Locked by you 2 [herschrijving]

38.

Evelien

'Je wilt alle mannen op hun knieën krijgen? Succes daarmee.' Lachte ik, maar meteen duwde Natoe haar stok onder mijn kin.

'Denk je soms dat het ons niet lukt, blondie?' Gromde ze.

'Wat denk je zelf? Trouwens, waarom zou je dat willen? Mannen hebben ook recht op... rechten.'

'Hmm... laat me raden. Je hebt een vriend?'

'Ja.' Zei ik en duwde haar stok weg. Meteen schonk ze me een nijdige blik.

'Hou je van hem?' Vroeg ze dan.

'Met heel mijn hart.' Zei ik.

'En houdt hij evenveel van jou als jij van hem?'

'Kan dat wel?' Grinnikte ik. 'Je kan toch nooit evenveel van iemand houden?'

'Is dat een "nee"?'

'Nee, het is een "weet ik veel".'

'Voel je dat dan niet?'

'Jonas houdt van mij. De mate waarin kan je niet meten.'

'Oh jawel,' grijnsde Natoe,'laten we eens kijken hoeveel hij echt van je houdt... Koopt hij vaak cadeau's voor je?'

'Ja.'

'En die cadeau's... zijn die echt voor jou? Of heeft hij er ook wat aan?'

Eerlijk? Daar had ze me. Ik had het nooit zo bekeken, maar het klopte wel. Alle cadeau's die ik van Jonas kreeg, waren ook voor hem. Zo kocht hij elk jaar wel een lingerie setje voor me waarin hij me steeds graag wilde bewonderen, ook kocht hij tickets voor allerlei dingen die hem ook boeiden. Theatervoorstellingen die hij graag wilde zien, tickets voor cabaretshows met schaarsgeklede vrouwen, reizen,... Elk cadeau dat hij me gaf, was iets wat hij ook wilde. Een cadeau voor mij, was een cadeau voor hem. Nooit gaf hij me iets persoonlijks. Niet dat ik dat miste, maar toen Natoe die opmerking maakte moest ik haar wel gelijk geven.

'En als jullie vrijen. Wie is er voornamelijk dominant en wie onderdanig?'

'Dat verschilt.'

'Wat ben je het meeste?'

'Onderdanig.'

'Waarom?'

'Geen idee... het gaat vanzelf. Het is niet iets wat je afspreekt.'

'Ik zal je vertellen waarom. Mannen hebben graag controle. Ze willen leiden over alles en iedereen. Ze zien alles als hun eigendom.'

'Jonas is niet zo.' Hield ik vol.

'Oh nee? Wie van jullie beiden neemt de beslissingen in de relatie?'

'Wij allebei.'

'Denk je? Ben je zo naïef? Oké... wie wint de meeste discussies?'

'Hij, maar-'

'Wie krijgt er het meest z'n zin?'

'Hij, maar dat is omdat-'

'Je bang bent hem te verliezen?'

'Ja...' mompelde ik.

'Typisch. Hij gebruikt je verlatingsangst om alles van je gedaan te krijgen.'

'Ik ben zijn slaaf niet. Jonas is zo niet.'

'Toch wel. Je bent er alleen maar blind voor.'

'Je kent hem niet. Je kan hier niet zomaar oordelen!'

'Wat maakt hem vaak heel erg pist?'

'Zijn baas, de politiechef.'

'Ik bedoel in jullie relatie, blondie. Wat ergert hem?'