Anime One Shots

Erwin x neko!reader

Shot dla @Hatsyuku

Anime : Attack on Titan 

Lemon 🍋 (Czyli czytasz na własną odpowiedzialność)

~~~~~

E

rwin upadł na kanapę po kolejnym ciężkim dniu pracy, zbliżał się kolejny nieunikniony dzień wyprawy, a on nadal nie doszedł do siebie po ostatniej porażce. Może i powinien wziąść się w garść, w końcu jest dowódcą i w jego dłoniach leży los zwiadowców, ale czasami marzył o normalnym życiu.
Ciepłym obiadzie po pracy, zrobionym przez czekającą na niego żonę. Niestety jedyną osobą która się nim przejmowała była jego kotka, (reader), chociaż i ona miała go teraz gdzieś.

Westchnął i leniwie wstał z kanapy. Mężczyzna nigdy nie przepuszczał, że kot może jeść lepiej od niego, ale w końcu widok szczęśliwego kota sprawiał mu jakąś radość. Powtórzył codzienna czynność, czyli otworzył pierwsza od lewej szafkę i wyjął z niej karmę i otworzył saszetkę jak najdalej od siebie, nie przepadał za jej zapachem, a zawartość wsypał do ulubionej, czarnej miski (reader).

Postawił miskę i czekał, nic, zaczekał jeszcze chwilę i nadal nic.

Zdziwiony przeszukał wszystkie pomieszczenia, ale po kotce nie było ani śladu. Przez chwilę nie mógł oddychać, przecież zamknął wszystkie okna, a jak wychodził to widział (reader) na kanapie.

Nie, ona musi gdzieś tu być. Jeszcze raz przejrzał wszystkie najciemniejsze kąty domu, ale nadal nie mógł jej znaleźć. I właśnie tak jego ''idealny" wieczór stał się jeszcze lepszy.
Po kolejnej godzinie poszukiwań w końcu postanowił pójść się przespać mając nadzieję, że (reader) w końcu wróci do domu.

Obudził go hałas dochodzący z kuchni, przestraszony zerwał się z łóżka i chwycił pierwsza rzecz, czyli swój but. Cóż, nie była to najlepsza broń, ale lepsza niż nic.

- (Reader) to ty? - zawołał, ale zaraz poczuł chęć walnięcia się w głowę. Właśnie zapytał kota czy to on, tak jakby miała mu odpowiedzieć. Niepewnie uchylił drzwi do salonu i rozejrzał się po pokoju, ani żywej duszy. Miał już wrócić do łóżka przekonany, że tylko się przesłyszał, ale kolejny hałas rozległ się z kuchni. Mężczyzna przełknął ślinę i niepewnie podszedł do źródła hałasu.

Prawie krzyknął kiedy nagle przed nim pojawiła się (kolor włosów) kobieta z... uszami?

- Kur... - krzyknęła pierwsza i odskoczyła w tył, trochę jak kot. Dopiero po chwili zauważył że dziewczyna była kompletnie naga, a w dodatku miała ogon. Zdziwiona popatrzyła na niego swoimi (kolor) oczami, które wydawały się znajome.

- (Reader)?! - dziewczyna podniosła uszy na dźwięk swojego imienia. - A-ale jak?

- J-ja chciałam uciec bez wyjaśnień, ale nie mogłam. - zaczęła wyjaśniać, a Erwin musiał aż usiąść.
Nie mógł zrozumieć jak kot w jednej chwili mógł zamienić się w człowieka. Chyba że Hanji dorwała się do jego (reader) i postanowiła na niej poeksperymentować.

- Erwin proszę posłuchaj, ja nie jestem kotem. No może trochę, ale nie do końca. -  kontynuowała drżącym głosem. Zauważył, że jest jej zimno, dlatego też bez słowa wstał i wrócił do sypialni po jakieś ubrania. Rzucił jej koszulkę i spodnie, przy okazji przypadkowo spojrzał na jej ciało i natychmiast odwrócił głowę speszony.

- Ubierz się i potem mi to wszystko wyjaśnisz.

Przebranie się zajęło jej chwilę, ale w końcu usiadła obok niego wyglądając w jakimś stopniu jak człowiek. Może gdyby nie te uszy to wyglądała by  normalnie. Dopiero po dłuższej chwili zaważył, że patrzył się na nią zdecydowanie za długo.