Locked by you 2 [herschrijving]

29.

Jonas

Mijn grip om zijn kraag verzwakte. Ik liet hem los en zette enkele stappen achteruit. Mijn borstkas ging wild op en neer.

Ons kind. Het leeft.

'Hoe kan dat?' Vroeg Pieter in onze plaats.

'We zijn zelf onder de indruk. We schakelden een heleboel experts in en ook zij bevestigen het. Het kind leeft. Het is zelfs gezond!'

'Dat is onmogelijk. Ze hoestte bloed op nadat ik haar zo hard in haar buik gestampt had. En dan nog eens dat vuur... die rook tastte al haar organen aan.' Stamelde Pieter.

'Precies. Haar organen waren er vreselijk aantoe. Maar het kind is gezond en wel. Hij is sterk.'

'Hij?' Vroeg ik en keek op.

'Ja,' zei Victor,' Evelien Bosmans, Jonas Van Geel. Ik wil jullie feliciteren. Jullie krijgen een zoon.'

Ik droomde. Dat kon niet anders. Het was een droom. Ik draaide me naar Evelien toe. Ze staarde al even stomverbaasd voor zich uit als ik. 'We krijgen een zoon.' Zei ik. Mijn lippen trilden. Tranen stroomden meteen over mijn wangen.

'Ik word vader!' Riep ik.

Ze lacht enthousiast en barst ook in tranen uit. Ik ren naar haar toe en sla mijn armen om haar heen. Ze houdt me stevig vast. 'Ons wezentje leeft!' Roept ze blij.

'We kunnen het niet ontkennen,' zei Victor,'jullie hebben daar een klein vechtertje zitten.'

'Hij wordt vast even dapper als zijn ouders,' knikte Jelle met een trotste blik.

Ik kuste Evelien. We konden het niet geloven. We konden het echt niet geloven. Maar doordat ze al weken in bed lag, onder een deken, had ik haar bol buikje dat zich langzamerhand aan het vormen was nog niet opgemerkt. Zijzelf ook niet. Ze had de hoop al opgegeven en dacht net als ik dat ons kindje gestorven was.

'Ik word vader!'

Dat zinnetje herhaalde ik voor de rest van de dag. Mijn grootste wens kwam dan toch uit.

Evelien

Na een paar maanden mochten we eindelijk het ziekenhuis verlaten. We waren eindelijk vrij. Écht vrij.

Ik kon mezelf de gelukkigste persoon op aarde noemen. We waren vrij, eindelijk verlost van die langdurige nachtmerrie én ons kindje was gezond. Ik dacht dat alles perfect was. Dat gevoel hadden zowel Jonas als ik. Maar we hadden te vroeg geroepen.

Op de luchthaven van Andalusië waren we ongeduldig aan het wachten op het vliegtuig dat ons weer naar huis zou brengen. Hoewel Luca en Pieter liever in Spanje bleven, konden ze het niet laten om ons uit te zwaaien. Ik bleef het vreemd vinden. Ik vond die twee losers nog steeds de grootste klootzakken op aarde, maar toch was die haat op een bizarre manier afgenomen. Maar niet voor lang.

'Fijne reis.' Zei Pieter toen onze wegen gingen scheiden. 'Bedankt.' Zei ik. Meer durfde ik ook niet te zeggen. Ik mocht niet vergeten wat hij me allemaal had aangedaan. Het monster.

'Ik had je echt onderschat, Evelien,' ging hij verder,'in mijn ogen was je zwak en koppig. Ik dacht altijd dat elk meisje te temmen viel, maar ik vergiste me. Telkens als ik dacht dat ik je eindelijk met de grond gelijk had gemaakt, kwam je altijd sterker terug. Ik was te blind om dat in te zien.'

'Wat wil je nu eigenlijk zeggen?' Vroeg ik.

