Η πραγματική σημασία της λέξης <<νύμφη>>, στην αρχαϊκή ελληνική μυθολογία, είναι <<κόρη σε ώρα γάμου>>. Αργότερα ονόμασαν έτσι και θεές, χωρίζοντας τες σε νύμφες των νερών, των βουνών, των αγρών κ.λ.π. Θα τις μελετήσουμε ειδικά από την άποψη αυτή στο κεφάλαιο το σχετικό με τις θεότητες των νερών.
Κατά τον Ησίοδο, η Καλλιστώ (καλλίστη, η ωραιοτάτη) ήταν νύμφη. Άλλοι συγγραφείς της δίνουν για πατέρα έναν θνητό, τον Λυκάονα. Εξαιρετικά ωραία, είχε ορκιστεί να μείνει παρθένα. Συντρόφισσα της Αρτέμιδας, ήταν ντυμένη σαν εκείνη και συμμεριζότανε τις αθώες διασκεδάσεις της. Μα ο Ζευς την επιθυμούσε φλογερά. Επωφελήθηκε από μια μέρα που η Καλλιστώ αναπαυότανε στο βάθος των δασών, έχοντας ακουμπήσει πλάι της το τόξο και τα βέλη της. Για να μην κινήσει τη δυσπιστία της νεαρής παρθένας, παρουσιάζεται με τη μορφή της ίδιας της Αρτέμιδας. Η Καλλιστώ υποκύπτει. Τρέμει στην ιδέα πως η Άρτεμις μπορεί να ανακαλύψει πως δεν έμεινε πιστή στον όρκο της αγνότητας. Αρκετό καιρό κατορθώνει να κρύψει την κατάσταση της. Μια μέρα όμως στο λουτρό, όλα φανερώνονται. Η Άρτεμις ξεσπάει σε έναν τρομερό θυμό, την εξερεθίζει και η ζηλιάρα Ήρα, έξαλλη για τούτη την καινούρια απιστία του Δία. Ο Ζευς για να σώσει την Καλλιστώ, τη μεταμορφώνει σε αρκούδα μα η Άρτεμις σκοτώνει το ζώο με το τόξο της. Ωστόσο το παιδί που είχε συλλάβει η Καλλιστώ από τον Δία, δε χάθηκε: το πήρε ο πατέρας του, το πήγε στην Αρκαδία και ανάθεσε στη Μαία να το αναθρέψει. Αυτός ήταν ο Αρκάς, ο γενάρχης των Αρκάδων. Όσο για την Καλλιστώ, την τοποθέτησε στον ουράνιο θόλο.
أنت تقرأ
Ελληνική Μυθολογία
عاطفيةΤα πάντα για την Ελληνική μυθολόγια που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού! Πηγές: Ελληνική Μυθολογία - Ζ.Ρίσπεν (δεν υπάρχει στην αγορά αυτό το βιβλίο για πάνω από 30 χρόνια)
