02 Hafta SonraEylem çalan telefonla zorlukla gözünü açarken arayan kişiye içinden küfürler ediyordu. Arayan kişinin nazlı olduğunu görünce göz devirirken saatin daha 8 olmasıyla iyice sinirlendi. "Off nazlı ne var ya..? Bugün hafta sonu unuttun heralde..!" Nazlı telefonun öbür ucundan kahkaha atarken eylem yorganı iyice üstüne çekti. "Ya eylem kalk allah aşkına ya..?" Eylem hiçbişey demezsen nazlı konuşmaya devam etti. "Ya eylem sana diyorum uyudun mu..?" Eylem oflayarak yatakta doğruldu. "Nazlı niye kalkıyorum noluyor..?" Nazlı heyecanla konuşmaya başladı. "Bugün ateşle yıldönümümüz, onu kutlucaz..!" Eylem göz devirirken yatağa geri uzandı. "Ee kutlayın benimle ne alakası var..?" Nazlı telefonun öbür ucundan çığlık attı. "Kızım saf mısın sen Ya..? Hep beraber kutlucaz işte..!" Eylem duyduğu cümle ile kapalı gözlerini açtı. "Hep beraber derken fethi de mi olacak..?" Nazlı sanki eylem karşısındaymış gibi kafasını sallarken "Evet..!" dedi. "O zaman hiç gelmem nazlı..!" Nazlı gözlerini devirdi. "Beni, en yakın arkadaşını kırıyor musun..? Yalnız mı bırakıyorsun beni..?" Eylem sıkıntılı bir nefes verdi. "Nazlı lütfen ya, ben Yanyana gelmek istemezken senin yaptığına bak..!" Nazlı omzunu silkerken art arda konuşmaya başladı. "Eylem lütfen, lütfen, lütfen, lütfen..!" Eylem "Tamam..!" diye bağırırken nazlı sustu. "Tamam gelcem nerede kutlucaksınız..?" Nazlı bi süre sus pus olurken eylem yataktan kalkıp elbise dolabını incelemeye başladı.
"Nazlı cevap versene. Nerede kutlucaksınız..?" Nazlı derin bir nefes alıp konuşmaya başladı. "Polonezköyde bir otelde..!" Eylem gözlerini büyütürken "Neden o kadar uzakta..?" diye sordu. "Herkesten uzakta kafamız rahat olsun diye..!" Eylem oflarken kafasını salladı. "Tamam giderken beni de alırsınız o zaman..!" diyince nazlı "Hayır..!" diye mırıldandı. "Neden hayır ya..?" dedi eylem sinirle. "Biz şuan yoldayız ateşle. Varmak üzereyiz..!" Eylem askıda ki elbiselere tek tek bakarken "Eee..!" diye mırıldandı. "Sen fethi hoca ile geleceksin..!" Eylem sinirle karışık gülerken elinde ki elbiseleri yatağa fırlattı. "Komik şaka nazlıcım..!" Nazlı "şaka değil eylemcim..!" diye mırıldanırken eylem gülmeyi kesti. "Nazlı sen bilerek mi yapıyorsun..?" Nazlı susarken eylem konuşmaya devam etti. "Ben uzak durmaya çalışıyorum derken nasıl her seferinde dip dibe olmayı başarıyoruz anlamıyorum..!" Nazlı sıkıntılı bir nefes verdi. "Eylemcim yapabileceğim bişey yok..!" Eylem sinirle saçlarını geriye atarken hiçbişey demeden telefonu kapattı. Nazlı da telefon kapandıktan sonra kahkaha atarak araba süren ateşe baktı. "Şuan bana çok kızıyor ama bi kaç gün sonra teşekkür edicek. Eminim buna..!" Ateşte kocaman gülerken nazlının elini alıp öptü. "Merhametli sevgilim benim..!" diye mırıldanırken nazlı gülümsedi. "Ateş evi felan herşeyi ayarladın demi..? Bi aksilik çıkmasın bak..!" Ateş kafasını salladı. "Sen rahat ol, ateş Acar herşeyi ayarladı..!" Nazlı gülümserken Ateş arabayı kenara çekti. "Ee napıyoruz bugün..?" Nazlı etrafa göz gezdirdikten sonra elini karnına götürdü. "Valla ben çok açım, önce bi kahvaltı yapalım..!" Ateş kafasını sallarken tekrar arabayı sürmeye başladı.
