Ελληνική Μυθολογία

Η Αθηνά, θεά της νοημοσύνης και της λογικής

Ένα από τα χαρακτηριστικότερα επίθετα που δίνει ο Όμηρος στην Αθηνά, είναι το <<πολύβουλος>> - εκείνη που έχει πολλή φρόνηση, πολλή κρίση. Όπως ο πατέρας της, ξεπερνάει κι αυτή όλους τους θεούς σε νοημοσύνη. Είναι η προστάτιδα του Οδυσσέα, του πιο μυαλωμένου από τους ομηρικούς ήρωες. Από τούτη την άποψη, της άξιζε που ήταν η πιο αγαπημένη θεά του ελληνικού λαού, που υπήρξε κατά την ωραία έκφραση του Victor Berard, <<ο πρώτος λαός με λογική. Πρώτος αυτός, τόλμησε να διακηρύξει τη νομιμότητα, την αναγκαιότητα της ελεύθερης σκέψης σε όλα. Πρώτος αυτός, διαδήλωσε πως οι κανόνες που θεμελιώνονται από την κυρίαρχη λογική είναι παγκόσμιοι και αναλλοίωτοι και πως όλα σ' αυτό τον κόσμο υπόκεινται σ' αυτούς τους νόμους. Πως οι θεοί, αναμφισβήτητα, βασιλεύουν στον ουρανό και τον κυβερνούν όπως τους αρέσει, αλλά πως η γη παραδόθηκε στον λογικό άνθρωπο, για να δημιουργήσει αυτός, με την προσπάθεια της φρόνησης, το βασίλειο της ευτυχίας και της ελευθερίας>>.
Στην Αθήνα, η Αθηνά προεδρεύει στις συνελεύσεις του λαού - και σ' αυτήν αποδίδει η παράδοση την ίδρυση του Αρείου Πάγου και την παραδοχή του τόσο ανθρωπιστικού μέτρου, πως σε περίπτωση ισοψηφίας ή πλάστιγγα της δικαιοσύνης πρέπει να κλίνει υπέρ του κατηγορούμενου. Στη γιορτή της καλλιέργειας της γης, ο ιερέας της Αθηνάς, ο επιφορτισμένος να χαράζει το ιερό αυλάκι στους πρόποδες της Ακρόπολης, απάγγελνε αυτά τα λόγια που τα χαρακτήριζε ένας τόσο ανώτερος ανθρωπισμός: <<Δε θα αρνηθείς σε κανένα νερό ή φωτιά, δε θα δείξεις σε κανέναν άλλο δρόμο, εκτός από τον σωστό, δε θα αφήσεις κανένα κορμί άταφο, δε θα σκοτώσεις τον ταύρο που τραβάει το αλέτρι>>.