Στα προηγούμενα κεφάλαια εκθέσαμε τις διάφορες φάσεις που πέρασε η εγκαθίδρυση του ελληνικού Πανθέου. Μια πρώτη θεϊκή δυναστεία, που την αποτελούσαν ο Ουρανός και η Γαία, εκθρονίζεται ύστερα από ένα οικογενειακό δράμα. Απελπισμένη που ο σύζυγος της γκρεμίζει στα έγκατα της γης τ' αμέτρητα παιδιά που του γεννούσε, η Γαία επινοεί ένα ριζικό μέσον για να βάλει τέλος στην τεκνοποιητική μανία του Ουρανού. Κατά προτροπή της, ο γιος της Κρόνος, οπλισμένος με το δρεπάνι, ακρωτηριάζει τον Ουρανό και παίρνει τη θέση του. Μα κι ο Κρόνος, από το φόβο του μήπως έχει την ίδια τύχη και εκθρονιστεί από κάποιον απόγονο του, εξαφανίζει όλα τα παιδιά του. Ένα - ένα, μόλις γεννιόνταν τα παιδιά του, τα κατάπινε αυτός ο πρόγονος του Ουγολίνου¹, προς μεγάλη απελπισία της μητέρας τους. Αυτή, καταφεύγει στην πονηριά. Νιώθοντας ετοιμόγεννη, φεύγει στην Κρήτη. Αφήνει εκεί το θεϊκό βρέφος και ξαναγυρίζει γρήγορα στον Όλυμπο. Σκηνοθετεί μια δεύτερη γέννα και παρουσιάζει στον Κρόνο μια φασκιωμένη πέτρα στη θέση του νεογέννητου. Η υποκατάσταση πετυχαίνει τέλεια: ο Κρόνος καταπίνει την πέτρα δίχως την παραμικρή δυσπιστία, βέβαιος πως και τούτη τη φορά αποσόβησε τον κίνδυνο που τον απειλεί.
1. Από την τριλογία του Δάντη (Κόλαση). Με τη διαφορά πως ο Ουγολίνος καταδικασμένος να πεθάνει από πείνα έφαγε τα παιδιά του που ήταν κλεισμένα μαζί του στη φυλακή.
أنت تقرأ
Ελληνική Μυθολογία
عاطفيةΤα πάντα για την Ελληνική μυθολόγια που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού! Πηγές: Ελληνική Μυθολογία - Ζ.Ρίσπεν (δεν υπάρχει στην αγορά αυτό το βιβλίο για πάνω από 30 χρόνια)