Eylem kot montunun önünü düzeltirken telefonunun kamerasından kendini son bir kez süzdü. Yaklaşık bir saat önce fethinin aramasıyla onu sahilde beklerken kalbinin nasıl attığının farkında bile değildi. Bir kaç saniye sonra fethi arabasıyla gelirken eylem derin bir nefes aldı. Arabanın durması ile eylem kapıya doğru gitti. Önle arkaya binmek arasında gidip gelirken fethi inip ön kapıyı açtı. Eylem hiçbişey demeden otururken fethiye bakmadı bile. Fethi beklentili bir şekilde eylemin suratına baktıktan sonra kapıyı kapatıp kendi tarafına geçti. Eylem emniyet kemerini takamazken fethi ona baktı. "Bozuldu o, ver ben taksitin..!" dedikten sonra eyleme yaklaşırken eylem yüzünü öbür tarafa dönmüştü. Fethi bi anlığına durup eylemin saçını koklarken kendinden geçtiğinin farkında bile değildi. Eylem'in kıpırdanmaya başlamasıyla fethi emniyet kemerini takıp geri çekilirken arabayı çalıştırıp sürmeye başladı.
Fethi bakışlarını yol ile eylem arasında getirip götürürken eylem bir anlığına bile dönüp bakmadı Fethiye. "Nasılsın..?" Fethinin konuşma çabası eylem'in içten içe gülmesine sebep olurken dışa yansıtmıyordu. "Fethi bu yolu birlikte gitmek zorundayız diye, şuan konuşmak zorunda değiliz..!" Eylem'in sert cümlesi ile fethi hiçbişey demezken sadece kafasını salladı. Eylem derin bir nefes alırken hafiften camını açtı. Radyo da çalan şarkı ile ikisi de fark etmeden gülümserken içleri huzurla dolmuştu. İkisinin de eli aynı anda radyoya giderken bi anlığına bakıştılar. Eylem hemen elini geri çekerken fethi şarkının sesini açtı. Eylem mırıldanarak şarkıyı dinlerken fethi onun bu haline gülümseyerek bakıyordu. Fethinin arabası garip garip sesler çıkarmaya başlarken hızı da git gide yavaşlamıştı. Eylem'in yüzündeki gülümseme yavaş yavaş giderken Fethiye bakmaya başladı. "Fethi noluyor..?" Araba artık tamamen dururken fethi eyleme hiçbişey demeden arabadan indi. Kaputu açıp biraz uğraşırken eylem de sıkıntılı bir nefes verip oturmaya devam etti.
Bir kaç dakika sonra eylem dayanamayıp arabadan inerken fethi tüm dikkatini arabaya vermişti. "Nolmuş arabaya..?" Eylem'in sorusu ile fethi kafasını kaldırıp ona baktı. "Arabanın elektrik akımı gitmiş..?" Eylem hiçbişey anlamamış bir şekilde kaşlarını çatarken fethi derin bir nefes alıp verdi. "Yani türkçesi yolda kaldık..!" Eylem sertçe ayağını yere vururken sıkıntılı bir nefes verdi. Fethi bu duruma içten içe gülerken dışa yansıtmamak için kendini çok zor tutuyordu. "Ee napıcaz şimdi..?" Fethi bilmiyorum anlamında kafasını sallarken eylem göz devirdi. "Gideceğimiz yere de daha çok vardı ya..!" Fethi hiçbişey demeden susarken eylem onun bu hallerine daha da sinir oluyordu. "Tek çaremiz yürümek..!" Eylem gözlerini büyütürken uzayıp giden yola baktı. "Fethi iyi misin..? Bu yolu nasıl yürücez..!" Fethi de yola baktıktan sonra eyleme döndü. "Başka çaremiz yok..!" diyince eylem göz devirdi. Arabaya geri dönüp çantasını alırken fethi de arabayı kitledi. Fethi planın işlemesine içten içe sevinirken eyleme belli etmemek için büyük bir çaba sarf ediyordu. "Of telefon da çekmiyor. Nazlılara nasıl haber vericez..!" diyip yürümeye başlarken Fethiye baktı. "Bi yer bulana kadar yürüyelim de sonrasını düşünürüz..!" Eylem kafasını sallarken ikisi de adımlarını hızlandırarak yürümeye başladı.
