Ελληνική Μυθολογία

Ο ρόλος της Αθηνάς στον Τρωικό Πόλεμο

Προστάτιδα των Ελλήνων, η Αθηνά επεμβαίνει συχνά για να επιταχύνει τη νίκη τους κατά των Τρώων. Δεν είναι δυνατόν να αναφέρουμε εδώ όλα τα επεισόδια που η θεά έπαιξε ένα ρόλο βοηθώντας τους ήρωες που ευνοούσε. Τους παραστεκόταν στους πιο τρομερούς κινδύνους και στην ανάγκη τους γλύτωνε με θαύματα από τα χτυπήματα των εχθρών τους. Για να δοξαστεί ο Διομήδης, λέει ο Όμηρος <<η Αθηνά έκανε να ξεπετάγεται από την περικεφαλαία και από την ασπίδα του μια αστείρευτη φλόγα, όμοια με το φθινοπωρινό άστρο, που στραφτοκοπάει με τη ζωηρότερη λάμψη του, όταν υψώνεται από τα λουτρά του Ωκεανού: τέτοια είναι η φωτιά που ξεπηδάει από το κεφάλι του ήρωα και από τους ώμους, όταν τον σπρώχνει η θεά στο σάλαγο της μάχης ανάμεσα στους δύο στρατούς>>. Το ίδιο και ο Αχιλλέας, χάρη στη θεά, βλέπει το κεφάλι του να τυλίγεται μέσα σε ένα πύρινο νέφος προστατευτικό. Κι ακόμα, στην ανάγκη, η Αθηνά κατεβαίνει ανάμεσα στους Τρώες για να τους δώσει συμβουλές που θα επιταχύνουν τον όλεθρο τους.
Ο Παυσανίας μας αφηγείται ένα επεισόδιο που δείχνει πόσο πολύ επιθυμούσε η Αθηνά να νικήσουν οι Έλληνες τους Τρώες. Ένας ηγεμονίσκος, κάποιος αρκαδικής περιοχής, ο Τεύθις, είχε τσακωθεί με τον Αγαμέμνονα, στο διάστημα που ο ελληνικός στόλος περίμενε την Αυλίδα να φυσήξουν ευνοϊκοί άνεμοι και θέλησε να γυρίσει στον τόπο του μαζί με το στρατό του. <<Λένε πως η Αθηνά πήρε τότε τη μορφή του Μέλαντα και προσπάθησε να μεταπείσει τον Τεύθι. Αυτός, μέσα στο βρασμό του θυμού του, χτύπησε τη θεά με το δόρυ του και την πλήγωσε στο μηρό, έπειτα γύρισε στον τόπο του. Αλλά η θεά του εμφανίστηκε, δείχνοντας του τον πληγωμένο μηρό της. Ο Τεύθις αρρώστησε και η γη έπαψε να παράγει καρπούς. Οι κάτοικοι συμβουλεύτηκαν το μαντείο της Δωδώνης και έστησαν ένα άγαλμα της Αθηνάς, που η θεά εικονιζόταν τραυματισμένη>>.
Η Αθηνά εμποδίζει τον Αχιλλέα να σκοτώσει τον Αγαμέμνονα, που τον είχε προσβάλει στο φιλότιμο του. Ευνοεί τα σχέδια του Οδυσσέα, τον βοηθά να κερδίσει τα όπλα του Αχιλλέα και ύστερα να γυρίσει στην πατρίδα του και να τιμωρήσει τους μνηστήρες. Όταν ο Ορέστης, ο γιος του Αγαμέμνονα, φονιάς της μητέρας του, καταδιώκεται από τις Ερινύες, η Αθηνά επεμβαίνει και βάζει τέρμα στο μαρτύριο του. Αυτή ίδρυσε, για να δικάσει τον Ορέστη, το δικαστήριο του Αρείου Πάγου, που συνεδρίαζε στην Ακρόπολη και το αποτελούσαν δώδεκα αθηναίοι πολίτες. Η ίδια η Αθηνά προέδρευσε στη συνέλευση που δίκασε τον Ορέστη και χάρη στη δική της ψήφο αθωώθηκε ο φονιάς της Κλυταιμνήστρας. Από τότε έγινε δεκτή στον Άρειο Πάγο η αρχή πως σε περίπτωση ισοψηφίας, αθωώνεται ο κατηγορούμενος. Η Αθηνά, αόρατη αλλά παρούσα, υποτίθεται πως ψηφίζει πάντα αθωωτικά.