SAVAŞ TANRIÇASI • Rhya I

16

Rhya sessiz kalmak için yanağının içini ısırdı. Zelle Perses'e kafasıyla selam verdi ama Perses bir tepki veremeyecek kadar şok olmuştu. "Kral Perses." dedi saygıyla. Rhya'ya da baktı ama ona nasıl sesleneceğini bilemiyor gibiydi, o yüzden sadece kafası ile selam verdi. Rhya da ona kafasıyla sessizce selam verdi, artık kraliçe olmasa bile. "Limandan nasıl geçtin?" Perses'in o süslü ve saygılı konuşmaları bir anda yok olmuştu. Karşısındaki küçük kızın artık onun için bir değeri yoktu, onun selamına karşılık bile vermemişti. "Sadık dostlarım sarayınıza ulaşmama yardım etti." Rhya kızın ne kadar dağıldığını korkuyla fark etti. Gözüne kılıç darbesi aldığı çok belliydi ama canını bir şekilde kurtarmıştı. Bir kılıcın gözünü kesmesinin ona ne kadar acı verdiğini hayal ettiğinde, Rhya annesinin hançerinin karnına saplandığı anı hatırladı. Sağ kalan pembe gözü Perses'e bakıyordu ama Rhya bayılacak gibi hissetti.

"Burada olmamalıydın." dedi Perses. Rhya Zelle'nin hayal kırıklığını çok rahat hissetti. Versal'da güvende olacağını düşünmeseydi, tüm imkanlarını kullanıp buraya kaçmazdı ama Perses'in tavrı ortadaydı. Ona kucak açmayacaktı. O sadece kendi derisini kullanmak ile ilgileniyordu. "Gidebilecek başka bir yerim yoktu. Bana sadık on adamımı yolculukta kaybettim." Zelle Perses'in dizlerine kapanacak gibiydi. "Canımı zor kurtardım..." Sesi titriyordu. "Mysarriene kendi konsey üyelerimi bana karşı saldırmaya teşvik etti. Eğer birkaç dakika geç anlasaydım ölmüş olacaktım..." Rhya onun sağ gözünden bir damla yaş aktığını gördü, kız çabucak kıyafetinin koluyla yaşı sildi. "Lütfen Kral Perses. Başka gidebileceğim bir yer yok... Sizden sığınma talep ediyorum. Beni korumanız için size altın ödemeye de hazırım." Kız gerçekten öyle çaresizdi ki, zenginlik içinde yüzen Perses'e altın öneriyordu ama Perses oralı değildi. Rhya onun zihnine girip onu manipüle etmek istedi ama Perses hemen Zelle'yi yanıtladı.

"Mysarriene ülkeme savaş açabilir, çünkü onun ülkesinden bir kaçak benim sınırlarımda hatta benim sarayımda. Bunun bana neye mal olabileceğini düşünmedin mi?" Zelle tokat yemiş gibiydi. Öyle perişan görünüyordu ki, Rhya Perses'in nasıl bu kadar kalpsiz olabildiğini düşünmeden edemiyordu. Bu kızın korunmaya ihtiyacı vardı. Diğer on beş yaşındaki kızlar gibi eğlenmeye, çay partilerine katılmaya ihtiyacı vardı. Süslü elbiselere, erkekler hakkında sohbetlere ihtiyacı vardı. Bir çocuk gibi yaşamaya ihtiyacı vardı. Ama hayat ona acımasız yüzünü çok erken göstermişti. "Lütfen... Beni sınır dışı ederseniz Mysarriene beni öldürecek." Zelle bir eliyle boynundaki kolyeyi tuttu. Kolyeyi pelerini gizliyordu ama Rhya, kolyenin Gece Getiren'in bahsettiği Ejderha Dişi olmalıydı. Perses'in gözleri kolyeye kaydı. "Seni sınır dışı etmeyeceğim." dedi Perses. Rhya rahatlamıştı. Zelle'nin dudaklarında zayıf bir gülümseme belirdi ve kafasını eğerek teşekkür etti. Rhya kızın mutluluğunu hissetti.

Ama Perses konuşmasını bitirmemişti.

"Askerler." Askerler odaya girdiğinde Zelle ve Rhya şaşkınlıkla Perses'e bakıyorlardı. Rhya alevlerinin hazırda beklediğini hissetti ama ne yapacaktı, zaten ateşi yönetebilen Perses'i mi yakacaktı? Bu hareket ona neye mal olurdu? "Onu zincirleyin ve en donanımlı zindana kilitleyin." Rhya Perses'in zihnine girebilmek için kendini hazırladığında Perses hızla ona döndü. "Sakın deneme." İki asker Zelle'yi kollarından tutup sürüklemeye çalışırken küçük kız direniyordu. "Hayır! Size güvenmiştim. Lütfen..." Zelle görüş alanlarından çıktığında, Rhya Perses'i parçalamak istiyordu. "Odana dön, Rhya." Perses'in sesi sertti ama Rhya öfkeden deliye dönmüştü. "Sen bana emir veremezsin." Perses ona yaklaştığında Rhya'nın avuçlarındaki alevler büyüdü, adamı yakmaya hazırlardı, bir kıvılcım bekliyorlardı. "Öyle bir veririm ki. Daha az önce leydilerimden biri olmaktan bahsetmiyor muydun?" Rhya elini Perses'in çenesinin altına koydu, avucunu biraz daha yaklaştırırsa Perses'i yakacaktı. Daha önce yapmıştı, yine yapabilirdi. Onu durduracak bir şey yoktu.