Eylem yavaş yavaş yorulduğunu fark ederken gelen köpek havlaması ile kendini fethinin kucağına atarken fethi ona sıkı sıkı sarıldı. "Şşş korkma..!" diye mırıldanırken yavaş yavaş saçlarını okşamaya başladı. İkisi de bu anı daha önce yaşadığını hatırlayıp göz göze gelirken eylem hemen kucağından indi. Eylem "Yok korkmuyorum..!" diye mırıldanırken yürümeye devam etti. Fethi onun bu haline gülerken arkasından yürüdü. "Yoruldun mu..?" Fethinin sorusu ile eylem duraksayıp kafasını salladı. "Saat de geç oldu..!" diyip telefondan saati gösterdi. "Nazlılarda merak etmiştir şimdi bizi..!" diyip yürümeye devam etti. Fethi de hiçbişey demeden yürürken eylem sinirle ona döndü. "Fethi sen niye bişey demiyorsun..? Nasıl bu kadar rahatsın..?" diyince fethi etrafa göz gezdirip gülümsedi. "Rahatım çünkü..." diyip arkada ki dağ evini gözü ile işaret edince eylem de o tarafa döndü. Eylem evi görmesiyle kocaman gülümserken tekrar Fethiye döndü. "Ay sonunda, valla ayağıma karasular inmişti yürümekten..!" Eylem'in bu heyecanı fethinin kocaman gülmesine sebep olurken eve doğru yürümeye başladılar.
Fethi yaklaşık 1 dakikadır kapıya tıklarken eylem göz devirdi. "Fethi ne zamana kadar vuracaksın kapıya..?" diye sorunca fethi bilmiyorum anlamında kafasını salladı. "Kimse yok evde anlaşılan..!" Fethinin lafı ile eylem sinirle karışık güldü. "Eee napıcaz şimdi..? Yürümeye devam mı edicez..?" Fethi kafasını sağa sola salladı. "Sen geri çekil biraz..!" diyince eylem geri çekildi. "Fethi napıcaksın..?" Fethi eyleme cevap vermeden omuz ile kapıyı açarken eylem gözlerini büyüttü. "Fethi napıyorsun ya..? Acıdı mı canın..?" Eylem fethinin yanına gidip omzuna dokunurken fethi gülümsedi. "İyiyim merak etme..!" diyince eylem de kafasını salladı. Evin içine girdiklerinde eylem etrafı incelerken fethi de ona bakıyordu. "Aferin dayıoğlu, herşeyi tam istediğim gibi ayarlamışsın..!" Fethi'nin mırıldanmasıyla eylem ona döndü. "Bişey mi dedin..?" diyince fethi hızlıca kafasını sağa sola salladı. "Ev güzelmiş dedim..!" Eylem de gülümserken "Evet..!" diye mırıldandı. Eylem "Ama sanki biraz soğuk..!" diyip ellerini koluna sürtünce fethi kafasını salladı. "Ben biraz odun kırayım, şömineyi yakarız..!" Eylem gülümseyip kafasını sallarken fethi dışarı çıktı. Eylem de cama geçip büyük bir mutlulukla sevdiği adamı izlerken fethi de bu evde geçirecekleri bir kaç günün heyecanı ile odun kırmaya başladı
BÖLÜM SONU
1208 kelime
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansız Aşk'ım ✨ / EyFet'
FanfictionBir öğretmen ve bir öğrencinin hikayesi . İmkansız onların aşkları ama ikisininde vazgeçmeye niyeti yok!? F:"Sen imkânsıza aşıksın. Ama bana bu kadar imkansız fazla!"🌹 E:"Sen benim imkansızımsın..!" 🍷 Farklı Bir EyFet🔪