Ελληνική Μυθολογία

Οι Ουρανίδες: Τιτάνες, Κύκλωπες, Γίγαντες

Η Ένωση της Γαίας και του Ουρανού υπήρξε πολύ γόνιμη. Ανάμεσα στα παιδιά αυτού του πρώτου θεϊκού ζευγαριού, πρέπει αρχή - αρχή να αναφέρουμε τους Τιτάνες. Ήταν 12, εξίσου μοιρασμένοι στα 2 φύλα. Αρσενικοί: Ωκεανός, Κοίος, Κρείος, Υπερίων, Ιαπετός, Κρόνος. Αδελφές τους ήταν οι: Τηθύς, Θεία, Θέμις, Μνημοσύνη, Φοίβη, Ρέα. Θα τους συναντήσουμε όλους σχεδόν στη συνέχεια αυτής της αφήγησης. Μερικοί θα περάσουν στο προσκήνιο, ενώ οι άλλοι θα παίξουν μάλλον ασήμαντο ρόλο.
Οι Κύκλωπες, αδελφοί των Τιτάνων, ξεχωρίζουν επειδή έχουν μονάχα ένα μάτι, καταμεσής στο μέτωπο. Έχουν πνεύμα εριστικό και είναι γεμάτοι οίηση. Είναι επίφοβοι χάρη στη δύναμη και την επιτηδειότητα τους. Οι Κύκλωπες είναι 3: Ο Βρόντης, ο Στερόπης και ο Άργης και προσωποποιούν τη βροντή, την αστραπή και τον κεραυνό.
Μια άλλη τριάδα της ομάδας των Ουρανιδών αποτελούν οι Γίγαντες, που ονομάζονται και Εκατόγχειρες. Ο Ησίοδος τους παρασταίνει σαν μια ράτσα υπεροπτική. Από τους ώμους τους φύτρωναν 100 ακατανίκητα μπράτσα, και από εκεί επίσης, πάνω από τα ρωμαλέα μέλη τους, ορθώνονταν 100 κεφάλια. Η δύναμη τους ήταν υπέρμετρη, πελώρια, σαν τα κορμιά τους. Αιγαίων ή Βριάρεως, Κόττος και Γύγης, αυτά είναι τα ονόματα των Εκατόγχειρων, που δεν πρέπει να τους συγχέουμε με άλλους γίγαντες, όταν θα γίνει λόγος για τη Γιγαντομαχία.
Ο Ουρανός τεκνοποιούσε αδιάκοπα κι' ωστόσο ήξερε πως κάποια μέρα θα τον εκθρόνιζαν οι γιοι του. Για να αποτρέψει αυτόν τον κίνδυνο, εξαφάνιζε τους απογόνους του μόλις γεννιόνταν, γκρεμίζοντας τους στα έγκατα της γης. Η Γαία απόκαμε να γεννοβολάει αδιάκοπα και να της στερούν τα παιδιά της και λέει ο Ησίοδος: <<σχεδιάζει μια σκληρή και δόλια εκδίκηση. Μόλις έβγαλε από τους κόλπους το αστραφτερό ατσάλι, έφτιαξε ένα μεγάλο δρεπάνι και φανέρωσε το σχέδιο της στα παιδιά της>>. Αυτό το σχέδιο δεν ήταν τίποτα λιγότερο από το να κάνει τον Ουρανό ανίκανο, με το φυσιολογικό νόημα που έχει αυτή η λέξη, ακρωτηριάζοντας τον. Αυτή η πρόταση κατατρομάζει τους Ουρανίδες. Διστάζουν μπροστά σε ένα τέτοιο έγκλημα. Μονάχα ο νεότερος ανάμεσα τους, ο Κρόνος, συμφωνεί με την άποψη της μητέρας του. Αυτή που αποκαλύπτει τις λεπτομέρειες της συνωμοσίας. Ο Κρόνος οπλισμένος με το δρεπάνι <<με το κοφτερό δόντι>>, κρύβεται περιμένοντας να έρθει η στιγμή να εκτελέσει το εγκληματικό εγχείρημα του.

<<Ο μεγάλος Ουρανός>>, λέει η Θεογονία, <<Έφτασε, φέρνοντας μαζί του τη Νύχτα, πυρωμένος από ερωτικό πάθος. Πλάγιασε πάνω στη Γη μακρύς-πλατύς. Τότε ο γιος του βγήκε από την κρυψώνα του, τον άδραξε με το αριστερό του χέρι και κραδαίνοντας με το δεξί του το πελώριο, μακρύ, κοφτερό δρεπάνι, κόβει στα γρήγορα το ανδρικό όργανο του πατέρα του>>. Από τις σταγόνες του αίματος που τρέχει από τη φριχτή πληγή, θα γεννηθούν αργότερα οι Ερινύες, γίγαντες και νύμφες. Ύστερα ο Ησίοδος προσθέτει: <<Ο Κρόνος κομμάτιασε με το ατσάλι το μέλος που είχε κόψει και το πέταξε στα ταραγμένα κύματα της θάλασσας: αυτή το κράτησε πολύν καιρό στην επιφάνει, κι από τούτο το θρύψαλο ενός αθάνατου κορμιού, ανάβλυσε άσπρος αφρός, απ' όπου γεννήθηκε μια κόρη...>>. Τέτοια υπήρξε η γέννηση της Αφροδίτης.