Ελληνική Μυθολογία

Μετά τη μητέρα την κόρη

Η Δήμητρα και η κόρη της Περσεφόνη, ή Κόρη, παίζουν σημαντικό ρόλο στη θρησκεία και στη μυθολογία των Ελλήνων. Θα ασχοληθούμε μ' αυτές σχετικά με τα Ελευσίνια Μυστήρια, τα τόσο ξακουστά στην αρχαιότητα. Για την ώρα θα μιλήσουμε για τη Δήμητρα και την Περσεφόνη, μονάχα σε ό,τι αφορά τις σχέσεις τους με το Δία.
Στη λύσσα τους κατά της ειδωλολατρείας, οι Πατέρες της Εκκλησίας, προπάντων ο Αρνόβιος και ο Λακτάντιος, δε δίστασαν να υιοθετήσουν μύθους που τους χαρακτηρίζει ο πιο κτηνώδης νατουραλισμός και που άλλωστε δε βρίσκουμε καμιά σχετική μνεία στους αρχαίους συγγραφείς. Σε λατινικά, που αψηφούν την τιμιότητα και δεν θυμίζουν καθόλου τη γλώσσα του Κικέρωνα, ο Αρνόβιος μας λέει πως ο Ζευς ένιωσε ξαφνικά ένα φλογερό και ανόσιο ερωτικό πάθος για τη Δήμητρα, που ο λατίνος συγγραφέας την κάνει μητέρα του βασιλιά των θεών. Αρχίζει με γλύκες, για να επιτύχει το σκοπό του. Η Δήμητρα τον αποκρούει αγανακτισμένη. Τότε ο Ζευς μεταμορφώνεται σε ταύρο, πλησιάζει ήρεμα τη Δήμητρα, τη ρίχνει χάμω και τη βιάζει. Παράφορη από το θυμό της, θέλει να τον εκδικηθεί. Ο Ζευς για να την καταπραΰνει, καταφεύγει σε ένα στρατήγημα υπερβολικά χοντροκομμένο και αισχρό. Πιάνει ένα κριάρι, το ευνουχίζει και πετάει στον κόρφο της Δήμητρας το προϊόν της εγχείρησης, σαν να προερχότανε από τον ίδιο. Η Δήμητρα πιστεύοντας στη μεταμέλεια του βιαστή της, συγχωρεί τον ένοχο και αφοσιώνει τη σκέψη της στο παιδί που έχει στα σπλάχνα της. Σε 10 μήνες φέρνει στον κόσμο εκείνη, που με το όνομα Περσεφόνη, θα χρησίμευε σαν θέμα σε έναν από τους παραδοξότερους μύθους.
Μα ο Ζευς, κατά τον Αρνόβιο, ήταν αχόρταγος. Δεν του έφτανε ο πρώτος βιασμός. Η Περσεφόνη με τη σειρά της, θα γίνει θύμα της ερωτικής μανίας του. Τούτη τη φορά παίρνει τη μορφή ταύρου, τρομαχτικού στη θέα. Η Περσεφόνη υποκύπτει και γεννάει ένα τέρας με κεφάλι ταύρου. Ο Αρνόβιος διηγείται ακόμα, με εκφράσεις που είναι απολύτως αδύνατον να μεταφραστούν, μιαν άλλη απόπειρα του Δία με στόχο τη μητέρα του. Μια μέρα που η Δήμητρα κοιμότανε στην κορυφή ενός βουνού, ο Ζευς επιχείρησε να ασελγήσει πάνω της αιφνιδιάζοντας τη. Μα η Δήμητρα ξυπνάει και του αντιστέκεται. <<Εκείνος μεταχειρίστηκε βία>>, λέει ένας συγγραφέας του 18ου αιώνα, <<και θα είχε πραγματοποιήσει το βδελυρό του σκοπό, αν η θέρμη του ερωτικού πάθους του δεν εξατμιζότανε από τις προσπάθειες του να κατανικήσει την αντίσταση της μητέρας του. Μια πέτρα έμεινε έγγυος και γέννησε ένα γιο ύστερα από 6 μήνες>>.