'Wat ik wil zeggen is dat je heel erg veel waard bent. Ik drukte jouw waarde steeds uit ik cijfers. Je was een enorme geldsom waard. Met jou zou ik rijk worden. Maar ik had niet door dat het jijzelf was die zoveel waard bent. Jouw innerlijk is meer waard dan je uiterlijk.'

Ik werd stil en staarde naar de grond.

'Ja, ja, allemaal wel leuke praatjes. Maar meen je het?' Gromde Jonas. Hij vertrouwde Pieter nog minder dan ik. Ik had ergens diep vanbinnen nog hoop dat Pieter een ander persoon geworden was.

'Ik meende ieder woord en elke zucht.'

'Ja, vast.' Blies Jonas sarcastisch.

'Evelien, ik moet met je praten. Alleen.' Zei Pieter dan en schonk Jonas daarbij een nijdige blik. Jonas kruiste koppig zijn armen over elkaar. 'Nee. Ik vertrouw je niet. Ik blijf bij Evelien, kost wat kost.'

Maar ik gaf hem een kus op zijn wang. 'Ik kan mezelf wel redden.' Zei ik en besloot om toch nog even met Pieter mee te gaan. Jonas was daar best kwaad om, maar ik was te nieuwsgierig naar wat Pieter me te vertellen had, dat dat me weinig kon schelen.

Pieter en ik zwermden wat rond de ingang van de luchthaven. Hij had het over mijn toekomst als moeder. Hij gaf me enkele handige tips die zeker van pas konden komen.

'Denk je echt dat ik een goede moeder zal zijn?' Vroeg ik onzeker.

'Daar twijfel ik niet aan. Jullie zoontje zal geweldige ouders hebben. Jij, een goede moeder en Jonas... een geweldige vader.'

Dat was de eerste keer dat hij iets goed zei over Jonas.

'Jonas is zó gelukkig. Ik vind het wel schattig dat hij droomde van het vaderschap.'

'Jonas is een goede jongen. Hij zal zijn kinderen en zijn vrouw altijd veel liefde geven. Maar pas toch op.'

'Oppassen? Waarvoor dan?'

'Jullie liefde voor elkaar is nogal... aan de extreme kant.'

'Wat bedoel je?'

'Jullie kunnen alleen maar aan elkaar denken. Jullie ademen haast alleen maar voor elkaar. Jullie hele wereld draait om elkaar.'

'Dus?'

'Ik wil je alleen maar waarschuwen. Dat té verliefd zijn heeft ook nadelen. Wat als hij je zal bedriegen? Of nog erger... Wat als Jonas iets zou overkomen? Wat als je ooit zonder hem komt te zitten? Wat ga je dan doen? Ik ken je inmiddels, Evelien. Als Jonas iets overkomt, is je gevoeligste snaar geraakt. Ik denk niet dat je ooit over zijn verlies heen zou komen. Sterker nog, ik denk dat je zelfmoord zou plegen om bij hem te zijn. Wat dan met jullie zoon? Dan blijft die helemaal alleen achter...'

'Hoe kun je zo denken?'

'Het is de waarheid. Geef het toe.'

'Er zal Jonas niets overkomen en onze relatie is sterk genoeg. Wij overleven alles.'

'Natuurlijk denk je dat, maar je kan het niet met feiten aantonen. Straks krijgt hij een hartstilstand of hij valt van de trap. Misschien raakt hij betrokken bij een dodelijk verkeersongeval. Je kan maar beter voorbereid zijn... niet is voor altijd, Evelien. Alles gaat ooit barsten, kapot of dood.'

'Je hebt toch geen plannen om hem iets aan te doen? Of wel soms?'

'Ik? Ik zou niet durven...'

|Heeey mensen! Wat vonden jullie van het hoofdstuk? Vergeet niet te stemmen of te reageren! Wil je op de hoogte blijven van dit boek? Volg me dan of voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek/leeslijst! Alvast bedankt! Veel leesplezier nog!|