98. Bölüm 'Pişmanlık'

764 49 30
                                    


   Genç kadın midesinin bulantısı ile yataktan kalkarken gördüğü manzara ile gözlerini büyüttü. "Allah kahretsin..!" mırıldanmasıyla çarşafı çıplak bedenine dolarken dolan gözlerini kırpıştırdı. "Allahım ne yaptım ben..?" Yatağın diğer tarafında yarı çıplak uzanmış adama bakarken saçlarını geriye attı. Akan gözyaşlarını silip yere dağılmış kıyafetlerini alıp hızla giydi. Telefonu eline aldığında fethinin defalarca aradığını görürken ağzından küçük bir hıçkırık firar etti. Çantasını da alıp koşar adımlarla evden çıkarken hıçkırarak ağlamaya başladı. "Allahım ne yaptım ben..?" Bağıra bağıra sokakta yürürken gelen taksiyi durdurup bindi. Kısa süre içinde eve varırken sessiz bir şekilde kapıyı açıp içeri girdi. "Kızım nerdesin sen dün akşamdan beri..? Öldük meraktan... Fethi nazlı hep seni aradık..!" Eylem bişey demeden odasına doğru ilerlerken annesi de peşinden gitti. "Kızım sana diyorum... Eylem bana bak, ağladın mı sen..?" Eylem yüzünü saklarken odaya hızla girip kapısını kilitledi. Gözyaşları tek tek dökülürken yere çöküp ağlamaya başladı. "Kızım niye böyle yapıyorsunuz..? Dünde bir anda restorantı terk ettiniz, vallahi anlamıyorum sizi... evlilik arifesi yapılacak iş mi bu..?" Eylem annesinin söylediği cümle ile ağlamasını şiddetlendirirken "Allah'ım lütfen bu yaşadıklarım kabus olsun..!" diye mırıldandı. Ayağa kalkarken elindekileri atıp duşa girdi.

   Genç kız yatağında durgun bir şekilde otururken dün gece yaşananları hatırlamaya çalışıyordu. Dolu gözlerini kırpıştırırken kapının tıklanması ile yerinde kıpırdandı. "Kızım fethi geldi, seninle konuşmak istiyor..!" Eylem gözündeki yaşları silerken saçlarını geriye attı. "Anne kimseyi istemiyorum, lütfen rahat bırakın beni..!" Annesi sıkıntılı bir nefes verip aşağıya inerken kendisini heyacanla bekleyen adama doğru ilerledi. "Konuşmak istemiyor..!" Fethi sıkıntılı bir nefes veririken ateş ve nazlıya döndü. "Çok kızmış bana... ama daha kötü tartışmalarımız olmuştu... ilk defa böyle bir tepki veriyor..!" Nazlı fethiye bakıp göz devirdi. "Hayır yani o çocuk için niye sorun çıkardın ki..? Ben anlamadım yani, kız kırılmakta haklı..!" Nazlının cümleleri ile ateş dürttü. "Nazlım adamın üstüne gitmesen mi..? Zaten üzgün..!" Nazlı omzunu silkerken eylemin annesine baktı. "Eee bu tüm gece nerde kalmış..?" Annesi başını tutarken koltuğa oturdu. "Bilmiyorum ki kızım... tek kelime etmiyor... geldiğinden beri ağlıyor... Ben noldu anlamıyorum ki... sen diyorsun biz o kadar büyük tartışmadık... bu kız gözleri kan çanağı geldi buraya... kendini odaya kapattı..!" Nazlı eylemin annesinin yanına gidip elini tuttu. "Tansiyonum var benim, dayanamıyorum böyle şeylere..!" Nazlı kafasını sallarken ayağa kalktı. "Tamam ben gidip konuşayım bir de, beni de kabul etmezse içeri sorun gerçekten büyüktür..!" Nazlı cümlesini bitirdikten sonra yukarı çıkarken kapıyı hafifçe tıklattı.

   "Eylemcim... benim canım, hadi aç kapıyı konuşalım..!" Eylem nazlının sesini duymasıyla rahatlarken ayağa kalktı. Yavaşça kapıyı açıp nazlıyı içeri alırken kapıyı tekrar kapattı. "Canımm ne bu halin..? Niye bu kadar çok ağladın..?" Eylemin ağlaması yeniden şiddetlenirken hiçbir şey demeden nazlıya sarıldı. "Nazlı ben çok kötüyüm..!" Nazlı da eyleme sıkı sıkı sarılırken saçlarını okşadı. "Ah canım benim, kıyamam sana..!" Eylem geri çekilirken nazlının elinden tutup yatağa oturmasını sağladı. "Ben seni bilirim eylem... sadece fethi ile tartıştın diye değil bu hallerin... anlat bana..!" Eylem peçete ile gözyaşlarını silerken burnunu çekti. "Benden nefret etmenizi istemiyorum..!" Eylemin cümlesi ile nazlı kaşlarını havalandırdı. "Canım benim ben senden nasıl nefret ederim... ne yaparsan yap ben senin hep yanındayım..!" Nazlı eylemin elini sıkıca tutarken saçlarını okşamaya devam ediyordu. "Poyraz..!" Eylem cümlenin devamını getiremezken nazlı dikkatle onu dinliyordu. "Canım biliyorum poyraz yüzünden kavga etmişsiniz, bak fethi aşağıda... çok pişman... seninle konuşmak için sabırsızlanıyor... Tüm gece uyumadı... hepimiz çok meraklandık..!" Eylem tekrar ağlamaya başlarken nazlı onu anlamaya çalışıyordu. "Dün gece poyrazla beraberdim... biz birlikte olduk..!" Eylemin ağzından küçük bir hıçkırık firar ederken nazlı elini ağzına götürüp gözlerini büyüttü.

İmkansız Aşk'ım ✨ / EyFet'Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin