"මෙන්න ඔබේ ත්යාගය"
කාල හට පැවසූ දස්කාල් ඔහුව එතැන මදකට තනිකර ඉදිරියට ඇවිද ගියා...
"රුද්රා.....මාහට ඔබ බැලීමට ඒමට ප්රමාද වූවාට සමාවෙන්න ඉදින්..........කාර්යන් මදක් අධික වූවානෙ...නමුත් .මා ඔබට මිත්රයෙකු රැගෙන පැමිනියා...."
එය මදක් උස් හඩින් පැවසූ දස්කාල් සිය අස්වයා වූ රුද්රාගේ දෙසවන් අසලට පහත් වී මිමිනුවේ...
"ඔබට අවශ්යනම් ඉදින් හැකියි මිත්රත්වය පසු කර යෑමට ම්ම්..රුද්රා"
සිනහසෙමෙන් එසේ මිමිනූ දස්කාල් ඉස්තාලයේ දැව කනුවක ගැටගසා ඉදි තම අස්වයාද රැගෙන දෙව්දාර්ගේ අස්වයා වූ කාල අසලට පැමිනියා...
සැබෑවටම දස්කාල් කාලද රැගෙන මේ පැමින තිබුනේ මාලිගයේ ඉස්තාලයටයි...පෙරදින කාල හා සිදු කල ගිවිසුමට අනුව දස්කාල් හට ඔට්ටුවේ ජ්යාග්රහණයත් ඒ උදෙසා තුටු පඩුරු වශයෙන් කාල හට ජවසම්පන්න තරුන අශ්ව ලදක් මුණගැස්වීමට සිතුවද කාලගේ කෝපවත් හේෂාවය හේතුවෙන් ත්යාගය තම අස්වයා වූ රුද්රා ලෙසින් වෙනසක් සිදු කිරීමට දස්කාල් හට සිදුවූවා...
ඉදින් මේ දෙව්දාර්වද මුලා කරමින් ඉස්තාලය වෙත පැමිනියේ අස්වයන් වුවද මොවුන් තමන්ටත් වඩා ඉදිරියෙන් බව සිතමින්...
රුද්රාවද රැගෙන කාල අසලට පැමිනි දස්කාල් කාලගේ කාලවන් කේෂයන් සකසමින් පැවසුවේ...
"ඉදින් කාල...මා කිව් දේ ඉටු කලා....එවිට මේ සිටින්නේ රුද්රා...සියන්හා වල සිටින ජවසම්පන්නම අස්වයා ඔබ සේම චන්ද්රහාස වල ජවසම්පන්නම මගේ තුරගා......"
අනතුරුව රුද්රා දෙසට හැරි දස්කාල් පැවසුවේ...
"මගේ රුද්රා....මේ කාල...ඔබ දන්නවනෙ..මා පවසලා තිබෙනවානෙ චන්ද්ර සෙන්පතිගේ අසමසම තුරගා පිලිබදව..ඉදින් මේ ඔහුයි...ඔබ දෙදෙනා හට මිත්රයන් විය හැකියි"
දස්කාල් එසෙ පැවසුවද රුද්රානම් බලා සිටියේ අවිශ්වාසය පිරි බැල්මකින්...කිමද යත් පෙරදී රුද්රා හට කාල පිලිබදව පවසා තිබුනද ඒ කියූ එකම වදනකවත් ඔහුගේ අසමසම බවක් නම් ගැබ්ව තිබුනේ නොමැති හේතුවෙන්......කාලට වඩා වේගයකින් තමන් හට දිව යා හැකි බව පැවසූ වදන් හෙම රුද්රා හට නම් අමතක නොමැති හැඩයි.....
YOU ARE READING
°°කාල_දේව්°°[H͟i͟s͟t͟o͟r͟i͟c͟a͟l͟ ͟B͟L͟]
Historical Fiction"මේ එක් ශිෂ්යයෙකු තම ගුරුන්ට දෙන වදනයි_ එක් බාලසොයුරෙකු තම වැඩිමලා හට දෙන වදනයි__ මා ඔබ වෙනුවෙන් බලා සිටිනවා_ ඔබ කොහි සිටියත් ඔබ සොයා පැමිනෙනවා_ ඔබව සුරකිනවා_ ඔබ වෙනුවෙන්ම මියයනවා_"...