde mijn gezicht. Ik was zo blij dat ik haar weer eens kon zien! Maar mijn glimlach verdween al snel toen ze vlak voor mijn neus kwam te staan waardoor ik haar beter kon inspecteren. Haar benen telden oneindig veel blauwe plekken, net als haar armen. Haar gezicht was bedekt onder een hoop littekens en haar haren waren, zoals eerder gezien op het filmpje van Pieter, geknipt.

'Dit is ze. Ze is koppig, maar met twee kan het niet moeilijk zijn om haar in bedwang te houden.' Zei Pieter en duwde Evelien een beetje naar voren zodat we haar beter konden zien. Ze schrok bij het zien van Raphael, want het besef dat ze hem kende kwam redelijk laat.

'Raph?!' Riep ze verward.

'Hé, Evelien.' Zei hij.

'Wat doe jij hier?!'

'Je weet toch dat ik in Spanje woon? Nu het festival van Avignon voorbij is ben ik weer naar huis gekeerd.'

'Dat bedoel ik niet. Ik vraag je: wat doe je hier? Hier, in dit bordeel?!'

'Luister, Evelien. Ik ben verliefd op je. Al super lang. Toen kwam ik erachter dat je smoorverliefd was op Jonas en dat maakte me jaloers. Ik besefte dat ik geen kans bij je kon maken, want je kon alleen nog maar aan hem denken. Maar ik wilde mijn fantasieën niet uitsluiten. Ik wilde mijn dromen waar maken.'

'Je wilde met mij vrijen?'

'Wie niet?'

'Excuseer?!'

'Dat is geen belediging, maar een compliment.'

'Het voelde niet aan als een compliment! Wie is die klootzak trouwens die naast je staat?!'

Ik moest grinniken. Klootzak. Dat was lang geleden dat ze me zo genoemd had. Maar het plan werkte wel, want ze herkende me niet. Als Evelien me niet zou herkennen, dan zouden die andere criminelen dat al zeker niet.

'Dit is... Euh... Dit is Henk.' Verzon Raphael snel. Ik gaf hem een nijdige blik. Henk? Henk?! Zag ik er soms uit als een Henk?! Ik had me net zo stoer gekleed dat hij naar mijn mening wel een andere naam mocht bedenken!

'Henk zegt niet veel.' Siste ze, me al boos aankijkend.

'Henk is niet zo heel erg sociaal...'

'Een meisje delen met een andere jongen is inderdaad niet echt sociaal.'

'Evelien, we zullen je geen pijn doen.'

'Ik heb geen seks met jullie. Nooit van mijn leven.'

'We willen je niet dwingen, maar als je zo koppig blijft doen hebben we geen andere keuze...'

'Raphael, ik zweer het je; als jij me pijn doet, dan krab ik je ogen uit. Ik heb je altijd graag gemogen, maar nu ga je te ver!'

'Was jij eigenlijk ooit verliefd op mij?' Vroeg hij plots.

'Ja, ik geef het toe. Ik ben heel erg lang verliefd op je geweest.'

Ik schrok en keek weer naar Raphael. Wat hij daarnet zei over zijn fantasieën en dat hij verliefd op haar was, dat klonk niet meer als acteerwerk. Dat was echt zo.

'Waarom zei je nooit wat?'

'Ik was te onzeker en jij was te knap. Ik durfde niets en jij durfde alles, want je was de stoerste jongen die ik kende.'

'Ben je nog steeds verliefd op me?'

'Jonas heeft mijn hart gestolen. Ik ben niet langer verliefd op je en al zeker nu niet meer. Wat denk jij wel? "Ik kan haar niet gratis krijgen dus ik ga maar voor haar betalen"?'