Ελληνική Μυθολογία

Αθηνά και Αφροδίτη

Στην Ιλιάδα, η Αθηνά επεμβαίνει μέσα στο σάλαγο της μάχης. Προστατεύει τους ήρωες της σε σημείο που να νικούν ακόμα και τις θεότητες που βοηθούν το αντίθετο στρατόπεδο. Τέτοια είναι η περίπτωση του Διομήδη. <<Αν ένας από τους αθάνατους έρθει να σε στριμώξει>>, του λέει, <<μην πολεμήσεις εναντίον του. Αν όμως η Αφροδίτη, η κόρη του Δία, εμφανιστεί στη μάχη, χτύπα τη με το χάλκινο κοντάρι σου>>. Ο Όμηρος μας παρουσιάζει το Διομήδη να ορμάει κατά της Αφροδίτης και να πληγώνει <<με τον αιχμηρό χαλκό το λεπτό χέρι της θεάς, η επιδερμίδα σκίζεται μέσα απ' τον θεϊκό πέπλο, που οι ίδιες οι Χάριτες τον έχουν υφάνει και πάνω στον καρπό του χεριού κυλάει το άφθαρτο αίμα της θεάς>>.
Η Αφροδίτη φεύγει δρομαία από το πεδίο της σφαγής, παραπονιέται έντονα για την προσβολή που της έκανε ένας απλός θνητός, μα ο Ζευς της λέει χαμογελώντας: <<Αγαπημένο μου παιδί, οι δουλειές του πολέμου δεν είναι για σένα: άφησε τες στον ορμητικό Άρη και στην Αθηνά, κι εσύ κοίταζε μονάχα τους έρωτες και τις δουλειές του υμεναίου>>.