Ελληνική Μυθολογία

Ζευς και Ευρώπη

Αν και λιγότερο τραγικός από το μύθο της Ιώς, ο μύθος της απαγωγής της Ευρώπης έχει εξίσου διεγείρει τη φαντασία των Ελλήνων ποιητών και καλλιτεχνών. Πατέρα της Ευρώπης αναφέρουν άλλοι τον Φοίνικα, άλλοι τον Αγήνορα, που και οι 2 βασίλεψαν στα παράλια της Συρίας. Μια μέρα που η νεαρή παρθένα, περιστοιχισμένη από τις φίλες της μάζευε λουλούδια όχι μακριά από τη θάλασσα, την πρόσεξε ο Ζευς. Μεμιάς φλογίστηκε από έρωτα. Ακόμη μια φορά θα καταφύγει στην πονηριά για να πετύχει το σκοπό του. Μεταμορφώνεται σε ταύρο, με ήρεμη και άκακη εμφάνιση, που η ανάσα του ξέχυνε μια γλυκιά μυρωδιά ζαφοράς. Η Ευρώπη, θαμπωμένη από την ομορφιά του ζώου, το πλησιάζει και το χαϊδεύει. Ο ταύρος γονατίζει. Η κοπελίτσα παίζοντας, κάθεται στη ράχη του, προσκαλεί μάλιστα και τις φίλες της να τη μιμηθούν. Μα ο ταύρος γρήγορος σαν την αστραπή, σηκώθηκε όρθιος. Τρέχει κατά τη θάλασσα, ενώ η Ευρώπη, τρομαγμένη γατζώνεται στα κέρατα του και φωνάζει βοήθεια. Με μια θριαμβική συνοδεία από Τρίτωνες και Νηρηίδες, το θεϊκό ζώο σκίζει τα κύματα και φτάνει στην Κρήτη. Εδώ οι Εποχές είχαν ετοιμάσει το νυφικό κρεβάτι μέσα στο Δικταίο Άντρο. Σύμφωνα με μια άλλη παράδοση, ο Ζευς και η Ευρώπη γεύτηκαν τις γλύκες του έρωτα στη σκιά των πλατάνων κοντά στη Γόρτυνα. Η Ευρώπη γέννησε από τον Δία τον Μίνωα και τον Ροδαμάνθη, κρητικούς ήρωες, που θα μιλήσουμε για αυτούς παρακάτω. Μερικοί θεωρούν γιο της και τον Σαρπηδόνα που παρά τη θεϊκή καταγωγή του δε γλύτωσε από το θάνατο. Ο Ζευς ανέθεσε την προστασία της Ευρώπης στο γίγαντα Τάλω, που το σώμα του <<φτιαγμένο από τον πιο σκληρό χαλκό, ήταν άτρωτο, εκτός από μια φλέβα κρυμμένη κοντά στη φτέρνα, που σ' αυτή κρεμότανε η ζωή>>. Της έδωσε κι ένα σκύλο, που καμιά λεία δε μπορούσε να του ξεφύγει, καθώς και μια φαρέτρα που τα βέλη της δεν αστοχούσαν ποτέ. Αργότερα η Ευρώπη παντρεύτηκε μέ ένα βασιλιά της Κρήτης κι αυτός υιοθέτησε τους γιους της που είχε αποκτήσει από τον Δία.