4 Dark Kings

Dark 21: School Year

Giovanni's POV

Halos dalawang linggo na ang lumipas simula nang sinugod kami ng mga ninja dito sa bahay. After that, hindi na ulit sila sumubok pa.

The Generals probably realized their ninjas aren't capable of killing us. Hindi ko nga alam kung matatawag silang ninja sa lagay na iyon eh.

May mga nakalaban na akong ninja noon nang minsan akong sumama kay Stephen sa Japan. I had a hard time dealing with them at first because of their stealth and fast movements. Pero mabilis din naman akong nakapag-adjust.

At iyong mga ninjas ng Secret Society, they are fast but slower than the ninjas I defeated in Japan. Naitatago nila ang sarili nila sa dilim pero hindi ang presensya nila.

They need a lot of improvements. Though, I doubt it if they can defeat us even after improving.

Naputol naman ako sa pag-iisip ng kung ano-ano nang marinig ang pagsarado ng pinto ni Ethan. Tumingin ako sa orasan at nakitang wala pang six ng umaga.

Ang aga naman yata niya ngayong araw?

Since I'm already awake, I got up and did my morning routines. Bumaba na ako pagkatapos at naabutan si Ethan na nagkakape sa kusina.

"Ang aga mo ngayon, ah?"

"I'm going to the campus today."

Napatigil ako sa pagtitimpla ng kape at tumingin sa kanya.

"Bakit? Next week pa naman ang start ng pasukan, ah?"

"I'll provide assistance in the Administrative Department. I'm still the SSG President anyway."

"Then resign."

Sabay kaming napatingin kay Black na hindi namin napansing nandito na din pala. We didn't notice him but we weren't that surprised. Siguro nasanay na din kami sa kanya.

"I can't. GCU is huge with thousands of students. It needs every help it can get."

Black just shrugged and walked towards me. Kinuha niya ang tinimpla kong kape at kaagad na uminom doon.

"T-teka!"

"Thank you."

Halos mapanganga na lang ako nang talikuran niya ako at pumunta ng sala.

Bumuntong hininga si Ethan. "What an unfair guy."

Napakamot na lang ako sa batok ko at bumuntong hininga din. I guess I need to make another one since a creepy guy snatched the first one I made.

Kumuha ako ulit ng mug at nagsimulang magtimpla ng kape. Saktong pagkatapos ko, nilagay na ni Ethan ang tasa niya sa lababo.

"I'll go now."

"Teka, hindi ka ba muna kakain ng breakfast? Atsaka ang aga pa. Papasikat pa nga lang ang araw sa labas eh."

He shook his head. "The earlier I am, the earlier I can finish my job. And don't worry, I ate several bread earlier."

Napabuntong hininga na lang ako at tumango. Alam ko din namang hindi siya papapigil.

When it comes to responsibilities, Ethan is surely fired up. Nasa kanya ang lahat ng kailangan para maging isang leader kaya hindi na nakapagtatakang sinusunod siya ng mga estudyante.

Dahil sa mga ginagawa namin ngayon, we don't have a lot of free time. But despite of that, Ethan can still fulfill his responsibilities and give assistance to those who in need, especially if it comes to our school. He's strict, firm, and takes no sides but he's also soft and gives mercy.